och lieverd wat schrik ik hiervan! Wat vreselijk zeg voor jullie!! Weet niet goed wat te zeggen.. hele dikke knuffel!!!!
Wat een ontzettende schok zal dat voor je zijn geweest! Het lijkt me vreselijk verdrietig en heftig om zoiets mee te maken. Echt ongelofelijk als zoiets ineens gebeurt. Gelukkig nam de vk het wél serieus. Slecht hoor, zo'n huisartsenpost die het maar een beetje afwimpelt. Is er eigenlijk nog onderzoek gedaan naar jullie ventje? Hoe het heeft kunnen gebeuren? Veel sterkte hiermee!
Het is vandaag precies een maand geleden... En eigenlijk is het nog steeds heel onwerkelijk allemaal. Als ik me bedenk dat ik een vorige maand op dit moment nog 16 weken zwanger was en er eigenlijk nog niets aan de hand was, word ik misselijk. Dan zou ik nu dus zo'n 20 weken zijn geweest en al op de helft, en waarschijnlijk had ik de komende week de 20 weken echo. En het doet me nog steeds heel veel pijn als ik me dan realiseer dat dat er nooit meer van zal komen. Mijn moeder heeft het grafje heel mooi gemaakt. Ze heeft op de steen die erop lag zijn naam geschilderd, en ze heeft er een beeldje van een beertje met een hartje bij gezet. In het midden staat een vaasje met bloemen. Vond het superlief. Als het goed is gaan we over niet al te lange tijd weer voor een brusje voor Vince en Sem*. Ik hoop het, nu voel ik me een beetje alsof ik ben achtergebleven met lege handen, alsof het allemaal zo zinloos was. Dat heeft het nieuwe baby'tje meteen een beschermengeltje.
ik heb je verhaal net gelezen heb met tranen in mijn ogen gelezen en ik wil je als nog onwijs veel sterkte toe wensen...
Ik had hier al een tijdje niet meer gelezen, maar wat lief van jouw moeder dat ze zo'n mooi schilderij heeft gemaakt! Zo heb je idd een herinnering aan jullie zoontje en daarbij ook nog gemaakt door een dierbaar iemand. Kan me voorstellen dat het allemaal nog steeds heel onwerkelijk en verdrietig voelt . Dikke knuff meid!
Lieve Cossy, Ik lees nu pas jouw verhaal. De tranen stromen over mijn wangen. Ik moet zeggen datik jou enorm moedig vind dat je dit alleen hebt kunnen doen, terwijl je Vince ook nog moest verzorgen. Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verwerken van het verlies van jullie kleine man Sem.
Cos wat erg meid! Joh ik lees dit nu voor het eerst...wat afschuwelijk. Mooi dat jullie je zoon onder zo'n mooie struik hebben begraven. Heb er geen woorden voor, heel veel sterkte en een dikke knuf van mij!