Mijn oudste zoon van 5, kan op het moment moeilijk in slaap vallen. Hij gaat veel te laat slapen en is ook weer vroeg wakker. Overdag is hij niet te genieten, huilt veel, maakt constant ruzie met broertje, wil niks. Het is een zeer gevoelig mannetje ( hoogsensitief). Als hij in bed ligt bedenkt hij allerlei dingen. Hij heeft heeeeeel veel vragen en dat maalt in zijn hoofd. Wat als schapen 3 poten hebben, wat als water uit een stopcontact zou komen, wat alse auto's kunnen vliegen, wat als de wolken naar beneden komen, wat als, wat als, wat als en zo gaat het maar door. Voordat hij naar bed gaat zorgen we er voor dat het rustig is. Hij doucht voordat we naar boven gaan. Vaak masseer ik hem nog zodat hij ontspant. De dag spreken we door. Dan poetsen we tanden, verhaal voorlezen, knuffelen en slapen. Hebben jullie tips? Wij weten het niet meer en hij moet echt wat meer gaan slapen.
en als je hem wat te denken " geef" hier werkt dat wel eens. Wat vond je vandaag leuk om te doen ? Ga daar maar eens aan denken.. wie waren er ook alweer bij en wat zei je toen ook alweer ? Etc. Of ik laat haar een leuke film denken ofzo of verzinnen wat ze straks op vakantie allemaal wil doen.. Vaak valt ze dan in slaap Sterkte in ieder geval
Ik was vroeger precies zo. Ik weet nog dat ik dan met mijn ouders, voordat ik naar bed moest, ging bedenken waar ik over zou gaan dromen. Als ik geen 'droom-plan' had, ging ik ook malen. (mijn favoriete pieker-onderwerp was: hoe lang duurt heel lang, hoe lang duurt 'voor altijd' etc. )
Af en toe bedenken we weleens onderwerpen om over te dromen. Werkt niet altijd, maar is het proberen wel waard. Alleen hoe blijft hij dat vasthouden? Hij heeft een concentratie van 3 seconden op het moment. Het gaat van hak op de tak. Mensen die dit herkennen, zijn jullie hsp ?
Ik heb wel een leerling gehad (wel ouder trouwens) die ook erg veel piekerde. Ook een gevoelig mannetje. In zijn geval was er ook sprake van faalangst, dus hij kon echt heel lang piekeren over allerlei dingen die hij fout zou kunnen doen. In overleg met een therapeut kreeg hij toen een 'pieker-halfuurtje'. Elke keer als hij een 'wat als'-moment kreeg, moest hij dat even 'parkeren'. 's Avonds op een vast tijdstip (maar wel ruim voor het naar bed gaan!) mocht hij dan een half uurtje hardop samen met zijn moeder piekeren. Een hoop dingen van overdag was hij dan al vergeten of waren vanzelf al opgelost. Bij andere dingen die nog overbleven kon moeder dan een beetje sturen. (Zou dat echt kunnen? Zou dat dan erg zijn? Zou je het zelf kunnen oplossen? Zouden we het samen kunnen oplossen? Dat soort vragen.) Samen met dat droomplan van Stefanie is dat misschien wel iets om het piekeren wat te doorbreken?
Je zou misschien overdag specifiek tijd kunnen inruimen om lekker na te denken over rare en moeilijke dingen (met internet of biebboeken erbij oid). Dan kun je 's avonds zeggen: dit schrijven we op en dan denken we er morgen over na. Dan kan hij het misschien laten gaan en is hij toch niet bang dat hij het vergeet. Wat ik ook soms met Thijmen doe als hij bang is (hij is soms bang dat hij over enge dingen droomt) is op zijn niveau even mediteren. Dan luisteren we naar onze adem of we doen een soort bodyscan (gewoon liggen op de rug en dan 1 voor 1 op volgorde de lichaamsdelen benoemen en 'slap laten worden'). Als er dan een gedachte komt, dan doe je net alsof je hem op een wolkje zet en hij weer wegdrijft en je gaat weer verder.
@Rosao: Dat opschrijven voor later zou toen bij die leerling in eerste instantie ook mijn idee zijn geweest. Maar die therapeut was daar juist vrij stellig in: niet doen. Door het niet op te schrijven maar juist de opdracht te geven het 'te parkeren' merken kinderen dat ze veel van hun vragen / zorgen alweer vergeten zijn tegen de tijd dat de dag voorbij is. En dat ze dus eigenlijk niet zo belangrijk waren (al leek dat op het moment zelf wel zo) Op die manier wordt het op den duur makkelijker om dingen los te laten. Of in ieder geval om het onderscheid te maken tussen 'dit kan ik loslaten' (want dit zijn allemaal kleine vragen en zorgen die in vanavond toch al niet meer weet) of dit is een echte zorg of een belangrijke vraag waar ik een oplossing voor moet hebben omdat het me wel dwars blijft zitten.
Ja een vraag half-uurtje zou fijn zijn. Nu nemen zijn vragen heel veel tijd in beslag. Het zou fijn zijn, voor allebei, als dit wat gekaderd zou zijn. Maar het mannetje heeft zoveel vragen, echt niet normaal. Het begint ook als hij opstaat tot wanneer hij in slaap valt. Echt sneu, hij heeft er zelf last van. We zoeken al veel op via internet of boeken of mensen. Hij lijkt onverzadigbaar.
'Maar wat als ik het vergeet?' dat denk ik als ik iets moet onthouden. Ik zou het inderdaad parkeren noemen. Dan is het ook niet erg als het vergeten wordt, dan valt het inderdaad uit te leggen als 'dan was het iets minder belangrijks'. Wat wij sinds een paar maanden met de oudste doen is een boekje invullen over de dag: Slaapklets. Is eigenlijk hetzelfde als de dag mondeling doornemen, maar dan schrijf je het op/laat je het kind dingen aankruisen/opschrijven. Afhankelijk van de dag praten we daarna nog even, maar ik probeer veel te 'parkeren' tot de volgende dag, omdat ze anders alleen maar geactiveerd wordt. Soms komt ze er de volgende ochtend op terug, maar vaak ook niet.
Het kon wel over ons zoontje gaan. Hij wordt in juli 4 jaar. Hij is ontzettend gevoelig, denkt veel te veel na over alles en kan ook zo blijven malen. Inslapen blijft een lastig ding en is ook veel te vroeg wakker iedere ochtend. Hij heeft ook echt te weinig slaap. We nemen ook voor het slapen gaan de dag door en leggen hem alles uit. Hij is ook heel angstig en durft nergens alleen heen zonder mij. Heel erg moeilijk, helemaal met het oog op de basisschool. Ik vind het ook erg moeilijk, zou zo graag al zijn zorgen uit dat koppie halen, hij maakt het zichzelf af en toe zo moeilijk!
Oe, moeilijk! Hier ook een hoogsensitief jongetje van net zo oud, maar dit herken ik niet! Hier gedurende de dag wel heel veel vragen en verhalen; eigenlijk heel de dag door. Hoe gaat school? Vriendjes, vermoeiend? Kan hij zich goed ontspannen door sport of activiteit? Ik merk hier dat dat wel belangrijk is: 2x per week sport, 1 a 2x per week met een vriendje spelen (kost heel veel energie) en op de 2 lange dagen gewoon chillen thuis op de bank met een grote bak rauwkost of fruit en dan kijken we samen een film of hij speelt op de iPad. En gewoon bouwen met Lego maakt hem ook rustig. Voor het slapen gaan staat hij best lang onder de douche, dat is een vast ritueel en het ontspant hem. Ik of mijn man zit dan bij hem om de hele dag door te nemen. Dan 1 lang verhaal of meerdere korte verhaaltjes. Maar het merendeel zal je allemaal wel doen. Dus is het moeilijk. Later naar bed brengen, zodat hij goed moe is? Mijn zoon slaapt als een blok van 20.30 tot 07.00 uur.
Oh herkenbaar. Of het heelal: hoe kan iets in de vrede oneindig groot zijn. Zit er echt geen einde aan oneindig? Ik om uit een christelijk nest en heb ernstig mijn best gedaan om de bijbel te snappen. Waar ik ook heel goed mee bezig kon zijn: als er vroeger niks was, waar komt God dan vandaan? Kwam mijn moeder met het antwoord: die was er al. Maar hoe lang al dan? Waar komt ie dan vandaan en hoe kan het dan dat hij er al was?
Ik denk dat het onderwerp er niet toe doet, maar dat kinderen die malen of gespannen zijn of nog niet moe??
Op school gaat het heel erg goed. Hij vraagt wel om flink uitgedaagd te worden, wil veel weten. Het is een leergierig mannetje. Op school is hij het rustigste jongetje van de klas, heel bijzonder. Thuis is dat echt anders Met zijn juf had ik dit onderwerp ook besproken. Zij stelde een beloningssysteem voor. Zelf zie ik niet in of dit zou helpen. Ik vind het een beetje sneu om iets wat hij niet in de hand heeft te belonen/straffen als hij het niet heeft gehaald. Hij heeft veel vriendjes. Hij speelt dagelijks buiten in de steeg of speeltuin. Vaak samen met zijn beste vriend, die woont ook in de straat. Hij is vaak moe, zie je aan zijn ogen. Hij heeft weinig rust in zijn lijf. Met tv kijken is hij stil en sinds kort ook met lego. Voor de rest rent hij zichzelf voorbij, hij is erg druk. Hij zwemt 1x per week. Hij rent veel, hij fietst veel. Later naar bed gaan is echt geen optie. Eerder naar bed weleens gedaan dan hetzelfde. Het is gewoon het in slaap vallen, als hij eenmaal slaapt dan slaapt hij wel door. Hij slaap wel erg beweeglijk, kan ook slaapwandelen. Hij is vaak moe, hiervoor al eens naar de ha geweest. Bloedsuiker geprikt, was goed. Verder doet ze niks, omdat T prima functioneerd. De moeheid komt denk ik door alle prikkels.
Moeheid komt zeker door al die prikkels! Man wat een drukte met zo'n groep 1 kind! Hier ook nog eens een heel actieve school: dan weer dit, dan weer dat. Buiten spelen is goed, denk ik, maar het kan ook té veel zijn. Hier gekozen om dinsdag en donderdag (de lange dagen) niet meer af te spreken, maar gewoon rustig thuis te blijven. Die dagen kook ik ook op tijd. Jij hebt ook een hoogsensitief kind, dus ik zou wel rustmiddagen inbouwen. Ik vind het echt heerlijk om 1 op 1 te kleuren of te bouwen of even naar het park te wandelen. Ik weet natuurlijk niet in hoeverre dit mogelijk is met een kleine broer. Wist je trouwens dat 5-jarigen gerechtigd zijn om nog een aantal uren zonder reden thuis te blijven? Gewoon omdat school nog heel vermoeiend kan zijn. Beloningssysteem vind ik maar vreemd: een kind heeft het al moeilijk genoeg met niet kunnen slapen, lijkt mij. Als hij daar ook nog eens extra zijn best voor moet doen, zou dat wel eens averechts kunnen werken.
Nee, ik wist niet dat 5 jarigen uren thuis kunnen blijven. Hij is op woensdag vrij, geen school. Dan blijven we lekker lang inde pyjama's. Verder is hij echt geen binnenkind. Hij wil gewoon buiten spelen, vindt hij heerlijk. Is ook een uitlaatklep, hij krijgt er ook energie van. Natuurlijk kost het hem energie, maar hij loopt hier niet op leeg. Echt rustige dingen doen we weinig, vinden ze allebei ook niet zo leuk. Kleuren of knutselen vindt hij alleen leuk als hij niet buiten kan . Fijn dat je hetzelfde denkt over de beloninssysteem wat zijnjuf voorstelde.
Wat ik nog zat te denken: is het 'zorgenvriendje' niet wat voor hem? (Zorgenvriendjes - Hoe werkt het?) Mijn zoontje heeft er ook één en het is zijn grootste vriend geworden. Het is een knuffel met een mond die je open kunt ritsen. Je kunt de zorgen/vragen/etc. op een briefje schrijven en dan in de mond doen -> de zorgen worden letterlijk opgegeten. En als je kind nog niet kan schrijven, laat hem dan gewoon fluisteren in het gat van het zorgenvriendje. Mijn zoon heeft voordat hij gaat slapen altijd nog een goed gesprek met zijn zorgenvriendje. Dan vertelt hij bijv. dat iemand uit de klas wat onaardigs had gezegd of dat hij zich pijn had gedaan etc. Het zorgenvriendje slaapt bij hem in bed, dus mocht hij 's nachts wakker worden omdat hem nog wat dwars zit, dan kan hij bij zijn vriendje terecht. Bij ons is het een echt succesnummer! Je kunt bijvoorbeeld zeggen: al je vragen die je dwars zitten, 'parkeer' je even bij het zorgenvriendje en als we morgen wakker zijn, gaan we het erover hebben.
Een zorgenvriendje kan misschien wel wat zijn. Daar ga ik eens even over nadenken. Bedankt voor de tip.