Hoi Meiden, Ik heb lang getwijfeld maar ik gooi hem er toch maar in. Wij hebben het geluk dat wij in 2013 een meisje hebben gekregen. Gelukkig gaan dat heel goed nu. Ze is een heel vrolijk lief, maar bewerkelijk meisje. 1 die precies vanaf dat 1 wist wat ze wilde. Opzig is dat heel goed. Maar ze heef de eerste maanden veel gehuild. Wat heel zwaar was. Daarna brak een tijd aan van een echte driftkikker. Iemand die liever eerst wilde rennen voor dat ze kon lopen. Alles uit proberen. Wat elk kind doet. Ik weet dat het normaal is. Maar weet ook dat zij het in meerdere maten heeft. Ze kan zich nog steeds slecht zelf vermaken. Al gaat het al beter. Nou ja een echt Hande bindertje. Daar komt bij dat ik niet helemaal lichamelijk sterk ben Heb een wiplash door een ongeluk overgehouden waardoor ik bijna altijd pijn heb en dus moe ben. Ook dat gaat na revalidatie beter en weet ik er beter mee om te gaan Toch kom ik vaak tegen. Het minder goed aan te kunnen door weinig energie. Ook al geeft het me ook heel veel energie. En ben ik blij dat we de keuze geakkt hebben voor een kindje. Wat een plezier. Wat is het mooi en waardeer ik het om mama te zijn! Zij is net 3 geworde en tot een paar maanden gelden moest ik door dat zij zo bewerkelijk is niet denken aan een tweede. Hoe hard dat ook klinkt voor sommige. Nu gaat het toch een beetje kriebelen. En hebben mijn man en ik het er steeds meer over Hij zou wel willen. Maar ook weet ik dat het meeste op mij neer komt. Vragen als kan ik het wel aan? Zal het een goeie keus zijn. En zo graag een zusje of broertje voor ons meisje willen hebben.... Ervaart iemand dit ook? Graag hoor ik jullie verhaal!! Gr. MOEDERWORDEN