Ik was erg nieuwsgierig of er op dit forum ook mama's zijn die ook adhd hebben en daar (eventueel) last van ondervinden? of juist niet meer door een goed structuur? wie er therapieen volgen, of medicijnen slikken of zelf een goede oplossing hebben gevonden misschien leuk om met elkaar te kletsen (omdat niet-adhd'ers het vaak toch niet begrijpen hoe we denken) en elkaar tips en trucs te geven ik ben vorige week de uitslag gehad en blijk een 7/9 9/9 score te hebben flink hoog dus en ga nu op de wachtlijst voor therapieen en mag eventueel medicatie als ik dat wil
Jaaaaaah...... Ik Ik weet nu 1,5 jr dat ik adhd heb. Doordat ik overspannen raakte. Therapie gehad voor mijn overspannenheid maar voor de rest niet. En geen medicatie etc. Zou misschien wel eens nat een praatgroep ofz willen.
Hier ook een moeder met adhd. In 2008 heb ik de diagnose gekregen. Ik heb ook 2 kinderen met adhd. Waarvan 1 medicatie krijgt en de ander binnenkort ermee gaat starten. (wachten op de oproep van de arts) Tot vorige maand slikte ik zelf ook medicatie. Maar vanwege de zwangerschap kan dat nu niet. Therapie heb ik nooit gevolgd maar ik ben wel nieuwsgierig hoe andere adhd-moeders het doen en waar ze mee vast lopen.
joycedi: hebben ze bij jou ook die onderzoeken gedaan? want dan kan je je op de lijst van de therapieeen laten zetten rosa: ja ik vermoed dus dat mijn dochter ook wel heeft en er later uit gaat komen.......zij is namelijk kwa karakter precies zoals ik ik sta nu op de wachtlijst voor de therapie dus daar kan ik (nog) niks over zeggen ik loop wel tegen problemen aan als , niet goed huishouden, er uren over doen, maar alles moet wel af af af..... problemen om te ordenen, of althans om het zo te houden ik vergeet super veel, en ik stel echt alles uit tot het laatste moment , of vergeet het weer waardoor bepaalde dingen nog wel eens in de soep lopen ondanks dat ik een agenda heb ,maak ik rustig 3 afspraken op 1 dag op 1 tijd kort lontje ook aanwezig (je kan beter zeggen wat is er niet aanwezig) en ja elke dag zo druk in mn hoofd met vanalles terwijl gezien mijn leefsituatie ik juist chill zou moeten zijn ik heb de medicijnen nog even gelaten wat het is, want ik wil eerst ervaringen erover horen welke medicijnen had jij? en hoe beviel dat? wat is het verschil wat je merkt met het gebruik er van? en hoe heb jij het aan je kinderen gemerkt?
Hi! Ik ben ook een ADD 'er.. Weet dit nu ongeveer 1 jaar. Ben 3 jaar ziek geweest; ontzettend moe en soort van overspannen. Na diagnose ADD kon ik mijn weg eindelijk weer vinden, wat een opluchting! ik wist wat ik had en waar ik rekening mee moet houden. Vanaf september ben ik weer aan de studie. Wel heel moeilijk hoor, concentreren op opdrachten! Zeker als je nu een forum open hebt staan.. zoveeeeeeeeeeeel te lezen! Herkenbaar?
Heel herkenbaar over dat huishouden! Ik ben nu bezig met mijn studie en moet binnenkort gaan afstuderen (4 dagen) ik maak me nu al druk over hoe ik dat moet gaan doen. Want mijn huishouden half doen maakt mij ontzettend onrustig. Het moet gewoon af, half kan ik het niet doen. Ik heb medicijnen gehad. Eerst ritalin, maar dat werkte bij mij maar heel kort en niet goed genoeg. Daarna kreeg ik een langwerkend middel (8uur). Maar ook dat was na 5 uur uitgewerkt en ik had ontzettend last van bijwerkingen. Deze bijwerkingen waren; hartkloppingen alsof je heel de dag aan het hardlopen was en ontzettend gespannen in mn schouders, een soort van misselijk. Weinig zin in eten enzo. Maar het effect was daarintegen wel heel fijn! Ik kon veel beter mijn dag overzien en de plannen die ik had ook echt uitvoeren, zonder moeite! Dus geen uitstellen meer maar gewoon doen. Ik baal dus enorm van die heftige bijwerkingen. Want het effect is zalig, echt een opluchting!
welkom danssie wat vervelend zeg die bijwerkingen! is het maar een klein percentage wat die bijwerkingen krijgt of zijn die een beetje standaard erbij? ik twijfel heel erg over de medicijnen terwijl als ik wil,ik ze zo kan krijgen.....
Goedemorgen, Gisteren vergeten om nog even hier te reageren. Over medicatie. Ik heb eerst de gewone methylfenidaat geprobeerd. Dat was niet zo´n succes. Op zich hielp het goed maar ik vergat het steeds om het op tijd in te nemen. Waardoor ik rebounds kreeg en de boel eigenlijk alleen maar in de soep liep. Daarna aan de concerta gegaan. Dit is hetzelfde middel alleen dan met gereguleerde afgifte. Dit hielp mij wel heel goed. Rustiger in mijn hoofd, minder prikkelbaar en kan dan beter plannen en organiseren en dingen afmaken etc. Enige bijwerking waar ik last van had was dat ik in het begin in no time 10 kilo was afgevallen. Leuke bijkomst natuurlijk als je van jezelf een beetje te zwaar bent.. maar dat was ik niet. Dus dat is wel een aandachtspunt. Ik was eerst een beetje anti medicatie maar nu ik heb ervaren hoe goed het mij doet, kan ik wat dat betreft eigenlijk niet wachten om weer te mogen beginnen. Mijn zoontje die nu ook aan de medicatie is, heeft wel gewoon methylfenidaat. Doordat ik zelf aan de medicatie was, kon ik het voor hem wel onthouden om het op tijd te geven. Tevens heb ik alarmen in mijn telefoon ingesteld. Als het tijd is voor medicatie, als ik de kinderen van school moet halen, etc. Hierdoor heb ik ook meer besef van tijd en als dan bv heel geconcentreerd ergens mee bezig ben, vergeet ik tenminste niet om op tijd bij school te staan. Mijn agenda zit ook in mijn telefoon. Andere agenda´s raak ik kwijt. En zo kan ik geen dubbele afspraken meer maken. En kan ik een alarm instellen die afgaat als ik een afspraak heb, zodat ik het niet alsnog kan vergeten. Therapie heb ik in het verleden wel gehad maar dan niet speciaal gericht op adhd. Ik voel die behoefte ook niet zo. Wel zou ik met andere adhd-moeders contact willen hebben om eens ervaringen uit te wisselen ed. Dus fijn dat er nu een topic is op mijn favoriete forum.
ik heb hetzelfde, vandaar dat ik dit topic ook geopend heb, ik hoopte op lotgenoten en er zo met elkaar over te kunnen praten heb toch altijd een beetje het gevoel dat mensen mijn "problemen" niet onderkennen en zeggen dat ik mijzelf eens een goede schop onder mijn hol moet verkopen,maar zo simpel is het helaas niet ik heb ook een agenda in mijn telefoon,met alarm en zelfs met mail' dus ik krijg mail en alarm....... en zelfs dan nog........want ik heb ook erg last van het uitstellen ik denk dat oja.....dat moest ik nog doen,ja dat doe ik zo ff, eerst ff dit afmaken....en tadaaaaa alsnog vergeten dan
Schietgebedjes voor ADHD'ers Heer, help me me niet zo druk te maken over onbelangrijke details, te beginnen morgen om 7:41:23 a.m. Heer, help me rekening te houden met de gevoelens van anderen, ookal zijn de meeste van hen overgevoelig! Heer, help me verantwoordelijk te zijn voor mijn eigen daden, zelfs al zijn de meeste fouten die ik maak niet mijn schuld. Heer, help me me niet overal mee te bemoeien, maar als U hulp kunt gebruiken, laat het me dan weten. Heer, help me me te ontspannen en help me dat precies goed te doen. Heer, help me serieuzer met zaken om te gaan, met name lachen, feesten en dansen. Heer, geef me geduld. En ik bedoel NU METEEN! Heer, help me geen perfectionist te zijn. Heb ik dat juist gespeld? Heer help me af te maken waaraan ik ben begonn Heer, help me mijn gedachten te houden bij één d-Kijk, een vogel!-ing tegelijkertijd. Heer, help me alleen te doen wat ik kan en op U te vertrouwen voor de rest. En zou U dat voor mij op schrift willen stellen? Heer, help me openstaan voor ideeën van anderen, hoe fout die ook zijn. Heer, help me me minder eigengereid te zijn, maar laat me het op mijn eigen manier doen. Heer, help me vandaag een gestructureerd werkplan op te zetten, maar wacht even, ik moet nog even iets anders doen. Heer, help me mezelf af te remmen en niet metstraalaandrijvingdooralleswatikdoeheentevliegen. Heer, help me om beter met mijn medemensen om te gaan, vooral met die stomme sukkel van hiernaast.
Oh hoe herkenbaar! Alsof je over mij schrijft.. Leuk schietgebedje, ook heel herkenbaar. Ik heb dit eens geschreven over mij adhd. Het spijt me.. ik doe het niet expres, o nee, ik heb gewoon ADHD Het spijt me voor al die keren dat ik niet echt naar je luisteren kan, Ik hoor je dan wel praten maar ik onthoud er vaak maar weinig van. Het spijt me voor al die keren dat ik weer eens door je heen spreek, ik kan het soms niet tegenhouden dat ik je zomaar onderbreek. Het spijt me voor al die keren dat impulsieve beslissingen maak, dat anderen hier ook onder lijden gebeurt helaas maar al te vaak. Het spijt me voor al die keren dat ik zo bot of boos reageer, hoewel ik beterschap zal beloven gebeurt het vast nog een keer. Het spijt me voor al die keren dat je me soms te vaak ziet, en dan zomaar opeens een paar maanden helemaal niet. Het spijt me voor al die keren dat ik weer eens te laat kom, ik kan de tijd niet goed inschatten ook al klinkt dat nogal stom. Het spijt me dat ik al die keren dat ik iets niet meer weet, dat ik het wel wil onthouden maar toch weer vergeet. Het spijt me voor al die keren dat ik weer iets van mijn spullen mis, ik heb het zo goed opgeborgen dat ik ben vergeten waar het is. Het spijt me voor al die keren dat ik te druk of ongeduldig ben, Het enige wat me niet kan spijten.... is dat ik jou al jaren ken.
En dit over mijn zoontje met adhd-odd. Toen had hij trouwens nog geen diagnose. Kleine dondersteen Mijn hele huis heb je op de kop gezet, je sloopt van alles als ik even niet oplet. Je verdriet zal je voor niemand schuilen, zodra het tegenzit zet je het op een huilen. Als er iets is wat je niet goed snapt, lijkt het wel of er iets in je knapt. Je schreeuwt dan je longetjes uit je lijf, soms roep je dan heel hard k..wijf. Al weet je dan wel niet de betekenis, ik kan je zeggen dat het heel kwetsend is. Naar mij luisteren kan ik wel vergeten, ook blijf je nooit zitten bij het eten. Wat ik soms ook van je verlang, onverstoorbaar ga je gewoon je eigen gang. Maar al lijk je soms op een wervelwind, je bent en blijft mijn lieve kind. Ik weet dat ik met jou nog veel ga beleven, maar ik zal de strijd nooit opgeven. Want ook al sta je iedere dag te brullen, ik blijf verliefd op je mooie krullen. Als je naar me lacht dan maakt dat alles weer goed, en weet je als moeder weer waar je het allemaal voor doet.
En deze over mijn andere zoon, die sinds kort ook de diagnose adhd-odd heeft gekregen. Wat ik je even zeggen wou.. 100.000 keer heb ik je al hetzelfde gezegd, steeds maar weer opnieuw, de regels aan je uitgelegd. Vaak wiebel je of maak je rare klanken, of ga je te pas en te onpas handstand doen, en altijd spring je weer over de banken. Soms raak jij je spullen 'zomaar' kwijt, en heb je net als je moeder, maar weinig besef van tijd. Je boosheid en ongeduld heb je ook echt van mij, ik kan ook om niks ontploffen, en ook niet rustig wachten in een rij. Maar weet dat ik je bovenal ontzettend lief en slim vind, je bent altijd bereid om iemand te helpen, en ik vind je ook zorgzaam voor een ander kind. Op school doe je altijd heel goed je best, lieve jongen ik weet het zeker, het komt echt wel goed met de rest! Gedichten schrijven is een goede uitlaatklep voor mij, zoals je kan zien.
Wat een mooite gedichten! Ik heb zelf ADD, slikte eerst ritalin maar wat een gedoe was dat. Heb nu concerta en dat helpt me om mezelf staande te houden en ik kan zelf weer studeren. (Hoewel ik mezelf nu al weer 2 uur aan het afleiden ben met zwangerschaps info en dit forum) Ik wil graag kinderen, maar volgens mij zijn die medicijnen niet echt goed voor de baby en is het tijdens de zwangerschap beter te stoppen. Dit zou betekeken dat ik dus ook met studeren moet stoppen. Heeft iemand hier ervaring mee?
Tirza81. Ik ben zwanger van mijn 5e kindje, dus wel ervaring ja. Ik ben nu gestopt met de concerta. En moet eerlijk zeggen, het valt me best tegen zonder medicatie. Maar het is voor een goed doel, dus daar denk ik dan maar steeds aan. Studeren zou mij zeker niet lukken zonder medicatie. Dus die zou ik eerst afronden dan.
Bedankt voor je reactie Rosa5. Voor mezelf vind ik het geen probleem om te stoppen. Alleen nog twee jaar wachten vindt ik minder prettig. Ben nu 30 en heb steeds meer het gevoel dat de tijd begint te dringen plus dat opzich verder de situatie er wel naar is. Lieve man met baan, eigen woning en opzich wel mn vorige studie afgerond. Ben eigenlijk aan deze begonnen als afleiding omdat mn vorige vriend (nog) geen kids wilde. Maar vindt mn studie wel leuk nu dus zou hem graag afmaken. Wat merk je er van zo zonder medicatie? Zijn er specifieke dingen waar je last van hebt? Klinkt misschien gek maar ben vergeten hoe het vroeger was Weet wel dat als ik het een dag of twee vergeet ik me erg down voel. Herken jij dat?
hoe is het met de dames? ik heb hier een overlopend hoofd, problemen met mn moeder gehad (zie topic oma problemen) hebben jullie ook dat het allemaal maar blijft malen en malen? en je er hoofdpijn van krijgt ik zit toch te twijfelen over de medicijen heb je trouwens zelf inspraak over dat je ritalin of concerta wil?