Dan word ik down, krijg flinke hoofdpijn en een pijnlijk lichaam. Ik kan dan niet veel hebben van de kinderen en laat dan ook teveel toe om drama te voorkomen. Omdat dat niet de oplossing is probeer ik nu niet teveel prikkelbare dingen te doen op 1 dag. En als ik toch een dag vol heb gepland dan probeer ik toch iemand mee te nemen. Maar over het algemeen plan ik maar 1 ding buiten de deur per dag en door de weeks zit ik dan met het brengen en halen van de kinderen. Alleen dat laatste al kost mij enorm veel energie. Daar moet ik echt nog inkomen denk ik.
Mijn nieuwe psychologe (stage) vroeg waarom ik me niet aan planningen kan houden. Ehm, weet ik veel, alsof ik me dat niet al jaren afvraag Als ik dat wel kon had ik hier niet gezeten want ik kan prima plannen (voor een ander). Ik wil me ook wel aan een planning houden maar als er iets onverwachts gebeurt en mijn plan daardoor in het water valt, ben ik niet in staat de planning te hervatten. Ik ben iig steeds meer geneigd in de alternatieve hoek te gaan zoeken naar hulp.
Hier idem, ik heb ook hele mooie schoonmaakplanningen liggen hier, maar mij eraan houden kan ik niet. Het gaat een dag of 2 goed en dan ineens komt er plotseling een verandering en dan is het gedaan met het hele schema.
Goh.. Ik heb een paar jaar terug hier een topic over gestart en toen vond iedereen het 'geen goed idee' en raadde iedereen het af om uberhaupt een kind te krijgen en nu kan er normaal over gepraat worden..
Tja ik vind het ook niet iets waarmee je geen kinderen zou kunnen krijgen toch.. Je kan zelf samen met je partner wel bepalen wat haalbaar is. En dan zou iemand met adhd ofzo ook geen kinderen meer mogen krijgen? Omdat het erfelijk is? Slaat toch nergens op. Gewoon niks van aan trekken en zelf samen met je partner beslissen of het verstandig is aan kinderen te beginnen. Aan je banner te zien heb je dat ook mooi gedaan
Tsja, iedereen heeft wel problemen en er zijn altijd wel redenen om niet aan kinderen te beginnen. Ouders die voortdurend tegen elkaar lopen te schelden of ouders die zoveel werken dat een kind als baby al zowat een sleutelkind wordt. Juist omdat ik me bewust ben van mijn minder sterke kanten, kan ik ook bewust in het ouderschap staan en durf ik mezelf absoluut een goede moeder te noemen. En of je je eventueel autistische genen overdraagt of niet, de garantie dat je kind gelukkig wordt, heeft niemand.
Kinderen opvoeden en autisme hoeft niet echt per se negatief te zijn. Niet autisten maken ook fouten, en soms wel ergere. Ik denk wel dat de sterke kant ligt bij de mensen die erkennen dat ze "anders" zijn, en tijdig hulp inschakelen als het nodig is. Hier was het ook niet het slimste idee om zo snel aan een tweede te beginnen omdat wachten beter zou zijn, maar we wouden het allebei heel graag en we hebben een back up plan voor als er een te moeilijke periode aanbreekt. Ik ben misschien sneller geprikkeld, en ik moet soms mezelf vaker terugtrekken, ik ga misschien niet zo snel naar sociale gelegenheden maar niemand kan zoveel van mijn dochter houden dan mij. Daar bouw ik op, onze band. Autisme heeft ook leuke voordelen hoor: Ik kan totaal niet liegen! Al zou ik het willen... Dus je merkt altijd aan mij als ik iets meen of niet, ben heel trouw, eerlijk. Heel gevoelig, maar ook in de positieve kant! Het is bijna altijd super schoon (op mijn manier), en super georganiseerd (op mijn manier). Ik kan ook totaal niet boos zijn.. geïrriteerd of chagrijnig wel.
Ik zou het ook niet aanraden. Maar dat wilniet zeggen dat iemand met een vorm van autisme geen goede moeder kan zijn natuurlijk. Ik zou er zelf alleen niet voor hebben gekozen.
hier ook vermoeden van bij mezelf. Mn man heeft Asperger. Onze oudste pdd-nos en de jongste klassiek autisme. Heb het huishouden heel goed op orde moet ik zeggen. En ik heb alle papieren en papperassen allemaal in plastic en in mappen. Heerlijk als alles op orde is Wat voor mij een probleem is is het weekend. Dan is alles uit zn ritme en heb dan moeite om taken te starten. vooral het avondeten is dan een drama. Door de weeks zit het in het ritme wanneer ik moet beginnen met koken en plan ik vantevoren wat te koken. Maar in het weekend is natuurlijk iedereen al thuis....dus ik ben dan helemaal in de war wanneer beginnen met koken ed en kan dan de tijd ook niet goed inschatten. En als ik al weet wat klaar te maken en hoe laat dan nog vind ik het moeilijk om te beginnen eraan. Ook doordeweeks als er maar 1 ding anders loopt op een dag dan ben ik helemaal van slag. Hebben jullie daar ook zo veel last van en hoe lossen jullie dat weer op??
Mja probleem is met autistisch zijn (of willekeurige welke andere afwijking) dat je misschien wel aders ent maar dat dat voor jou persoonlijk heel normaal is En ook autisten hebben behoefte aan een gezin en dergelijke. Dat is echt niet anders dan anders. Mbt schoonmaakplannen.. Probeer eens een to-do lijstje in de keuken. En als je afdwaalt... Jezelf weer terugsturen naar waar je mee bezig was. Laat die gieter maar staan op tafel. Je ging de vloer dweilen. Na het dweilen... Kun je bedenken wat je daarna gaat doen. (Als ik hier de keuken opruim doen allerhande voorwerpen me denken aan dingen die ook nog moeten gebeuren... En ik heb het toch al in m'n hand dus waarom niet. Nou omdat je zo nooit iets afmaakt dus.)
Hier een borderliner. Maar als ik alle ( problemen van iedereen zo belees) ben ik er toch heel erg zeker van dat het bij mij niet alleen het borderline probleem is. Wel een combinatie van alles denk ik bij elkaar. Zo vraag ik mij al een tijd af is het niet met add begonnen in mijn kindertijd. Moeite met leren. Woorden schat is prima maar aan de andere kant inzicht en bijvoorbeeld wiskunde ik kan het maar niet snappen. Hier iemand met een vp kloof. Iq van 83 verbaal 98 performaal 69. En dan kom je op het probleem dat je overschat woord. Dat is ook door niemand haast te begrijpen ook niet door mijn zelf. Maar moet ook zeggen die testen zijn afgenomen op het moment dat ik net een operatie achter de rug had scheelde maar 4/5 dagen. Dus mijn spanningsboog was al anders dan normaal. Mijn wens is er nog steeds om mij te laten her testen. Als ik nog wat beter in mijn vel zit. Nu dat is echt een probleem van de depressie gedeelte dat mijn hoofd nog steeds te vol zit met problemen en gedachten. Dus kan nog niet goed alles ( doen). Ben het er nog steeds niet over eens dat mijn iq zo laag uit viel. Van mij mag hij wel een paar punten hoger vooral het performale gedeelte. Herken ook een hoop dingen van mijn oudste. Hij lijkt in alles en kopie van mij. Zijn iq is verbaal 78 en performaal 110 en kom je uit op 91 en ja dus hij heeft problemen hij word als je zijn iq ziet en leest weer onder geschat. En beide zijn wij chaoten. Het huishouden doe ik wel maar structuur daar in nee nog steeds niet na al die jaren. ( zou zelf nog wat netter willen zijn maar heb de wens al een tijdje geleden op gegeven) Ach ja. Als de beestjes maar een naam hebben. Ondertussen denk ik dat meer dan de helft wel wat mankeert en dat betekend dat we normaler zijn dan we eerst allemaal dachten. Wat is normaal?? Ja toch.
Hier herken ik mij zelf ook aardig in. Begin met het ene en eindig met het andere. Daarom zijn de ramen al een tijd nog steeds niet gezeemd.
Ik herken ook veel, heb NLD. Dat is geen vorm van ass maar toch zijn er veel raak vlakken.bij iemand met NLD is er vaak een groot verschil in het iq verbaal en performaal wat al eerder genoemd werd. En daarbij ben ik high sensative. Ik herken veel van de genoemde dingen zoals ordenen en niet weten waar te beginnen etc. NLD is een beperking in de automatisering als iets heel veel geoefend wordt gaat het vaak beter. Koken was vroeger een crime de aardappels waren nog kei hard terwijl het vlees al bijna zwart werd. Na veel oefenen oefenen oefenen staat tegenwoordig bijna altijd alles op tijd op tafel. Prikkels kunnen ook een groot probleem zijn met tijd en wijle. Iedereen weet dat hier in mijn omgeving, dus niks aan de hand Ik was 16 toen ik de diagnose kreeg. Mij gaf het heel veel rust, ik kon eindelijk begrijpen waarom ik zo anders ben als anderen. En waarom ik graag alles van een afstandje bekijk. Sociale contacten zijn nu geen probleem meer omdat ik nu begrijp hoe ik doe en waarom. ik merk dat chaotisch zijn vaker voor mijn omgeving een probleem is dan voor mij. Ik heb er geen last meer van als het ene idee wordt afgewisseld met het volgende. Maar mijn omgeving kan in de war raken van het hak op de tak gaan. Om dat te voorkomen plan ik vaak korte stukjes. Dus wat ga ik/wij nu doen tot aan de lunch. Ipv wat gaan we doen tot aan het avondeten. Want dat kan nog 100x veranderen. Het werkt voor mij heel goed om met briefjes te werken waar ik op schrijf wat ik moet doen daardoor maak ik ook beter alles af.
Jep, en zo sta ik te koken, ga boven een theedoek halen en betrap mezelf erop dat ik plotseling de wc sta schoon te maken boven en mijn vlees dus aanbrandt stond netboven de badkamer schoon te maken en zette iets op de overloop. Vervolgens zie ik dat de overloop vol spullen ligt die in het rommelhok horen maar daar is geen plek dus eerst het rommelhok maar opruimen. Resultaat? Nog grotere rotzooi. Ik ga zo weer verder maar liep vast door de dingen die geen eigen plek hebben.
@Chaii, jij zou het niet aanraden, maar je hebt wel kinderen.. Dus neem aan dat jij geen ASS hebt? Naar mijn idee kan je dan ook niet weten hoe het zal zijn en dus ook niet aan- of afraden. @Mamzie, mijn vriend is dus net zo geordend als jou met huishouden en boekhouding enzo. Alles is bij hem altijd spik en span.. Hij heeft geen moeite met die planning enzo terwijl dat mijn zwakste punt is. @Ike, ik merk dat ik dat ook doe, korte stukjes plannen. Want als er iets niet volgens plan verloopt heb ik er niet alleen zelf last van maar zijn de kinderen ook overstuur.
hhahaa dat afgeleid zijn herken ik. Vaak dan sta ik te koken en dan word er gebeld en dan sta ik zo te kleppen met de buuf bijvoorbeeld en vergeet dan helemaal dat ik aardappels op heb staan. Of pannekoeken bakken...verveel me dan altijd als ik moet wachten tot ik de koek kan omdraaien dus vaak dan lees ik even de krant door met als gevolg dat ik dus te laat de pannekoek omgooi. Nu maar elke keer de timer zetten die dan om de zoveel seconden afgaat.