ANITAAAAA, WAT SUPERRRRRR! Is dat nog eens een kerstcadeautje! Waanzinnig gefeliciteerd zeg. Ik hoop dat je een heerlijke zwangerschap krijgt en lekker even "MS-vrij" bent. Ik krijg er helemaal kriebels van in mijn buik; ik wil ook (zegt ze herstellende van een OZO haha; mijn tijd komt nog wel). Geniet, geniet, geniet en hou ons op de hoogte vandie prachtige 9 maanden. Dikke knuffel aan jou en je gezinnetje!
*** INBRAAK *** Pluk, wat een geweldig kerstcadeautje zeg. Van harte gefeliciteerd meid! *** UITBRAAK ***
Als het ook maar iets op de zwangerschap van Kylian lijkt dan kijk ik uit naar zo'n 1,5 tot 2 jaar 'ms vrij' zijn. Groetjes Anita
Dames wat is het hier weer rustig, hopelijk betekend dat dat het goed gaat met iedereen. Hier heeft de moeheid toegeslagen + ik heb het koud en ik ben misselijk 8) Ben wel heel erg onzeker nu hoor, ik wilde zo graag nog een tweede kindje maar nu, ga ik het wel redden met 2? (natuurlijk wel dit dacht ik ook met KYlian) maar toch. Groetje sAntia
Hoi dames Ik werd door Pluk op dit topic gewezen, had het niet eerder gezien maar kom ook nooit op dit onderdeel. Ik heb nog niks terug gelezen, zal ik morgen eens even doen, die 10 pagina's moeten te doen zijn
hallo, Ik ben ook een mama met een chronische aandoening. Ze verdenken epilepsie sinds de bevalling en ik heb een cycte in mijn hoofd. Het begon allemaal 3 maanden na de bevalling, ik bleef flauwvallen wel 10 x per dag. Soms een dag niks, veel duizelingen niet weten waar je ben en wat je aan het doen bent. Gellukig zijn er goede medicijnen ! Als jullie nog vragen hebben stel ze gerust, ik kom hier nuj wat vaker kijken... Groetjes
Op dit moment geen vragen, behalve dan hoe ik mijn 2 jarige zoon zover kan krijgen dat hij naar bed wil en gaat (was net een drama). Dat heeft hij dus bijna nooit (hooguit 1 x per 3 maanden) maar vandaag was het zover zodra het bed in zicht komt beginnen te huilen. Heb hem dus maar even weer naar beneden mee genomen, mama is moe en heeft vandaag geen zin om die strijd aan te gaan. Meestal neemt papa het dan over maar ja die heeft nu late dienst. In ieder geval welkom dames. Groetjes anita
Ik zal me trouwens ook nog even voorstellen, ook wel zo handig misschien Ik ben Ilse, ben 33 en mama van Angelina van 13maanden. En ik heb een schildklieraandoening en migraine. Het voornaamste waar ik last van heb is de vermoeidheid en ik heb t altijd koud. Daarom heb ik ook zo'n hekel aan de winter, nu is t nog extremer. Ik zit met dikke sokken, dik vest, de verwarming hoog en nog zit ik te rillen. Vooral altijd koude handen. Ik zit nu ook met handschoenen aan te tikken, niet handig dus
Welkom Elsi! En wat vervelend, vermoeidheid en altijd koud... Brr! Heb het echt met je te doen! @ Pluk -> Wat een geweldig kerstkado zeg! GEFELICITEERD! Sorry dames, vergeet nog steeds hier af en toe te loeren Hier gaat alles zo zijn gangetje. Steeds op/af. Als ik 's ochtends opsta is het meteen bekend hoe mijn dagje is. Ene dag hele dag goed, andere dag meteen al vroeg in de ochtend slecht en de hele dag slecht... Dan halve dagen niet goed... Krijg er echt geen hoogte van. Maar ja wie wel met een chronische aandoening. Moeten maar genieten van de goede dagen die ons gegund zijn, toch? Hier ligt trouwens nog steeds sneeuw. Vreselijk! Al vanaf maandag een dik pak sneeuw, vanmiddag zelfs nog eventjes gesneeuwd, maar ik word er niet vrolijk van. Joris trouwens ook niet, die wilt absoluut niet de sneeuw in, gek dingetje! Ene kant vind ik het natuurlijk helemaal niet erg, hoef ik ook die vreselijke kou niet in! Hoe is het verder met de dames?
hihi Kylian houdt er ook niet van hoor, al wil hij nu wel door de sneeuw lopen als het platgestampt is. Ik ben al sinds maandag de deur niet meer uit geweest omdat het hier ook nog eens glad is, maar nu moeten we wel want anders hebben we straks geen brood, mijn beltegoed is op en er moet nog een brief gepost worden. Maar ik neem dit keer lekker de wandelwagen (grote) mee zodat ik goed wat steun heb en we doen heel voorzichtig want als er 1 ding is dat ik niet wil is het vallen. Groetjes Anita
Pluk: Ik begrijp je twijfels als geen ander, maar het gaat helemaal goed komen! Voor ieder probleem is een oplossing te bedenken (al zal dat niet altijd even makkelijk zijn), maar de allesoverheersende moederliefde kan heeeeel veeel aan! Wij willen ook graag een tweede en er zijn momenten dat ik alleen maar beren op de weg zie (zeker als dan met kerst ook nog je oog uitvalt ), maar ik weet eigenlijk al zeker dat ook wij ervoor zullen gaan. Ik hoop dat het MS-monster je inderdaad lekker lang met rust laat en na de bevalling kan je zo nodig met remmende medicijnen starten om de boel stabiel proberen te houden. YOU GO GIRL! (en laat die hormonen maar lekker razen, hoort er ook bij ) Gabje: Jij bent vlak na je kraamperiode wel een nare tijd in gegaan zeg. Wat je me vertelt lijkt me heel eng, zeker als je een baby van 3 maanden hebt . Zorgen de medicijnen ervoor dat je weer een beetje 'normaal' functioneert, dus zonder flauwvallen e.d.? In ieder geval welkom bij ons kluppie! Esli: vermoeidheid is heel herkenbaar Lijkt me ook heel vervelend dat je het altijd koud hebt! Ik heb deze periode met name last van pijnlijke spieren (verkrampen heel snel en met de kou nog meer), maar sinds ik een paar weken geleden van mijn mannetje een elektrische deken heb gehad ga ik in ieder geval weer met plezier naar mijn bedje en sta ik iets minder stijf op! Maar ook jij welkom bij de club! Minimuisje: leuk dat je ook weer even om het hoekje piept! En wat jij zegt klopt als een bus: we moeten inderdaad genieten van de goede dagen (en de slechte dagen snel vergeten). Hier ligt geen sneeuw, maar er ligt al wel dagen ijs op de straten, dus het is voor mij niet lekker wandelen en ik vind het nu eigenlijk ook gewoon lekkerder om binnen te blijven. Behalve vanavond.... want dan gaat de hele vriendengroep schaatsen en ik heb besloten dat ik ook even ga schaatsen . Mijn benen houden het niet langer vol dan 5 minuten denk ik, maar ik wil gewoon even het gevoel gehad hebben (wie weet hoe lang het weer duurt voordat er weer echt ijs ligt) en daarna ga ik lekker aan de koek en zopie Mijn oog is gelukkig weer aardig hersteld. Van bijna blind zit ik nu denk ik op zo'n 75% zicht en daar ben ik al heel blij mee (al hoop ik natuurlijk dat het nog verder opknapt). Verder heb ik het idee dat de Pred kuur aardig wat rotzooi heeft opgeruimd in mijn lijf, want ik voel me echt wat beter dan de afgelopen maanden. Mocht ook wel eens een keertje Met Fenne gaat het super. Nog 2 maanden en dan is ze al een jaar . Wat vliegt de tijd... Tot snel!
@ Tinusje -> wat fijn dat je oog al een beetje opgeknapt is. Duim met je mee dat het alleen maar beter gaat. En je zit dus aan een prednisolon kuurtje. Zo'n kuurtje ben ik altijd heel blij mee als ik die krijg Kom er altijd zo'n 5 kilo van bij (wat ik wel heel goed kan gebruiken) en voel me daarna altijd zo goed! Maar ja helaas altijd maar voor korte duur, maar vind het krijgen van zo'n kuurtje dus nooit erg Twijfels over een 2e... Ik ben heel anders "ziek" als jullie. Lijkt het voor jullie nog veel zwaarder en heb echt respect voor jullie dat jullie toch voor een 2e willen gaan! Als ik zie waar ik last van heb, is niks tegenover jullie! Echt top van jullie hoor! Hier twijfel ik dus ook onwijs aan een eventuele 2e. Joris word in maart al 2 en ik heb altijd geroepen 2 vlak achtereen. Maar ik moet er niet aan denken joh! Veel te bang voor een terugval (gaat langzaam steeds beter). Ben allang blij dat ik momenteel zo van Joris kan genieten.... Soms denk ik ja, andere keer (vaker!) denk ik nee! De tijd zal het wel uitwijzen, hoop ik!
minimuisje, je zult zien dat in de loop van de tijd het ja en nee gaat omdraaien hoor . Wij hebben altijd tegen elkaar gezegd laten we eerst maar eens zien als Kylian 3 is. Heel langzaam veranderde dat in januari 2009 gaan we ervoor, als de kleine dan komt is Kylian in ieder geval 3 En toen waren we er in juni in 1 keer klaar voor, waren er geen 'smoesjes' meer en zijn we er gewoon voor gegaan Tinus, hoe is het gegaan met het schaatsten. Heb je laatst de dame op tv nog gezien, haar buurman had haar schaatsen onder haar rollator gemaakt zodat ze weer kon schaatsen (ach ze was ook nog maar 78 jaar ) Misschien een ideetje voor je . Groetjes Anita
Hey kwebbels, ben ik weer...ik dacht net wat zijn die dames hier in het hoekje eigenlijk rustig, zal eens even spieken...kreeg ik gewoon geen mail meer want jullie hebben lekker door gebabbelt Nou dikke knuf voor jullie allemaal hoor Anita gefeliciteerd, wat leuk zeg En fijn dat alles goed was. Met Damian hier alles toppie! Met mij wel redelijk. Met de reuma niet zo best. Ontzettend veel pijn in schouders en handen/polsen. Ben blij als ik 12 febr weer naar de reumatoloog mag. Binnenkort ook maar weer eens prikken voor de schildklier, is weer een tijd geleden Verder zijn gangetje. Knuffel van ons
Ik baal als een stekker Ik wil zo graag een moederfiets hebben straks met 2 van die ukkies, maar ja je raad het al die worden dus niet gemaakt met meetraphulp. De reden die Sparta geeft is dus dat er te weinig afzet voor is, met andere woorden de groep 'gehandicapte' mama's is niet winstgevend genoeg. Groetjes Anita
Dames wat is het hier toch vreselijk rustig, gaat het wel goed met jullie? Hier in ieder geval wel, ben misselijk en moe maar de ms houdt zich tot nu toe lekker rustig. Groetje sAnita
Fijn pluk Vandaag bij de reumatoloog geweest. Ik was helemaal vergeten dat het vandaag was. Ik had Damian lekker eten gegeven en verzorgt en ging toen met mijn thee achter de pc zitten en bedacht me dat ik eigenlijk weer niks te melden had op het forum en dat ik wel weer wat te babbelen heb als ik bij de reumatoloog ben geweest....oeps dat is vandaag...het was iets over 10 en ik moest 10.45 uur er zijn....het is 45 min rijden. -vies woord- opschieten, Rob zijn bed uit geschopt, mijn ouders op getrommeld en als de bliksem naar Nijmegen gereden, even gebeld en we waren een 15 min te laat. Viel nog mee. Maar Mijn schouders waren nog meer achteruit gegaan. Het kraakbeen tussen kop en kom zijn weer minder en de 2 hapjes die eruit gegeten zijn door de reuma zijn ook weer wat groter. Het is echt de artrose wat zo'n pijn doet en vooral nu door veel gebruik en getil. Maar we konden er wel even nieuwe schouders in hangen Welja dat is ook heel normaal. Maarja nu moet ik dus weer naar de orthopeed, hele leuke man, heeft mijn polsen ook vervangen. Of dat voor of na een 2e kind moet, moet ik met dr. de Vos bespreken. Dus dat wachten we dan nog maar even af. We zijn ook nog niet zo ver. Verder met Damian alles prima, zit heel de dag achter zijn kont aan in de woonkamer, alles is leuk en interessant, behalve zijn eigen speelgoed. Lekker ding
Ha meiden, Het is lang geleden dat ik hier gereageerd heb, maar ik kon het eventjes niet opbrengen, sorry. Ik hoopte na de schub in december weer eventjes bij te kunnen komen, maar twee weken geleden zat er ineens weer een oogzenuwontsteking (op hetzelfde oog) en volgens de neuro was er spraken van een nieuwe schub en heb ik opnieuw een Pred-kuur gehad, terwijl de oude nog niet eens helemaal uit mijn systeem was. Twee nachten niet geslapen door die troep en daarna het gevoel alsof er een vrachtwagen over me heen was gegaan. Ook mentaal vind ik het nu best heftig, mijn lijf gaat zo snel achteruit. Onze wens voor een tweede (die heel sterk was), hebben we in de ijskast gezet, want als het zo door blijft gaan is het voor mij lichamelijk niet te doen. De deur staat nog op een klein kiertje, maar zoals het er nu voorstaat blijft het alleen bij Fenne. Het 'goede' nieuws is dat ik nu waarschijnlijk wel aan de Tysabri mag (het medicijn wat MS dubbel zoveel remt als de remmers die ik nu gebruik). 18 februari heb ik hier weer een sfapraak over, maar ze denken dat ik nu wel 'slecht' genoeg ben. Wat een omslag binnen 3 maanden. Ik krabbel nu weer een beetje uit mijn dal. Ben al druk bezig met de voorbereidingen van Fenne's eerste verjaardag (wat gaat een jaar snel!). We hebben abonnementen besteld voor Blijdorp en een rugdrager gekocht en samen met de rolstoel die 27 februari wordt geleverd wordt dat een prachtige optocht door de dierentuin met mijn man ingeklemd tussen mij in de rolstoel en Fenne op zijn rug haha). Pluk: hoe gaat het met jou en het kleine wondertje in je buik? De laatste berichten zijn goed en ik hoop dat het zo blijft! Chelleke: jouw lijf werkt ook niet echt mee volgens mij. Misschien ben je straks wel de eerste mens die volledig uit kunst-onderdelen bestaat hihi. Ik hoop in ieder geval dat ze iets met de pijn kunnen. Minimuisje: hoe is het met jou? Functioneert alles weer naar behoren? Nu het weer wat beter gaat kom ik weer wat vaker langswippen. Knuf aan iedereen!