Ik heb drie kindjes, maar hoef helaas maar voor twee van hen te zorgen. Mijn man en ik willen graag nog een kindje, maar daar wachten we nog eventjes mee totdat de jongste wat ouder is. Waarom we een derde willen? We hunkeren naar nog een kindje en we kunnen het alles geven wat het nodig heeft, dus waarom niet?
Wij hebben er nu 2, een meisje (27 maanden) en een jongen (13 maanden) en ondanks dat ik zielsgelukkig ben met mijn 2 popjes verlang ik nu al heel erg naar nog een 3e. Echter, voorlopig zal die er niet komen, pas als de jongste naar school gaat. Met 2 van die kleintjes is het momenteel pittig genoeg, dus voor nu zou een 3e geen verstandige beslissing zijn. Maar over een aantal jaar...ja zeker wel. Hier overigens ook wel wat praktische probleempjes zoals de auto en bijv. de zolder die gedaan zou moeten worden. Maar praktische problemen zijn echt niet iets waardoor ik me tegen zou laten houden, die zijn er m.i. om opgelost te worden . Zo ben ik van mening dat de onze dochter en zoon ook prima een aantal jaar samen op een kamer kunnen, zodat we het aanpakken van de zolder ook later nog zouden kunnen doen. Ooooohhhhh, *RAMMEL*RAMMEL*, hoor die eierstokken eens tekeer gaan .
Wij willen absoluut geen derde Wij zijn heel blij met onze 2 meiden. Geld, gebrek aan ruimte enz. zijn niet van toepassing.....daar is altijd een mouw aan te passen. waarom dan geen derde???? Ik verlang er niet naar. Ik ben blij als anderen zwanger zijn en ben absoluut niet jaloers, dat wat ik in het verleden wel was
Hier inmiddels wel rust, dat t goed is om het bij 2 kindjes te houden. Ik ben zo ontzettend gelukkig met mijn gezonde tweetal! Ik ben ervan overtuigd dat kinderen het fijnst opgroeien door een heleboel liefde, en niet zozeer door veel geld, eigen kamers, enz.. Toch weegt het financiele natuurlijk zeker mee. Ook wij hebben er heus goed over nagedacht..Maar uiteindelijk om meerdere redenen besloten om er niet voor te gaan. Het loopt allemaal heel lekker nu, mijn dochter en zoon zijn vanaf het begin echt twee handen op 1 buik (ook al hebben ze soms ruzie natuurlijk!)..We kunnen leuke dingen doen, en als straks de dure tijden van studeren enz. allemaal komen, gaan we het redden. Dit zou met drie al een stukje lastiger worden. Daarbij komt dat ik het zelf nu heel fijn vind dat ik mijn liefde en aandacht over deze 2 kinderen kan verdelen. Ik heb het idee, dat het met drie voor mij persoonlijk veel lastiger wordt. (ben iemand die zich al gauw "schuldig" kan voelen, dat ik t niet goed verdeel, dat ik de een of de ander tekort zou doen..ik wil graag al hun "karaktertjes" tot hun recht laten komen). Best moeilijk hoor, want ik hou erg van bevallen Ja echt! En tuurlijk, als er meiden in mijn omgeving weer zwanger worden dan blijft er altijd wel even dat gevoel.. Maar al heel gauw daarna kan ik denken: onee, das waar, het is mooi zo! Heb genoten van die tijd en heb alles al mee mogen maken (waar ik heel dankbaar voor ben!) En nu geniet ik ook volop! Hoop dat het voor jou met de tijd duidelijk mag worden!
Super dat er zo gereageerd wordt! Heel fijn, ik vind het ook prettig om van alle kanten wat te horen, zowel positief als negatief. Gisteren een openhartig gesprek gehad met mijn man en hijis er eigenlijk toch echt wel klaar mee. Ik moet daar ook bij vertellen dat hij eigenlijk geen sterke kinderwens had, en aangezien we nu twee kindjes hebben (waar hij overigens heel erg gelukkig mee is) snap ik wel dat dat voor hem al heel wat is, van 0 kinderen naar 2 Ik ben ook ontzettend dankbaar voor de twee kindjes die we hebben, het is zo bijzonder en mooi en dat we dat mee mogen maken is inderdaad niet vanzelfsprekend. Voor een derde zou ik weer de MMM inmoeten, door de miskraam eerder en de zware zwangerschap van mijn zoontje (eerste 20 weken bloedverlies, daarna over op de harde buiken, ziekenhuisopname met 25 weken....ik heb in die zwangerschap rond de 30 echo's gehad (veel spoed en groei) dus er zit ook wel veel angst als we zoiets allemaal misschien nog eens mee moeten maken. Ik zou het er wel degelijk voor over hebben, maar ik begrijp wel dat mijn man er erg huiverig voor is. Daarnaast hebben we erg veel werk met ons zoontje, hij is niet makkelijk en door de zware reflux komt er veel extra werk om de hoek kijken. Geeft niks en is hopelijk van tijdelijke aard, maar toch. Ik wil ook graag mijn kinderen niet tekort doen, ik wil ze kunnen geven wat ze nodig hebben. Ruimte is hier geen probleem, financieel nu ook niet echt...maar in de toekomst misschien wel. Ik wil ze wel kunnen helpen met rijbewijs/boeken/studie e.d. Ook zijn mijn kindjes het heel goed eens samen en ben wel ergens bang dat een derde die dynamiek zou verstoren. Dus een derde lijkt hier ook niet zomaar te gaan komen, alleen zou ik zo graag dan ook dat overweldigende-compleet-gevoel willen ervaren....misschien inderdaar door de tijd dat het makkelijker zou worden en dat gevoel van twijfel weg zou gaan. Ik hoop het, ik ben nameijk wel best jaloers op vrouwen die zwanger zijn en die net een kleintje hebben
Persoonlijk he, denk ik dat ik dat nooit helemaal zou kunnen ervaren (betekent niet dat ik niet tevreden ben met wat ik heb hoor, dat ben ik zeer zeker!). Stel dat er bij ons een derde zou komen denk ik dat ik altijd het verlangen hou naar: hoe zou de vierde zijn, weer een ander karakter/uniek wezentje etc. Ik denk dat het bij mij pas op gaat houden als ik in de overgang ben en dan hoop ik met heel mijn hart dat ik oma mag worden
Ja Mmeke, dat is ook zo, ik denk dat als er een derde zou zijn ergens toch een soort verlangen blijft bestaan en als je daar aan toe zou geven, waar houdt het dan op? Bij 4, 5 of nog meer... Maar toch... Pfff, inderdaad oma worden is ook ooit mooi!
Ten eerste: ik slaap eindelijk eens behoorlijk Ten tweede: met weer een baby erbij heb ik minder tijd om met de oudste te ravotten/fietsen/lezen etc etc Ten derde: geld Vind het dus wel leuk geweest.
helemaal mee eens! wij willen graag nog een kindje ( ik zelfs nog wel 3!) maar het is de vraag of ik uberhaubt nog zwanger kan raken (zie onderschrift)
Een derde zou me leuk lijken. Echter met mijn zoontje een zwarezwangerschap gehad, zware babytijd en nog onzekerheid over zijn ontwikkeling en loop zowel bij audiolOgisch centrum als Fysio en Logepedie. Heb zelfs hernia met rug en been klachten, ga mijn vaste baan binnen nu en 1 jaar verliezen vanwegen het niet terug kunnen keren in functie en de toekomst is onzeker. Dit alles zegt nee het is niet voor ons weggelegd
Ik kan niet gewoon bevallen vanwege een afwijkende baarmoeder, dus twee maal ks gehad. Mn gyn zei geen nee tegen een evt 3e zwschap maar ze liet wel blijken dit niet echt verstandig te vinden. En de babytijd van beide meiden is mij vooral erg zwaar gevallen. Kortom ben dolgelukkig met onze pracht meiden en ik kan uit de grond van mn hart zeggen: tis goed zo!
ik heb nu 2 kids. een meidvan 24 maanden en een zoon van 7,5 maand. Ik vindt het gezellig maar ook druk maar mijn wens voor een 3de is zo groot. Ik denk dat mijn man gee 4de wil anders zou die er ook nog komen... Wij hebben bewust gekozen voor de kinderen snel op elkaar te krijgen, maar omdat wij en boerderij hebben en ik alles alleen moet doen is het fijn als de jongse naar peuterspeelzaal gaat als nummer 3 komt... maar....het kriebelt n u al! kan niet wachten tot mijn pilstripjes op zijn (3,5 te gaan). mijn man maakt niet uit hoeveeel er tussen zit hij hoeft er 's nachts toch niet uit dus wanneer ligt helemaal aan mijn