Hallo allemaal, het leek me erg leuk (misschien niet het juiste woord) om meer meiden uit te nodigen om in dit topic te kletsen over de (vroege)miskraam die wel hebben gehad in september. Zelf was ik 5 weken en 3 dagen zwanger toen ik plots, toch nog onverwacht, een miskraam heb gehad. (13 september) We hebben veel verdriet gehad maar zijn nu weer aan de volgende 'ronde' begonnen. Hoe gaan jullie daar mee om?? En zijn jullie ook weer verder aan het gaan. Hoe heb je het verdriet verwerkt? Heb je het een plekje kunnen geven? Hij lijkt me gezellig hier lekker te kletsen en natuurlijk wil ik ook graag weten hoe het verder gaat en of we snel weer zwanger zijn!!! Liefs Marjolein xxx
Hoi marjolijn, Ook ik heb een miskraam gekregen met 5 weken en 4 dagen op 1 september. Ik heb me de eerste week echt verschrikkelijk verdrietig gevoeld, heb veel gehuild. Ik probeer het nu een plekje te geven. Het is niet voor niets dat mijn lichaam het afstoot 'het moet niet goed geweest zijn'. Inmiddels zit ik in de eerste ronde en heb gister mijn eisprong gehad, eergister geklust en misschien vanvond nog. De wens naar een klein wondertje is nog steeds heel groot, en gaan het avontuur weer positief tegemoet. Hoop op een plakker voor ons!!
Hoi Bloem, ja hetzelfde hier!! Veel verdriet, veel tranen!! Maar we willen ook weer verder gaan. Wij hebben ook zo van, het is niet goed geweest. Maar het is gewoon niet te snappen en begrijpen. Dat zal het nooit zijn!! Fijn dat je je ei hebt gevonden. Ik ben nog zoekende!! Maar was je cyclus weer meteen zoals hij was (nu je je ei weet, weet je denk ik ook wel hoelang je cyclus is??). Heb je ovulatietesten gedaan? Of voel je je ei?? Had jij het al aan familie verteld (dat je zwanger was?) Liefs Marjolein
He dames!! Hier een lotgenoot! Goed idee van je! Ookal is het onderwerp niet leuk.. Wel fijn om er toch met jullie over te kunnen praten.. Mijn VMK was ergens in de 5 weken. Met 5 weken is het bloedverlies begonnen maar na 6 dagen pas over.. Naar mijn idee geen stolsels verloren, dus weet niet op welke dag het vruchtje af is gekomen. Wij zijn nu weer bezig met de nieuwe ronde. Zit vandaag op 4 DPO. Ben ook heel benieuwd of we weer snel zwanger zijn met zijn allen! Het kriebelt enorm!! Ik heb het inmiddels wel een plekje kunnen geven. Onze ouders waren op de hoogte van de zwangerschap en nu dus ook van de miskraam. Ik ging op vakantie met mijn schoonfamilie, dus vandaag dat we het nieuws snel gebracht hebben. Uiteindelijk ben ik daar heel blij mee omdat dit echt een steun is geweest. Het is ook op vakantie mis gegaan namelijk. Vandaag weer af en toe emo. Ga vanavond uit eten met vrienden en het was eigenlijk de bedoeling om vanavond de zwangerschap aan te kondigen.. Hebben jullie na de miskraam wel weer negatief getest??
Hey meiden, Bij mij begon de vmk bij 6 weken en 4 dagen en voelde het best, veel stolsels en aardig wat bloed verloren. Begon op 13 september met oud bloed om al heel gauw over te gaan in helder rood bloed voor 2 en een halve dag.. op zaterdag middag ging t over in een medium/light menstruatie en geen pijn meer.. zondag stopte het helemaal. We zijn er gelukkig nuchter onder.. heb niet echt een vruchtje kunnen onderscheiden en denk ook niet dat t hartje ooit begonnen is dus maakt het raar maar waar minder erg, ben blij dat mn lichaam het zelf kan oplossen en dat we niet bij de 9/10 weken echo erachter kwamen. Ook wij hadden het iedereen verteld, en een volgende zwangerschap komen iig mijn moeder en schoonmoeder het ook te weten... veel makkelijker voor de verwerking en erover kunnen praten. Ja wij hebben het een plek kunnen geven en ik hoop dat ik snel een eisprong kan vinden want we willen verder! Vandaag op cd9 dus ei zal nog wel ff duren. Tempen gaat wat lastig omdat ik ook aan de Antibiotica zit is t wat hoger.. maar we gaan t zien.. Vorige ronde (eerste ronde met ei die ik tempte en ik was meteen zwanger ) was mn ei op cd18 , beetje mazzel is mn lichaam goed hersteld. Maar dat hoor ik maandag de 24e, mijn vk vertelde me dat ze een check willen doen of alles schoon is, dus die wacht ik af. Enige wat ik heb, tijd gaat me niet snel genoeg, ik wil verder! X Joyce
Dat heb ik ook.. dat de tijd niet snel genoeg gaat... Ik heb ook gewoon nu al testdrang.. hihi! En heel gek.. ik voel alweer vanalles (alsof t kan op 4DPO).. Ben mezelf helemaal gek aan het maken! Hopelijk vind je je ei snel Joyce!
m.b.t. het vertellen aan ouders.. Ik zou dat bij een volgende zwangerschap ook weer heel snel doen! Ik heb er veel steun aan ervaren..
Ook ik had het mijn ouders al verteld, achteraf was het fijn om ook het verdriet met andere te kunnen delen. Ik voel mijn eisprong altijd maar had ook posi getest met ovulatietesten. Ik had voor mijn zwangerschap onregelmatige cyclus, nu na mijn vmk is die super netjes. 33 dagen, nog niet zo'n korte cyclus gehad. Helaas niet helemaal kunnen klussen rond mijn eisprong deze ronde, hoop dat het alsnog raak is en anders volgende ronde nieuwe kansen.
Ik heb 16 augustus een vmk gehad. Ik was toen 5 weken en 3 dagen zwanger. Omdat ik vlak ervoor 'gewoon' mijn menstruatie had gehad, dacht ik eigenlijk dat ik niet zwanger was (ondanks de positieve test daags voor mn menstruatie) maar toen volgde dus toch de miskraam. Die was pijnlijk, zowel lichamelijk als geestelijk. Ik was vooral in de war, verdrietig, boos op mezelf... Het vertrouwen in mijn lijf is sindsdien nog minder. Ik vind het heel moeilijk er mee om te gaan! Het vertrouwen te vinden dat het ooit wel goed zal gaan...
Jaaa spannend haha.. Al heb ik dus niet echt goed kunnen klussen, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.. Ik ga duimen voor ons!!
Heey meiden, ik was eigelijk net op zoek naar een club of topic. Ik zal mijn verhaal ook even in het kort vertellen. Ik heb in febr een mk gehad. Met 7w en 2d een mooi kloppend hartje gezien. Begon met 10weken te bloeden en met precies 11w is het spontaan afgekomen. Nu ik weer zwanger was in juli wilde ik die 7w en 2d voorbij zijn voor mijn eigen gevoel. Dus ik had een echo met 8w en 1d. Alles zag er weer goed uit. Maar mijn man en ik voelde ons nog niet echt opgelucht maar waren natuurlijk super blij. Ik heb gevraagd of ik met 10w weer een echo mocht om ons zelf gerust te stellen. Dat was geen probleem. Maar helaas kon ze geen hartje zien kloppen.. Dag erna (vrijdag) naar gyn geweest weer een echo en zij heeft er voor gezorgd dat ik maandag zonder ingepland nuchter naar het zkh kon komen en werd ik er ergens tussen geplaatst. Ik wilde het niet meer zelf doen/meemaken. (was vorige mk dus te laat voor curettage). Ik ben dus afgelopen maandag 17 sept gecuretteerd. Hier wisten ouders en schoonouders en mijn vriendinnen het wel. Ondertussen door omstandigheden in fam ( 2 familieleden overleden in de week van mijn mk ) heel de familie het. En waarschijnlijk heel stad nu Maar ik schaam me er niet voor. Beter dat ze weten wat er aan de hand is als dat ze denken wat is die chagrijnig ofzo. Heb ook vele lieve berichtjes en kaarten gehad. Ik sla wel een maandje over. Ik heb even ook tijd voor mezelf nodig. En dan kunnen we vanaf eind okt weer verder er voor gaan. Hoe voelen jullie je nu meiden?
Jeetje Troelaa wat naar... Je schrijft dat je je er niet voor schaamt. Maar dat moet ook helemaal niet! Het is niet iets om je voor te schamen. Het is iets heel verdrietigs en ongrijpbaars... Kan me voor stellen dat je even een maandje rust nodig hebt. Even tijd om te rouwen en weer op te krabbelen. Heel veel sterkte gewenst!!!
Heeeel veel sterkte!! Wat een hoop verlies heb je te verwerken in een week tijd!! @hier ik voel me eigenlijk wel goed.. Gisteren een etentje gehad met vrienden.. We zouden eigenlijk gaat vertellen dat ik zwanger was, maar dat leuke nieuws ging dus niet door.. Ik voel me nu al een dag of 2-3 "zwanger".. Heel gek!! Zit op 5DPO dus zo veel zou ik nog niet kunnen voelen.. We zullen zien..
Hallo allemaal, Nou ook hier weer een miskraam, nummer 8 inmiddels (niet verwacht dat de laatste 2 zwangerschappen mis zouden gaan, wel de angst ervoor) We waren 6,3 weken, afgelopen maandag was m'n test niet hoger gegaan (had 3+ op moeten staan maar stond nog steeds 2-3), dinsdag is het bloeden begonnen. Woensdag en donderdag een paar rondjes hel gehad (deed zooooveel pijn, voelde echt niet goed) toen ook een giga prop verloren zo groot als m'n handpalm (zonder vingers dus) in de 7 miskramen hiervoor nog nooit zo'n grote prop in 1 x verloren :-s Nu verlies ik nog steeds bloed.... Psychisch en lichamelijk weer ff een flinke klap gehad, maar onze wens naar een 3de kindje is groter Hier op m'n zussen, man en dochter niemand wat verteld ivm herhaalde miskramen ervoor. Ene kant fijn andere kant ook verdrietig, want ook dit kindje was zo gewenst Maandag heb ik een echo om te kijken of ik leeg ben, maar m'n gevoel zegt dat ik rekening moet houden met curritage. Klinkt stom, maar al m'n miskramen (op deze na) verliepen nagenoeg hetzelfde, deze niet. Ook heb ik het gevoel dat het hcg nog teveel heb (was bij m'n andere miskramen niet dat gevoel). Kortom ik zit er nog midden in :-s Maar ach, ik hoop nu alleen maar dat het zo snel mogelijk helemaal voorbij is en dat het nog sneller raak is en goed blijft gaan... Zo.... Nu eerst eens de rest gaan lezen....
Troelaa, phhffff 10 weken, zo heb ik er ook 3 van gehad, elke keer dacht ik als ik maar voorbij 10,3 kom dan kan ik het vertellen. Die onzekerheid... Nu ben ik al blij als ik de 7 weken voorbij kom, heb het gevoel dat het rond de 6 weken steeds fout ging en dat als het met 7 weken nog goed zit hij/zij wel blijft plakken.... Nou ja ik hoop het en ook voor jullie allemaal Zijn jullie allemaal al het hcg gevoel kwijt uit je lichaam?? Spannend rikki, ik hoop dat het raak is
Ja, was idd een heftige week. Voor heel de familie. Maar ben 'gelukkig' naar een begrafenis kunnen gaan, tweede helaas niet gekunnen. Soms heb je dat gevoel en is het meestal wel zo hoor. Mijn moeder ziet het aan mijn gezicht zonder dat ik nog getest had. Echt vaag ahaha. Ja, ik wilde eigelijk na de 10w echo gaan vertellen aan de rest zeg maar. Maar dat ging hem ook niet worden.
Nee, hoeft ook helemaal niet. Maar je hoort er buiten een forum nooit over, pas als je zelf zegt wat je mee hebt gemaakt, dan hoor je ze ineens zeggen: Jaaaa maaar...
ahh! Wat klote zeg! Heel veel sterkte!! Ik voelde me bij mijn miskraam al zo ellendig.. kan me niet eens voorstellen hoe ik me na zoveel miskramen zou voelen! Ik leef met je mee!!! Hopelijk hoef je toch niet door voor curretage.. Echt sterkte!