ik moet vandaag afscheid nemen van mijn oma. Ze is 94 jaar, dement, ze heeft haar heup gebroken en ligt aan een morfine pomp. Ze wil niet meer, is haar zelf niet meer dus het is goed zo. Maar ik moet afscheid nemen en dat vind ik vreselijk! Het is ook niet de eerste keer dat ik het moet doen. Mijn vader is overleden en ook mijn schoonmoeder. Ik weet hoe het gaat. Maar juist daarom Ik zit daar straks naast haar en er komt een moment dat ik opsta en weg moet lopen Dat ik weg loop en haar niet meer zie, nooit meer zie.. Tegen dat moment zie ik zo op...
Heel veel sterkte. Het is niet niks om iemand te verliezen. Is je oma op dit moment nog wel bij? Weet oma soms nog wie je bent of gaat alles langs haar heen? Ik heb op een verpleegafdeling met dementerenden gewerkt en inderdaad ook overlijdens daar meegemaakt en de weg ernaartoe. Aan de ene kant heel verdrietig en je moet loslaten hoe moeilijk ook. Maar aan de andere kant wat fijn dat ze kan gaan! En rust kan hebben. Zeg alles tegen oma wat je wilt zeggen, neem doelbewust afscheid en zorg ervoor dat er zometeen mensen bij je zijn na het afscheid nemen. Ik wens je heel veel sterkte!
Veel sterkte vandaag! Mijn oma is in oktober 2017 gestorven, plotseling. We zouden eigenlijk die woensdag ervoor naar haar toe (mijn familie woont 2,5 uur rijden bij mij vandaan) maar mijn vriend ging door zijn rug. Dus we zouden een weekje later gaan. Heb haar nog gebeld die woensdagmiddag, althans geprobeerd, ze lag in bed. Die vrijdagavond werd ik gebeld dat oma heel ziek was en dat het er niet goed uit zag. Ik wilde de ochtend erna naar haar toe gaan. Maar ik was te laat. Daarmee wil ik zeggen : zorg dat je goed afscheid van oma neemt. Dat je nog alles tegen haar zegt wat je wilt zeggen. Dat is zo belangrijk. En blijf zo lang als je wilt zitten en sta pas op als jij denkt dat je daar klaar voor bent. Ik zou een moord doen voor nog 1 zo’n momentje met mijn oma. ❤️
Heel veel sterkte. Ik heb vorig jaar september aan het sterfbed van mijn opa gezeten. 3 dagen. Ik heb de laatste dag nog afscheid kunnen nemen. Maar hij was al zo ver heen van de morfine. Hij zag me nog wel. Weet niet of hij me herkend heeft. Maar ik heb alles tegen he. Gezegd. En ook momenten gewoon stil geweest en alleen over zijn hoofd geaaid. Het moment dat ik de kamer uit liep en op de gang stond was het moment dat hij zijn laatste adem uitblies. Het was goed zo. Hij was klaar. Ik wens je heel veel sterkte.
Heel veel sterkte! Mijn opa is een uurtje geleden overleden. Wat blijft afscheid nemen toch pijnlijk en verdrietig!