Ik snap je helemaal. En vind sommige reacties ook wat overtrokken. Ik ben graag samen met mijn man, maar ook graag alleen. Als hij ineens werkeloos (en vooral: niet blij en gedemotiveerd) thuis kwam te zitten zou ik dat ook zeker niet altijd prettig vinden. Hij ook niet als ik niet-blij thuis zou zitten. Maar ga in gesprek, bespreek wat jullie allebei willen en maak afspraken. En trek je thuis terug in een andere ruimte als je behoefte hebt om alleen te zijn, ga sporten, naar de stad, naar een vriendin.. Vergelijking met pensioen snap ik echt niet hoor, genepensioneerde mensen zitten ook niet ineens de hele dag samen op de bank. Mijjn ouders doen veel singen samen maar ook heel veel dingen los van elkaar.
Dat weet je niet. Wat als man dan gewoon lekker in zijn eigen huis op de bank wil zitten? Maar goed, het is voor de man van to denk ik nog veel vervelender dan voor to zelf dat hij thuis is. Daarom zeg ik, ga wat leuks doen op de dagen dat je samen thuis bent of maak van de nood een deugd en ga wat in huis doen waar je anders nooit aan toe komt.