Hii ik heb een soort gelijke situatie van gehad. Maar dan rookte ik met mijn vriend maar ik ben 6 weken voor ik zwanger werd gestopt. Mijn manlief zou stoppen met oud en nieuw. Nou weekje ging het goed. Toen ging hij stiekem roken. Dat is ook echt op je vertrouwen een breuk. I get that. Maar ik heb er geen ruzie over gemaakt. Wilde ik wel! Maar dan zou ik met me hormonen en me emotie praten/schreeuwen. Ik heb gewoon rustig gezeten met hem gezet dat als hij over zoiets kleins liegt ik daar niet van gediend ben dat ik het gewon wil weten en er dan afspraken over moeten maken. Dus nu hebben we afgesproken dat hij zoiezo altijd buiten rookt. In de auto rookt hij ook niet meer ivm mij/baby en hij rookt nu shag ivm geld. Ik snap je gevoel maar vind ook dat je wat overdreven reageert. Ik ken het echt mijn hormonen Namen met mij ook een loopje en heb echt wel eens weer een knetter bonje veroorzaakt. Maar ik vind dit echt een heftige reactie op dat hij rookt. Dat hij liegt oké dat moet niet meer. Maar verder wat ik ook merk met mijn vriend als hij wilt roken, vervelend maar hoe meer ik zeur des te meer we er ruzie over krijgen. Als ik er geen last van heb dan vind ik het best. Maar ieder zo zijn relatie en ding hea. Maar ik zeg Hoe ik er een beetje tegenaan kijk.
Jij mag dat vinden, ik vind dat niet om de simpele reden dat een sigaretje roken totaal niet te vergelijken is met vreemdgaan, zwaar in het criminele circuit zitten, drugs gebruiken, drugs dealen, mishandelen of vermoorden. Je hebt het dan toch echt over een andere categorie, echter Ts haar reactie zowel OP als daarna laten duidelijk zien dat ze het wel met die categorie vergelijkt. Heel fijn voor TS dat ze niet met de andere categorie te maken heeft, maar realiseer je dan ook dat als je wel op die manier reageert het gewoonweg zwaar overdreven is en je beter bij jezelf kan afvragen (gezien de acties en de reacties van ts hierin) hoeveel waarde je relatie heeft en waarom je zo reageert. Lekker makkelijk gezegd dat het aan haar man ligt omdat hij niet eerlijk heeft gezegd dat hij een sigaretje heeft gerookt, maar daar ligt niet het daadwerkelijke probleem, immers velen met mij weten ook dat je reuk zintuig met zwangerschap 10x zo goed is als normaal, Ts ruikt het niet constant maar heeft het een paar keer geroken (waarbij je je ook nog eens kan afvragen in hoeverre daarin andere oorzaken het gevolg kunnen zijn, ik noem in een rokerige ruimte staan omdat je overlegt of praat met iemand die rookt) en heeft haar veroordeling van haar man klaar na een berichtje op ZIJN werk telefoon en het vermoedde ontstaat omdat ze minuscuul bij houdt wat hij uitgeeft bij een benzinepomp. Ze ondervind er geen hinder van, immers als ze samen op vakantie zijn is er niet gerookt. Waarom dan zo uit je plaat gaan? Hoe geloofwaardig ben je dan als je vervolgens zegt dat je anders nooit zo reageert? Eerlijkheid is idd belangrijk in een relatie maar dan moet er wel een fatsoenlijke mogelijkheid zijn om over dit soort dingen eerlijk te zijn en de acties en reacties nu van Ts laten juist zien dat die fatsoenlijke mogelijkheid er dus niet was. Valt dat dan haar man aan te rekenen? In mijn ogen niet, Ts valt het in mijn ogen wel aan te rekenen, zij zorgt namelijk zelf met haar houding, gedrag, acties en reacties ervoor dat dit er die fatsoenlijke mogelijkheid niet is. En dat kun je scharen onder verleden en je verleden de schuld van blijven geven, maar blijkbaar heb je dan zelf nagelaten om het verleden te verwerken en daarmee het verleden het verleden te laten. De gedragingen van je ex of wie dan ook kun je niet eeuwig blijven spiegelen op je huidige man, en daarin is het niet je huidige man die daaraan moet werken maar jijzelf, je huidige man kan je daarin alleen ondersteunen. En als je daar niet aan wilt werken prima, maar dan kies je er in mijn ogen bewust voor om niemand ooit nog te vertrouwen.
Loopt deze discussie nu nog steeds? We waren het er toch al over eens dat 99% vindt dat TS buiten proporties reageert en hulp moet zoeken voor haar probleem met vertrouwen?