Hoi meisjes, ik zou graag 'praten' met dames die ongeveer dezelfde situatie hebben als ik: ben met mijn man voor ons eerste kindje aan het gaan, maar mijn cyclus is na 9 maanden nog steeds niet in orde. In augustus ben ik gestopt, en sindsdien nog slechts 1 x echte menstruatie gehad en dan nog met behulp van hormonen (provera) op voorschrift van HA. Dus was meer een 'onttrekkingsbloeding'. Deze maand ben ik opnieuw naar HA geweest, om de hormonen te checken en om te zien of ik nu eisprong had of niet. HA kon enkel zeggen dat de hormoonwaarden nogal laag waren, en dat ik "gewoon nog wat geduld moet hebben"! Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Had er wel op gerekend dat mijn man en ik heel wat maanden zouden moeten oefenen voor beebje, maar dat die cyclus ook nog eens zo lang ging duren, daar wist ik helemaal niets van!! Ondertussen doen we ons best, maar het feit dat ik misschien geen eisprong maak is wel heel erg ontmoedigend. Hoop nu dat m'n menstruatie snel doorkomt, dan kunnen we opnieuw voor een volgende ronde gaan... Heb binnekort afspraak met gyn, misschien dat die ons nog kan verder helpen. Wie herkent zich een beetje in mijn verhaal? Wat bemoedigende verhalen zijn ook altijd welkom!! Ben ook bezig met Teunisbloemtabletjes, temperaturen en ovu testjes... Misschien moet ik het allemaal echt loslaten, maar dat is zo moeilijk! Misschien tips op dat vlak?? Ik hoor het graag van jullie...
Poeh hee, heftig zeg. Ik heb na t stoppen met de pil meteen ongies gehad 35-32-37 dus ik heb niet echt hoeven wachten op een normale menstruatie. Maar ik hoor wel dat t soms een jaar duurt voordat je een normale cyclus krijgt, dus wat dat betreft is er altijd nog hoop. Wel balen dat je nu die medische molen moet doorlopen voor alleen een menstruatie... sterkte hoor!!! xxxx uit Brabant
fijn dat je naar de gyn toe mag. want als je geen eisprong hebt dan kun je natuurlijk niet zwanger worden. Ik menstrueerde wel maar heel onregelmatig (37 tot 65 dagen). Ik ben uiteindelijk ook naar de gyn gegaan. Zij gaf ook aan dat eerst je cyclus goed moet zijn voor je zwanger kan worden... meestal gaan ze dan starten met Clomid 50 mg. evt eerst nog je menstruatie opwekken met provera. er zijn verschillende forums over Clomid, misschien kun je daar aansluiten. o ja, vaak wil de gyn ook meteen je mannetje zijn zwemmers onderzoeken... succes... Ik ben nu ook voor de 1e ronde aan de clomid en mijn eitjes groeiden goed... ik zit inmiddels op het wachtbankje...
Bedankt Lauw en Brabantse voor jullie berichtjes, Lauw, ben je met clomid bezig omdat je cyclus zo onregelmatig was? Want je had toch wel een eisprong? En helpt de gyn je ook als je zo'n lange cyclus hebt? Zaterdag worden de zwemmertjes van m'n man onderzocht, dus da's ook spannend! Op dit moment zie ik het volledig zitten om met clomid te starten, aangezien je dan tenminste geholpen wordt! Nu zit ik te wachten, in onzekerheid en er gebeurt niks... Hopelijk is het snel prijs voor jullie!! Lauw, wanneer weet je iets? Ik hoop op goed nieuws!! Hoe lang zijn jullie al bezig Lauw en Brabantse?
Heey, Ik ben gestopt in november, zit nu in ronde 4....maar nog geen ongi. Zit nu 5 dagen over mn langste cyclus heen, zit nu op 42 dagen!!! Ik heb wel 3 gewone menstruaties gehad, vrij regelmatig rond de 34e dag, dus niet heel gek ofzo. Mijn huisarts gaf aan dat ze pas iets gaan ondernemen als ik een half jaar niet ongi wordt....wat een HA he? xxxx uit Brabant
ja, erg vervelend, maar die HA van jou, die lijkt op de mijne hoor! Geduld is een mooie deugd zeggen ze dan... Ik moet ook gewoon wachten wachten en er vooral niet mee bezig zijn! Ondertussen denk ik aan niks anders natuurlijk. Op een dag zal ik het wel beu zijn misschien Heb jij al een testje gedaan? Misschien is het wel raak voor jou??! Ik hoop het echt, ik zal in ieder geval voor je duimen Hou me zeker op de hoogte hé!
Hier nog iemand. Gelukkig zijn we niet alleen! Fijn om te horen dat je niet alleen in zo'n situatie zit. Ik ben ook gestopt in augustus vorig jaar. En sindsdien geen 'normale' menstruatie meer gehad. Ik ben inmiddels wel al bij de gyn. geweest en zij vertelde mij dat ze er een jaar voor uittrekken om de menstruatie weer op gang te laten komen. Dus ja....wachten wachten wachten en vooral veeeel geduld hebben. Ik moest na 3 maanden terugkomen als mijn menstruatie in die tijd nog steeds niet op gang is. Dat zou dus in mei moeten zijn. En ik heb vanaf feb. 1 kleine bloeding gehad, stelde niet veel voor, meer bruinverlies. Nog meer geduld dus.... Overigens, het is toch niet altijd zo dat als je geen menstruatie hebt, dat er ook geen eisprong is?? Hoe was jouw menstruatie voor dat je stopte met de pil, regelmatig? En hoelang heb je de pil gebruikt? Ik wens jullie succes!
Hallo! Ik herken het zeker, dat 'loslaten'. Mijn man en ik proberen sinds oktober 2007 zwanger te worden. Eerst 3 maanden niet ongesteld, in mei 2008 na 6 weken zwangerschap helaas een miskraam gehad en sindsdien niks meer... Ik heb een redelijk normale cyclus, variërend tussen de 27 en 36 dagen. Heb wel wat uitschieters gehad, waarschijnlijk ook hele prille zwangerschappen (schijnt vaak voor te komen). Mensen uit mijn omgeving zeggen heel vaak dat ik het los moet laten, maar dat is zoooo moeilijk. Zeker als je al even zwanger bent geweest. Ben ook naar de gyn geweest een maand geleden. Zij zei dat we gewoon moesten afwachten en pas na een jaar (gerekend vanaf de miskraam) terug konden komen, mei/ juni 2009 dus. Mijn man is ook onderzocht en dat was allemaal goed, ik had verder ook geen bijzonderheden (na inwendig onderzoek en uitstrijkje). Rond mijn ongestelheid ben ik erg veel bezig met zwanger worden, maar ook in de periode dat ik ongeveer mijn eisprong zou moeten hebben. Af en toe word ik echt gek van mezelf! Groetjes!
Hoi Iris en sunshine, Iris, wat erg voor je dat je een miskraam hebt gehad! Ik moet je zeggen dat mijn buurmeisje en goede vriendin net hetzelfde hebben meegemaakt! Ook na 6 weken ongeveer, maar ze is nu mama van een heel mooi dochtertje! Ik denk dat het zo'n 9 maanden na haar mk was dat ze terug zwanger was... Dus echt de hoop niet opgeven hoor! Het gaat zeker goedkomen!! En ja, rond de eisprong ben ik ook niet meer te stoppen Dan moet mijn vriend er elke dag aan geloven, niet dat die het heel erg vindt! Ik merk hier toch ook veel zwangerschappen van meiden die er ook heel erg mee bezig zijn, dat houd ik me maar voor... Sunshine, inderdaad gelukkig dat we niet alleen zijn! sorry hoor, natuurlijk had ik het graag anders gezien voor je, maar dan voel je je toch niet zo raar meer! Jouw verhaal is bijna exact hetzelfde als van mij! Ik moet nu volgende week weer naar de gyn en zaterdag worden de zwemmertjes van mijn man getest. De laatste keer dat ik bij de gyn geweest ben is zo'n 6 maanden geleden, maar toen maakte ik me totaal nog geen zorgen, het leek alsof ik pas gestopt was, en ik dacht dat die menstruatie wel ging komen, vroeg of laat snap je? Maar nu we zoveel verder zijn ben ik wel ongeduldig aan het worden! Wat betreft je eisprong, inderdaad, je kan wel een eisprong gehad hebben als je niet ongesteld wordt, maar ik denk dat de kans wel kleiner is... soms springt je eitje niet, ook al voel je je eisprong wel. pfffff.... ik weet het, het is allemaal zo vervelend, die onzekerheid. Voor de pil was mijn menstruatie redelijk regelmatig, niet dat ik de klok erop kon zetten, maar telkens met een dagje of paar daagjes verschil. Heb wel heel lang de pil genomen, van mijn 16 jaar ofzo. Ondertussen ben ik wel een paar jaar gestopt rond mijn 22e, maar opnieuw begonnen rond 27 jaar. In die tussentijd waren mijn maandstonden na een tijdje terug regelmatig, maar toen lette ik er niet op!! Zwanger worden interesseerde me toen nog niet... dus ik denk in totaal dat ik wel 10-12 jaar de pil heb genomen. De laatste keer was het zo'n 5 jaar. En jij, heb jij lang de pil genomen? En de welke als ik vragen mag? En ga je dan in mei naar de gyn gaan? Ik hoop zo dat die me verder kan helpen, zit er niet mee in om hormonen ofzo te nemen, hoop gewoon dat alles terug in de plooi komt! Jij ook veel succes hè, hou me zeker op de hoogte hé!
@iris80, wat erg voor je van die miskraam! Geef de moed niet op! Je lichaam heeft het immers niet voor niks afgestoten. En ik denk dat het heel normaal is dat je er veel mee bezig bent. Dat heeft iedereen hier op het forum die graag zwanger wil worden. Dus het is wel een troost dat er heel veel hetzelfde 'probleem' hebben. Najah, 'probleem', in dezelfde situatie zitten
@Lynnbos, inderdaad, toen ik je verhaal las, leek het wel alsof het over mijzelf ging! Voor de pil was mijn menstruatie redelijk regelmatig, maar dat is dan in de begin jaartjes geweest rond mijn 12/13e jaar. Wel erg veel last, dus toen heb ik van mijn HA de pil gekregen om te kijken of die kwaaltjes wat minder werden. Dat was een vrij 'lichte pil' (de celeste) als ik me niet vergis. Na een tijdje ben ik overgestapt op de marvelon (weet niet meer precies waarom). Vanaf mijn 17de heb ik ook veel medicatie gehad, en ben erg veel afgevallen. Zelfs zo erg dat ze bang waren dat mijn menstruatie uitbleef!! Toen ben ik denk ik rond mijn 18e weer met de pil begonnen, marvelon. En vanaf die tijd heb ik dus geen idee meer hoe mijn menstruatie is. Maar in totaal heb ik ook wel zo'n 10 jaar de pil genomen. En zwanger worden was wel het laatste waar ik aan dacht. Nu ben ik vorig jaar ook me een andere reden gestopt. Ik had nl al een hele tijd buikpijn klachten. Uiteindelijk ben ik doorgestuurd naar de gyn. Zij had voor die buikpijn klachten ook niet echt een verklaring. Ze denkt dat het met mijn cyclus te maken heeft (middenin). Dus ja, een eisprong? Maar als ik me niet vergis heb je geen eisprong bij pilgebruik, dus ja dat is wel vreemd. Verder heeft ze toen een inwendige echo gedaan. Alles was goed zei ze, behalve dan dat 1 eierstok wat verstopt was, maar dat hoorde volgens haar bij langdurig pilgebruik..... : De enige optie die ze nog voor me had was stoppen met de pil. In eerste instantie moest ik (wij) daar even heel goed over nadenken. Dat is natuurlijk niet iets wat je zomaar doet. Maar in plaats van dat mijn probleem is opgelost, heb ik er dus een probleem bij. In het begin heb ik me geen zorgen gemaakt. In dec dacht ik zelfs dat mijn menstruatie weer op gang kwam, maar achteraf bleek dat niet zo te zijn. Ik denk inderdaad dat ik in mei een nieuwe afspraak maak, zodat ze bijvoorbeeld eens mijn bloedwaardes kan controleren. Want dat is nog niet gebeurd. Maar eerlijk gezegd stel ik het altijd zo lang mogelijk uit, want ik zit ook niet echt op die hormoon medicatie te wachten. Pff, het is een heel verhaal geworden, sorry! Ik hou je op de hoogte! Ik wens je heel veel succes! Ben benieuwd...
Hey meid, hier ook iemand die al een half jaar aan het tobben is met haar menstruatie. November 2008 gestopt met de pil. 3 dagen later ontrekkingsbloeding daarna 53 dagen niks, toen een klein beetje ongi en tot op heden weer niks. Zit nu op de 83 dagen. Ik heb de huisarts gevraagd of ik bloed mag komen prikken. Dit is gebeurt, deze heeft mijn hormoonwaardes gecontroleerd en dit was verder in orde. 3 weken later nog steeds geen ongi en ben ik weer naar de huisarts geweest en heb ik gevraagd of hij me anders een verwijsbrief wil geven voor een gynecoloog. Op 20 april heb ik een afspraak in het ziekenhuis. Ik moet dus even afwachten wat deze gaat zeggen. Verder gebruik ik ook ovutesten, teunisbloemolie en doe ik aan temperaturen, maar tot op heden helemaal niks! Ik kan geen eisprong ontdekken. Mocht ik meer weten als ik naar het ziekenhuis ben geweest dan laat ik het weten.. Liefs
Ik kan je wel een beetje hoop geven. Toen wij voor de eerste keer zwanger wouden worden, was ik in jaren niet meer ongesteld geweest zelfs niet met de pil.. toen ik met de pil ben gestopt kwam er natuurlijk ook niks en ben ik naar de huisarts gegaan. Die zei inderdaad dat ik een half jaar tot een jaar moest aankijken en terug kon komen. Nou makkelijk gezegd maar ik had gewoon het gevoel dat ik voor niks aan het wachten was, want ik zou niet weten waarom het dan opeens wel zou komen. Ben de maand daarop naar een andere huisarts gegaan en gezegd dat ik toch onderzoek wil en ik werd toen doorverwezen naar de gyn. Als eerste een inwending onderzoek en dat zag er goed uit. Toen moest ik bloed prikken en de uitslag was dat mijn prolatine te hoog was en daardoor ook nooit ongesteld en eiersprong. Had dus kunnen wachten tot ik een ons woog.. maar zou niet spontaan zwanger worden. Ik kreeg toen primolut voor een ontrekkingsbloeding en kort daarop dostinex om het prolactinegehalte omlaag te krijgen. Volgens de gyn moest ik nu wachten (kon maaaaanden duren) voordat mijn cyclus weer op gang zou komen. Nou die cyclus is nooit meer op gang gekomen want ben in de eerste maand gelijk zwanger geworden!! Nu gaan we voor de tweede en heb ik na mijn bevalling 4 maanden de pil geslikt, waarbij ik wel ongesteld werd (jippie dacht ik) maar nu ben ik gestopt met de pil.... en weer niks... Dus ik wacht het even af, mocht van de gyn weer contact opnemen wou ik ooit weer zwanger worden.. maar vind het zo egoistisch overkomen om dan direct weer te gaan bellen. Wat ik wil zeggen is, er is echt wel hoop en het is al fijn dat je naar de gyn mag. Ik weet precies hoe je je voelt, maar laat je niet te gauw afschepen en laat duidelijk merken dat je verder onderzoek wilt en dat je het zo niet trekt want ik kan mij dat heel goed voorstellen. Succes!
't Is al wel heel lang geleden, maar toch herken ik je verhaal heel erg in dat van mezelf. Nadat we eerst twee kids zonder problemen snel achter elkaar kregen, ging mijn cyclus ook 'raar' doen. Soms werd ik na 4 weken ongi, maar soms duurde het ook wel 10 weken... Na zes jaar 'wachten', besloten we naar de huisarts te gaan, die ons doorstuurde naar de gyn. Na een paar maand waren we erachter dat ik geen eisprong had. M'n cyclus bleef onberekenbaar, en wat heb ik een testen gehaald die jaren... Helaas werkte chlomid bij mij niet, en toen konden we aan hormonenspuiten beginnen. Maar daar zijn wij afgehaakt, omdat we het zo zat waren, al dat klinische gedoe. En we hadden tenslotte twee gezonde kids, dus we besloten te stoppen en het los te laten. We zeiden: als het ons gegeven is om nog een kindje erbij te krijgen, zal dat vanzelf wel komen. Jaren en jaren gingen voorbij. Op een gegeven moment testte ik gewoon niet meer, want je weet dat je lichaam je telkens voor de gek hield, als je weer es overtijd was. Rond m'n 38e leek in in de overgang te komen, soms bleef m'n ongi wel 4 tot 6 maand weg. Ruim twee jaar geleden (ik was inmiddels 42) kwam er weer meer regelmaat in. Tot 3 x toe netjes om de 6 weken! Ik zei nog tegen m'n man: handig zeg, zo'n regelmatige cyclus, nu kunje tenminste eens mooi een vakantie inplannen. Helaas duurde die regelmaat niet lang, want in mei kwam m'n verwachte menstruatie niet. Ook niet in juni en juli. Verdraaid, wéér ongeregelmatig! Toen ik 10 weken overtijd was, kreeg ik van een volstrekt onbekende zomaar 2 kleine suikerbaby'tjes, een roze en een blauwe. Ik liet ze m'n man zien en zei: ik zal deze week toch maar even een test halen. Je snapt hoe we opkeken dat de test positief was!!!! (na 20 jaar wachten) Ik was inmiddels 42, en kon het echt niet geloven. Maar die dag deden we 3 testen en alledrie positief. Ik was helemaal holderdebolder, danste door het huis, sliep niet meer, pffffffff, helemaal maf was ik. Het is toch niet te geloven dat zoiets nog gebeuren kan terwijl er 20 jaar niets gebeurde? De gyn vond het ook zeer merkwaardig, dat had hij nog nooit meegemaakt! Maar het was toch echt waar, en het ging allemaal heel goed gelukkig. Inmiddels is onze derde kereltje bijna 14 maand. Een geweldig wonder, zo ervaar ik het nog elke dag! Dus: wonderen bestaan nog: onze Jesse is daar het levende bewijs van!
Leuk leuk leuk, die bemoedigende verhalen!! Ik probeer het niet zo somber meer te zien, uiteindelijk valt het allemaal nog wel mee... Volgende week gyn en dan weten we weer wat meer. Ondertussen begin ik soms wel stilletjes te hopen dat ik nu misschien wel zwanger ben?? Omdat m'n menstruatie weer niet doorkomt en m'n temperatuur blijft hoog. Maar ja, voor de rest geen symptomen hoor, integendeel, ik voel helemaal niks. Ik weet dat k het uit mn kop moet zetten, maar je denkt er toch aan hè? pffff.... misschien moet ik een testje kopen en dan word ik met mn neus op de feiten gedrukt. Moet ik er niet meer aan denken In ieder geval heel erg bedankt voor die leuke verhalen Aude en Kisbaba, je krijgt er toch weer moed van! Zaterdag worden zaadjes van ventje ook getest, ben k ook heel benieuwd naar! Bedankt meisjes, leuk dat jullie reageren en aan iedereen veel succes met zwanger worden! Sunshins82 en Kiki84, veel moed hè, ik hoor het graag van jullie hoe het geweest is bij dokter en gyn enzo! Ik hoop dat we mekaar op de hoogte houden!! liefs
Inderdaad, als je de verhalen van Aude en Kisbaba leest krijg je toch zeker weer het idee dat alles mogelijk is. Fijn ladies, thanks!! @Lynnbos, Even spannend dus voor jullie komende week! Ben benieuwd wat de gyn zal zeggen! Hou je me op de hoogte? Wie weet heb ik er nog iets aan Ik zal voor je duimen! Ja hier precies hetzelfde, ik heb op dit moment ook (bijna) nergens last van, terwijl ik afgelopen maanden allerlei kwaaltjes en symptomen had. Om gek van te worden!! Maar nog geen teken van ongi. Maar wie weet, misschien betekent dat wel dat alles weer 'normaal' gaat worden... We wachten maar af! Ik wens je alvast veel succes. En hou de moed erin! Liefs