Mijn dochter is nu bijna 2,5. Ze is heel erg op zichzelf gericht en zegt dus de hele dag: isse mij!! De bank, de tv, boeken, dvd's, beker, glas, echt alles. Op zich met enige "sturing" kan ze best goed delen. Bij een bakje chips kan ze continue uitdelen ipv dat ze zelf eet. Mijn man kan hier best slecht tegen en wil haar continue hierin verbeteren. Ik probeer hem dan te sturen en zeggen: ze is nog een kind, ze moet het leren! Ik waarschuw altijd 2x, daarna krijgt ze indien nodig een tik op haar hand. Werkt het niet mag ze 2 minuten op de gang. Ook dit vind mijn man te kort. Het liefst ziet hij haar 5 minuten op de gang, ik vind dit te lang en dat het doel dan voorbij schiet. Ze is nieuwsgierig en vraagt overal wat het is. Ze wil graag alles weten. Als ze tv wil kijken vraagt ze dat. Maar als het antwoord nee is kan ze daarin heel houwvast blijven vragen tot ik zeg: nee nu is het klaar met vragen. Soms wordt ze overstuur. Man begint dan al zijn geduld te verliezen. Mijn man kan gelijk tegen haar uitvallen wat resulteert dat ze "bang" is voor hem of in ieder geval niet graag bij hem is. Ze is veel liever bij mij en daar wordt mijn man weer boos om omdat hij een band wil met zijn dochter. Ik zeg niks negatief tegen mijn dochter maar wil haar niet dwingen. Ook hier is mijn man boos om. Nichtje was met 27 maanden zindelijk. Hoor ik mijn man zeggen: "Sja je zus besteed er tenminste wel aandacht aan." Op zo'n manier dat ik mezelf geen goede moeder voel. Pfff.... Mijn man denkt dat mijn dochter apart is, of raar of zelfs autistisch. Ik zie het echt niet! Laatst hadden we het over zijn zus en moeder (moeder inmiddels overleden), die veel leugens vertellen en deze vertellen alsof ze waargebeurd zijn. Hun noemen dat 'een ziekte', ik heb geen flauw idee! Oké dus mijn man verteld een verhaal wat ik zou hebben gezegd, dus ik zeg: 'Nee joh ik zei het zo!' Dus onenigheid begint. Ik zeg daarna: 'Je zus vertelt ook wel eens iets wat niet waar is, jij kan ook goed liegen.' Weet niet meer precies hoe ik het zei. Nou toen waren de rapen gaar. Ik moest zijn moeder er niet bijhalen, mijn t**ussmoel houden en als ik dat nog een keer vertelde dan..... (ben ik vergeten) Punt van het verhaal: ik begin lichtelijk te vermoeden dat mijn man toch echt hulp nodig heeft. Alleen door het verleden met zijn moeder kan ik er niet over beginnen. Hij accepteert niet dat hij dus hulp nodig heeft. Hij wil met niemand praten. Pfffff ik ben een beetje moe. Mijn ouders zien een lieve man als we op bezoek gaan, hij is poeslief daar en hangt de perfecte schoonzoon uit. Ze drukken mij op het hart dat ik het echt met hem moet volhouden ook omdat dit mijn 2e relatie is. (1e relatie geen kinderen) Begrijp me goed ik wil graag dat het werkt tussen ons, maar af en toe..... hij kan zo vreselijk depri zijn! Wie herkent dit en heeft tips?
Oeps. Klinkt niet zo fijn. Kom voor je zelf en kind op. En je ouders kunnen wel zeggen van blijf bij deze (topman) maar zij hoeven er niet mee te leven. Logisch ook dat dochter afstand van haar papa neemt. Ze voelt zijn onrust waarschijnlijk haar fijn aan. Denk dat je idd hulp nodig hebt. Voor je man en voor jullie zelf en dus ook voor je kindje. Klinkt als een aflevering van de nanny. Ben niet tegen een tik op de vingers maar het moet geen dagelijkse kost zijn. Dan haal je het schrik effect ook weg en woord het dagelijkse kost. Een tik de vinger is iets wat je sporadisch kan geven. En verder je hebt wel gelijk ze zit in een bepaalde fase en het zal vast beter gaan. Ze klinkt verder eigenlijk als een lieve meid. Niet super vervelend. Kan je wel vertellen hoe vaker gereageerd woord hoe on zekerde een kind woord! En praten met je kindje is vaak veel beter dan straf. Denk echt dat jullie samen hulp nodig hebben. ( ben zelf ook niet de perfect ouder hoor).
Wat jouw dochter doet klinkt heel normaal. Hoeft ze echt niet autistisch voor te zijn ofzo. Jouw ouders hebben niks te zeggen over jouw relatie. "Al" je tweede?! Sommigen verslijten 10 mannen voor ze de ware hebben. En dan nog, het is JOUW zaak, niet die van hen! Over je man: hoe hij met je dochter omgaat en met jou zijn verschillende dingen. Met je dochter is vrij eenvoudig: je kunt (vaak gratis) opvoedhulp aan huis inschakelen. Zij kan dan hem vertellen dat hij echt té streng is en jullie op 1 lijn brengen. Hoe hij met jou omgaat en hoe jij je bij hem voelt is wat anders. Alleen jij kan besluiten of je dit voldoende vindt om met hem oud te worden. Is hij het beste wat je voor jezelf kan verlangen? Is hij je soulmate, degene met wie je achter de geraniums gaat zitten later? Mijn man behandelt me niet zo, maar dat betekent niet dat jouw man direct een eikel is. Wat zegt je gevoel? Werd eerlijk naar jezelf en dan heb je je antwoord wel
Persoonlijk viel ik ook over de tik op de hand. Dan zou ik eerder kiezen voor 'uitleggen/communiceren waarom je boos bent' of een "strafplek" voor een time out! Wat jammer dat het praten met je man zo moeizaam gaat. Zouden jullie niet een weekendje samen weg kunnen gaan om nader tot elkaar te komen? Bijvoorbeeld jullie dochter naar opa & oma brengen? Het heeft vaak even tijd en innerlijke rust nodig om echt tot een goed gesprek te komen is mijn ervaring.
Je dochter gedraagt zich volkomen normaal. Je man moet zich maar eens in gaan lezen in ontwikkelingspsychologie of een opvoedcursus volgen, want hij laat duidelijk zien geen bal te snappen van peuters. En dan worden ze idd bang voor je, als je dan zo uit je slof schiet. Voor het andere: ik zou bij dergelijk gedrag van mijn man verwachten dat hij dan daarvoor hulp zoekt, en doet hij dat niet, dan zijn de consequenties voor zijn rekening.
Tik op hand? In gang zetten voor straf zou ik ook niet doen. Gaat echt te ver bij 2.5 jaar naar mijn mening. Ooit zich afgevraagd waarom dat niet/kort maar werkt? Misschien is verkeerde aanpak voor zulk klein meisje die nog niets snapt omdat er woord zo gecommuniceerd en niet met uitleggen en verbeteren/voorbeeld laten zien. Tis volledig normaal dat ze in die tijd wienig willen delen en samen spelen. Uitleggen en verbeteren helpt beter dan waarschuwen en tik op hand geven. Wat je man betreft ik vind dat het totale communicatie tussen jullie niet gaat blijkbaar. Misschien optie zoeken samen achter de tafel naar goede aanpak in opvoeding en daarin op 1lijn staan. Het gedrag van kinderen is ook veel afhankelijk van hun ouders/volwassene naast hun. Ik denk tips lastig geven er zijn meestaal diepere onderliggende oorzaken en gevolgen van zoiets. We weten niets we kennen jullie niet. Wellicht iemand kan hun samen helpen/begeleiden erin.
Wat betreft je dochter; klinkt als een doodnormale peuter, zeer herkenbaar gedrag allemaal. Dat 'alles is van mij' speelde hier ook rond die leeftijd (ze is nu bijna 3) maar nog beweert ze af en toe dat dingen van haar zijn. Dat wil ze dan heel graag en als ze het dan zegt wordt het msischien zo ofzoiets Over het corrigeren, tik op de hand zou ik mee stoppen. Als een kind al ergens angstig van wordt zijn het natuurlijk zulke dingen. Op de gang zetten doen wij ook, maar dat is wel de strengste straf hier en wordt dus ook weinig gebruikt. Ik ben meer van de gerelateerde, kortdurende consequenties. Bijv iets gooien is datgene wegleggen, klaar. Wat betreft je man; klinkt alsof hij veel moeite heeft met datgene wat zijn zus en moeder mankeren, ja dat is een ziektebeeld, stelselmatig liegen, weet de naam zo even niet maar staat vast op internet. Om dat op jou te projecteren gaat te ver, maar komt denk ik voort uit angst... Kan hij uberhaupt wel praten over zijn moeder?
Wat vervelend zeg.. Maar jullie dochter klinkt als een hele normale 2 jarige. Niets geks aan. Ik denk zeker dat jullie hulp nodig hebben. Of hij depri is dat kan ik niet zeggen, misschien eens langs de huisarts gaan? En misschien is een triple p cursus van Loes iets voor jullie? 2 minuten is al erg lang. Misschien een plekje in de woonkamer kiezen als time out? Een tik over de vingers misschien onnodig en zindelijk zijn gebeurd wanneer ze eraan toe zijn. Geef je dochter wat meer ruimte tot ontdekken. Pick your battle...! En uit elkaar gaan? Praten lijkt me veel belangrijker. Ipv elkaar uitschelden... Succes!
Bedankt voor de reacties tot nu toe. Ik ga morgen even uitgebreid reageren, heb net gewerkt en ben best moe
Onze dochter is ook 2,5 en vertoont hetzelfde gedrag. Alles is van haar. Ik probeer haar daar sturing in te geven. Een tik op de vingers doe ik niet en heel soms mag ze even op de trap zitten om af te koelen. Ze roept dan dat ik bij haar moet komen en dan leg ik uit wat niet helemaal goed ging en dan krijgt ze een knuffel. Ze zit er dan nog neit eens 15 sec. Een kind van die leeftijd vijf minuten op de gang zetten is veel te veel. Je man moet ook investeren in de relatie. Klinkt alsof hij bang is dat er over hem heen wordt gelopen. Je ouders bepalen ook niet of jij al dan niet in een relatie moet blijven. Volgens mij ben je nog niet zo oud of wel? (Is interesse vraag hoor, bedoel ik verder niets mee) Wanneer je dwangmatig liegt, wordt dat ook wel een pathologische leugenaar genoemd. Dit is een psychische aandoening.
Ik ben zelf 29 dus echt jong niet. Ook niet oud ofzo Tik op de vingers krijgt ze ook niet dagelijks,het lijkt zo maar dat is dus niet zo. Mijn man zegt dat er jaren over hem heen is gelopen en dat laat hij nu niet meer gebeuren. Echter dan hoef je je eigen dochter ook niet te domineren vind ik. Opvoedhulp zou geen slecht idee zijn. Man heeft soms echt goede punten hoor! Niet alles is gelijk slecht aan hem, even duidelijk @Rozemarijke wat bedoel je met de consequenties zijn voor hemzelf dan? @Piccolina: we zijn het niet altijd eens, toch bedankt voor je reactie. Ik vind op de gang wel kunnen voor iemand van bijna 2,5. Ga je jonger, bijv 1 jaar dan hoefde ze van mij ook echt niet op de gang.
Zoals ik het nu lees krijgt je dochter straf voor het zeggen dat dingen van haar zijn? Waarom???? Voor haar gevoel zijn dat ook haar dingen, het is toch niet erg als ze dat zegt? Ze is nog maar 2,5, ze leert vanzelf dat het anders zit. Wat betreft vragen voor tv, wees duidelijk. Zeg niet alleen nee, maar bijvoorbeeld 'niet nu, maar als we terug zijn van het wandelen'. En sorry, als mijn vriend me op die manier zou uitschelden dan zou hij een week op de bank mogen slapen....