Nou als mijn vriend zonder een woord te zeggen gewoon zou weggaan zou ik kwaad worden.. Vind het inderdaad vrij abnormaal.
Hoe erge ruzie wij ook hebben we zeggen elkaar altijd gedag. ( alleen al met het idee wat als er onderweg iets gebeurd. ) Ik vind zijn gedrag echt respectloos naar jou toe. De reden van zijn gedrag zou er voor mij -even- niet meer toe doen. Of je het nou eens of oneens met elkaar bent, ik vind dit een gewoon een vorm van manipuleren en daar zou ik echt voor passen.
Ohja krijgen we die weer... Het haat om het algeme plaatje... Alles wat hij nu doet word sowieso al afgezeken, omdat zo’n beetje iedereen er al vanuit gaat dat hij vreemd gaat... Er zal bijna niemand hier meer iets positief gezegd worden over hem, het beeld is al gevormd en alles wat hij nu doet is raar, abnormaal, vreemd of weet ik t wat
Ik weet niet hoe jij het vindt als jouw vent zonder wat te zeggen de deur uitloopt, maar ik vind dat dus NIET normaal. In welke situatie dan ook. Verder nergens gespeculeerd over vreemdgaan. Wel over iets verbergen, maar dat kun je op meerdere manieren interpreteren.
Ik had allang in zijn telefoon, mail en dergelijke gekeken.. Maar ik ben dan ook zo jaloers als de pest als het om mijn vriend gaat...
Ik heb geen 1 reactie gelezen waarin stond dat hij waarschijnlijk vreemd gaat. Wel heel veel reacties over zijn gedrag richting ts toe. En laten we eerlijk zijn, die verdient toch ook geen schoonheidsprijs?
Als ik ruzie had met mijn ex en naar mijn werk moest kon ik ook wel eens weg gaan zonder iets te zeggen. Soms is wat afstand dan wel goed. Vaak ook omdat ik sochtends geen tijd en zin had om de discussie weer aan te gaan. Vind het in dit geval wel wat overdreven aangezien ze geen ruzie hebben. Ben eigenlijk ook niet anders gewend. Mijn ex liep altijd de deur uit zonder iets te zeggen. Als ik boven was had ik er geen idee van of hij thuis was of niet. Schijnt iets Marokkaans te zijn. Heb het in die tijd maar opgegeven. Hij had overigens wel een app op zijn telefoon zodat ik kon zien waar hij uit hing.
Ik zou het niet ok vinden, het soort contact wat hij met haar heeft en dan ook nog moeilijk doen om het feit dat je wil weten wie ze is. Daar gaan bij mij alle alarmbellen van rinkelen. Ik zou toch op zn minst willen weten hoe ze eruit ziet. Helaas te vaak mis zien gaan met dit soort "vriendschappen" . Hopelijk valt het in jullie situatie allemaal mee en speelt er verder niks. Succes ermee.
Niet om te beweren dat dit te maken heeft met het feit dat jullie uit elkaar zijn (want daar weet ik verder niks van) maar een verhaal over een al 20 jaar durende, nog in stand zijnde, liefdevolle relatie waarin dit gedrag regelmatig voorkomt, en dus blijkbaar geen enkel probleem vormt, zou ik een sterker argument hebben gevonden.
Wat bij mij een verschil zou zijn. Vertelde hij het vanaf het begin dat hij uit lunch et haar ging. of de laatste tijd omdat hij nu wel moet om weg te kunnen? Maar nee ik zou het niet tof vinden.
Snap wat je zegt. Maar daar heeft de breuk niets mee te maken gehad. Dit was zoals het ging. 14jr lang. Ik had het geaccepteerd. Onze problemen lagen op heel ander vlak. Maar snap je punt
ik vind dat hij wel wat meer empathie mag tonen naar jou ja hij is eerlijk over contact maar dat veranderd niks aan jou gevoel een aangezien hij jou man is moet hij daar wat mee doen het negeren en boos doen is zo makkelijk maar geen oplossing hij ziet haar elke werkdag lunch met haar, appt met haar en dan ook nog dagjes weg willen met haar dan is het niet zo vreemd dat jij daar meer over wilt weten en dat is hij verplicht naar jou toe om antwoorden te geven ipv in de slachtofferrol te kruipen
Bottom line heb jij dit topic geopend omdat het je niet lekker zit. En dat alleen al is genoeg voor je man om daar rekening mee te houden of op zn minst begrip voor te hebben, want hij is je man, en wij niet. Hier ga je niet vinden wat ‘normaal’ is, jullie bepalen samen wat jullie normaal vinden of onder welke voorwaarden iets wel of niet gebeurd. Dus als jouw voorwaarde is haar eerst eens te zien, dan is daar niks mis mee toch.. wat heeft hij daar voor last van. Je bent dan toch niet jaloers, maar oprecht geïnteresseerd. En of je dat dan ook bij een mannelijke collega zou vragen lijkt me een onterechte vergelijking, op een man zou hij niet verliefd kunnen worden en op een vrouw evt. wel. Zo simpel is het, daar hoeven we niet pseudo-geëmancipeerd of onverschillig over te doen..
Het probleem is niet het dagje weg. Zelfs al zou hij niet meer gaan, als hij zou wíllen vreemdgaan/ gevoelens heeft heb je sowieso een probleem. Zijn houding tov jouw gevoelens is het probleem. Hij hoeft het er niet mee eens te zijn, wel respecteren en je wat tegemoet komen. Daar draait een relatie toch ook om? Ik zou voor jezelf bepalen to, wat jouw grenzen zijn en wanneer het voor jou wel goed voelt. Dan weet je iig waar jij precies staat en wat je van je man zou willen. Dan sta je wat sterker in de gesprekken met je man. Daarnaast denk ik dat je het eigenlijk goed aanpakt, je wens om haar eerst te leren kennen is heel redelijk, niet alsof je hem de vriendschap verbiedt toch..
De beste vrienden van je partner moet je gewoon een keer zien of het nu vrouwen zijn of mannen je wil toch dat je goede vrienden je partner kennen anders lijkt het een soort van geheim dus ik zou haar uitnodigen om een keer te komen eten ?
Kijk of je man verkeerde intenties heeft of al vreemd is gegaan, kunnen wij allemaal niet weten. Wat ik mij afvraag of dit al iets is wat langer speelt tussen jullie of pas sinds korte tijd? Want als dit jullie manier van communiceren is en hij wel vaker in meningsverschillen zo weg loopt, dan is dat een punt om over te praten. Dus losstaand van zijn collega. Maar is dit gedrag om de hoek komen kijken op het moment dat hij intensiever contact met zijn collega kreeg, dan zou ik wel een nare bijsmaak hebben en op verder onderzoek uit gaan. En ja mocht er wel (beginnend) overspel in het spel zijn dan geeft 90% van de vreemdgangers dat echt niet toe zonder slag of stoot. Hoe dan ook staat 1 ding als een paal boven water: zijn houding en communicatie is nu echt niet oke.
Voor mij eigenlijk wel hoor. Het is toch de persoon waar je bewust je leven mee deelt? Wat mij betreft kies ik daarvoor omdat hij mij ook het dierbaarst is.
Ik geloof sowieso niet zo in maar 1 beste vriend of vriendin. Ik heb er meerdere waarvan mijn man er 1 is.
inderdaad. Heb ik ook zo. Bespreek ik alles mee. En dan daarbij geloof ik niet in "beste" vrienden an sich. Wel gewone vrienden met wie ik nooit alles deel.
Oh ik vertrouw mijn man volledig en gelukkig denkt hij er precies hetzelfde over. Ik heb hem dit dus ook voorgelezen en hij zegt ook meteen. Klopt niet er is meer aan de hand hoor.