Mijn ‘verhaal’ ken je Niet helemaal vergelijkbaar, maar wel het een tijd oneens geweest over het óf en wanneer. Heel vervelend om niet op één lijn te zitten (zeker met iets belangrijks als dit) en steeds gemixte signalen te ontvangen... Hoop dat je gauw duidelijkheid krijgt
Lastig.. hier al jaren VHZDKU. Gaat tot nu toe goed . Hier geen wens meer (ja ok, ik ben zo’n vrouw waarbij het dus nooit compleet zal voelen, een kindje blijft altijd welkom), bij vriend ook niet. Maar mocht het zo zijn weet ik dat we er allebei achter staan en zal het kindje met liefde ontvangen worden. Wij bespreken wel van tijd tot tijd of deze methode nog prettig is voor ons. Sterilisatie durft hij niet en ik vind dat nu gewoon nog te definitief (voor mijzelf, hij mag het best laten doen ) Ik denk dat je man gewoon koudwatervrees heeft. Bij mijn vriend waren de signalen als ie het toch wel zag zitten op praktisch gebied: bijv naar andere auto kijken op MP. Blijf in gesprek en wie weet wat de toekomst brengt
Lastig voor jou lijkt me! Ik vind het ook klinken alsof ie eigenlijk toch wel wil, of het in ieder geval welkom zou heten als het gebeurt, maar dat hij zelf niet actief een beslissing durft te nemen ofzo... Wat betreft anticonceptie: ik zou 1x duidelijk zeggen dat als hij geen derde wil hij zelf verantwoordelijk is om te denken aan een condoom. Zou erbij zeggen dat ik blij zou zijn met een zwangerschap en hem dus niet meer gaat herinneren of ie wel een condoom pakt of op tijd terugtrekt. Dan mag ie zelf beslissen hoe belangrijk hij dat vind. Maar snap heel goed dat je daar hoop door krijgt... Lastig!
Hij heeft blijkbaar zijn keuze gemaakt. Hij weet dat het kan gebeuren. Ik zou een lading sexy lingerie bestellen en er voor gaan!
Ik heb hem vandaag nogmaals rustig uitgelegd dat de wens bij mij best aanwezig is en dat ik vooral die onduidelijkheid lastig vindt. Ik merk dat ik er een beetje van in de war ben. Met name het zeggen dat je echt geen kind meer wilt maar vervolgens het tegenovergestelde doen. Hij gaf aan dat hij de deur voor een derde echt niet dicht wil gooien en ook de gedachte van een derde leuk vindt alleen hij wil ze alledrie een goede toekomst kunnen bieden waarin ze alles kunnen doen wat ze willen. Ik vind dat geen slecht streven alleen heb hem ook gezegd dat je het leven nu prima op orde kunt hebben maar dat er altijd onverwachte dingen kunnen gebeuren. Hij moest weg dus hij zei we gaan het er vanavond goed over hebben. Duim voor me ladies
Dit lijkt mijn verhaal wel en zie mijn banner!! Haha. Ik mocht door een dermoid cyste een tijdje na de operatie geen anticonceptie nemen. Daarvoor meerdere keren een derde overwogen maar altijd zag mijn man beren op de weg. Toen ik geen anticonceptie meer mocht, gezegd dat het nu zijn verantwoording was om condooms te kopen en te gebruiken. Maar dit wilde hij niet, vond de seks niet fijn met. Binnen 2 maanden was ik zwanger.. En nu is hij dolgelukkig met de naderende spruit en is zij net zo welkom als de eerste 2.
Nou het ging niet helemaal zoals ik stiekem had gehoopt. De gedachte van een derde vindt hij leuk alleen iets houdt hem tegen en hij weet niet zo goed wat. Hij ziet nog enorm veel beren op de weg en hij wil het er over een jaar nog eens over hebben
Ik ben allang blij dat hij het nu wel serieus overweegt maar ik vind 1 jaar nog best lang. Ook omdat de meiden nu niet zoveel van elkaar verschillen. De oudste is nu uit de luiers, de jongste is tegen die tijd dan al bijna 2, misschien wel 3 als de jongste geboren zou worden (als het snel raak zou zijn). Dat is zo'n groot gat.
Hè wat balen. Maar ‘zo’n groot gat’ (wat ik niet eens heel groot vind) heeft toch ook weer zijn voordelen?
Ik heb het liever allemaal gehad in een keer haha. Ik zit nu toch nog in de flow van babyperiode En hij wil het er dan pas weer over hebben, dus niet er dan al direct voor gaan. Ik zou dan sowieso in de tussentijd weer aan de hormonen moeten in verband met mijn endometriose
Het kan ook gewoon zijn, dat hij wil dat je er eventjes niets over zegt? Dat hij daarom 1 jaar zegt, terwijl het mss niet persé zo lang zal zijn. Ik heb zelf ook in zo een situatie gezeten en het was net in de periode dat ik er over zweeg dat mijn man zelf naar mij kwam. Achteraf gezien heb ik er ook gewoon belachelijk veel over gezaagd en snap ik wel waarom hij vroeg om er effe over op te houden .
Dat zou kunnen. Ik heb hem ook verteld dat als dat is wat hij wil (een jaar wachten) dat ik dat dan natuurlijk doe. We gaan het zien
Herkenbaar, Zo was het bij ons ook! Mirena liet ik verwijderen en ik Wilde geen nieuwe laten plaatsen. Manlief vond dat oke, en we gebruikten geen voorbehoedsmiddelen. We wisten van elkaar dat de wens voor een derde bij mij was, hij had dat niet Zo. Maar zei wel, als het gebeurd Dan is het kindje Welkom. Nouja en het is gebeurd (ook tot mijn verrassing, want ik hield mijn cyclus niet bij) Eerst zag hij beren, de auto, geen ruimte, de kosten, geen tijd meer voor zichzelf. Na 8 weken waren de beren weg. De zolder ( zijn huidige hobbykamer) wordt verbouwd naar 2kamers, en hij houdt zijn eigen hobbykamer .financieel komt het ook goed en de auto wordt vervangen. Onze kids kijken enorm uit naar de baby, Zo lief om te zien. En nu hij van de week ons kindje voelde was dat weer heel bijzonder.. Het duurde even , de praktische bezwaren zijn opgelost en nu is het goed. Zo is het bij ons gegaan..
Je leert vanzelf de voordelen van een wat groter leeftijdsverschil waarderen ik had het liefst weer 2 jaar ertussen net als bij de eerste 2, maar ja ik vind ook net als jij dat je het samen echt moet willen. En als ik zou mogen kiezen tussen wat ik nu heb (ruim 5 jaar verschil tussen 2 en 3) of helemaal geen derde kindje dan heel graag wat langer ertussen. Toch proef ik uit je verhaal wel dat ie erover nadenkt en het waarschijnlijk toch sneller zal gaan dan dat jaar. Dus wie weet lezen we toch snel goed nieuws haha.