Ja een stap vinden is prima, een bevalling is ook een hele stap maar het zal uiteindelijk toch moeten. Dat vind ik met dit eigenlijk ook. Als stel beslis je dat je kinderen wil, dus de vrouw zal MOETEN bevallen. Als stel beslis je dat je geen kinderen wil, dan vind ik dat de man zich moet steriliseren. Of een vrouw moet zelf aanbieden dat te willen of aan de anticonceptie te willen blijven. Maar ik vind die beslissing dus echt aan de vrouw.
Tja dat ben ik niet met je eens. In dit geval hebben ze ook immers niet als stel besloten dat ze geen kinderen meer willen, dat was zij. Hij legt zich daar bij neer voor zover ik lees (kan ook niet anders natuurlijk), maar ik lees nergens dat hij zo zeker is dat hij niet nog meer kinderen wil. Als je beiden het erover eens bent, dan vind ik idd dat nu de man mag, het is immers een veel simpeler ingreep, maar vind dus niet dat een vrouw alles beslist. Ja voor haarzelf, dat is haar goed recht, maar een stel blijft bestaan uit 2 individuen, met een eigen mening en dat mag ook.
Als je de situatie omdraait, man wil geen kinderen meer, vrouw weet dat nog niet helemaal zeker, man vindt dat vrouw zich maar moet steriliseren, dan staat iedereen toch ook op zijn achterste poten? Dan roept iedereen ook, laat het hem zelf maar doen.
Mijn stelling gaat ook over het gros van de stellen, waarin je samen beslist dat je geen kinderen meer wil.
Oh help.. hele discussie los gebarsten die ik niet aan had zien komen. Moraal van het verhaal voor ons: - ik dwing mijn man niet tot sterilisatie - man heeft liever niet dat ik iets definitiefs laat doen De opties die dan over blijven: - condooms - samen praten of we over 3 jaar onze plannen nogmaals kunnen bekijken ipv 5 jaar Bedankt voor jullie feedback en van mij mag hier nu een slotje op.
Mijn man heeft zich ook laten steriliseren na ons derde kind. Hebben het destijds nog over een vierde kind gehad maar waren er unaniem over eens dat die er niet meer zou komen en toen lag het balletje bij hem. Ik wilde geen hormonen meer slikken want ik word er geen leuker mens van en dat gehannes met condooms vind ik ook niks en aangezien ik nogal vruchtbaar ben was het of steriliseren of algehele onthouding
Last? 1* met de benen wijd en je hoeft 5 jaar niet meer ongesteld te worden. Ik was zielsgelukkig tien ik eindelijk een spiraal mocht. En ik zou er ook niet zo om te staan springen om daar geopereerd te worden. Dus die mannen snap ik dan ook wel weer.
Ken toch best veel vrouwen die daar ernstige nadelen van ondervonden hebben. Bevallen lijkt me anders wel redelijk 'daar geopereerd worden'
Maar steriliseren is iets heel anders dan bevallen. Dus ik vind de redenatie ik moest bevallen dus nu 'ben jij aan de beurt' gewoon ontzettend krom. Als stel kies je de anticonceptie die bij je past. Als stel dus . Daar heeft de man dan evenveel stem in als de vrouw.
Zoals ik het lees wil je man gewoon (nog) niet alle deuren dichtgooien. Maar je bent pas 8 weken zwanger? Dan hebben jullie ook nog genoeg bedenktijd toch? En tot de definitieve beslissing vanaf na deze bevalling gewoon aan de condoom. Zou niet nu aandringen. Want.... Stel deze zwangerschap loopt niet goed. Wil je dan echt niet nog een kindje?
Nou daar ben ik het dus echt niet mee eens. Als je man dus niet gesteriliseerd wil worden en jij wil geen anticonceptie in de vorm van hormonen of spiraal, dan blijft het condoom dus over. En in het geval van TS heeft de man daar dan weer een probleem mee. De meeste anticonceptie ligt (helaas) bij de vrouw en ik vind dus echt niet dat een man daar evenveel stem in heeft. Want als het aan de man ligt dan worden het dus ook geen condooms. Wat blijft er dan over? Precies: de vrouw moet iets.
Nou nee. Want voor een man zijn er maar twee opties, en dat zijn nu net twee opties waar mannen wel vaker problemen mee hebben. En mannen onderschatten de impact van anticonceptie voor vrouwen. Dus wordt het al snel «neem jij maar weer de pil, schat, dat ben je toch al gewoon?».
In een evt volgende relatie zouden we ook geen andere kinderen meer willen Ik hoor toch best veel vrouwen die helemaal niet zo blij zijn met hun spiraal. Veel spotting, ik zou er weinig zin in hebben om zo’n ding in mijn lijf te hebben,
We hebben zeker genoeg tijd nog ik ben nu inderdaad pas 8 weken zwanger. En het is heel hard om te zeggen, maar ja, mocht deze zwangerschap mislopen dan zou ik het nog steeds niet nog een keer willen. Hiermee bedoel ik absoluut niet dat ik hoop dat het fout gaat of dat deze kleine hummel niet welkom is.. de kleine is juist hartstikke welkom! En we hebben er nu 2x een gesprek over gehad sinds 5 weken en ik vind het nu ook wel even goed wat betreft het gesprek erover met mijn man. Maar wilde ook nog graag het perspectief van sommige dames hier. Voorlopig is het gesprek in ieder geval van tafel en we zien tegen het einde van de zwangerschap wel weer hoe we er dan in staan.