Ik ben nu 5 maanden moeder van een heel lief zoontje. Mijn man is een superleuke vader. Helaas doet hij helemaal niks in het huishouden en dat begint me heel zwaar te vallen. Ik heb het gevoel dat ik alleen nog maar bezig ben met wassen, strijken, stofuizgen, koken, etc. We hebben er al vaak ruzie over gehad, ik heb hem er duizenden keren op aan gesproken, hij belooft beterschap, maar er gebeurt gewoon niks. Ik werk minder, dus ik vind het niet erg om iets meer taken op me te nemen, maar eerlijk gezegd voel ik me nu een sloof en zit er aardig doorheen met een kindje dat ook nog niet doorslaapt en overdag heel weinig slaapt, waardoor ik ook niet aan rust toekom. Iemand een tip om hem aan zijn verstand te brengen dat hij echt wat meer moet doen?
wat patroeschka zegt...of alleen je eigen dingen doen en die van je kindje dan he...dus alleen jouw was strijken etc.... en bijvoorbeeld ook in het weekend vragen wat hij gaat koken oid?!
Ik geef de mijne regelmatig een schop onder zijn kont (figuurlijk natuurlijk) omdat hij het niet bewust door heeft wat er allemaal veranderd is. ook laat ik hem expres alleen met Jamie zodat hij ook het besef heeft hoe 'zwaar' een gemiddeld huil/huishoud dagje is en moet zeggen dat ik bij binnenkomst daarna een dikke knuffel krijg.
hier nog een man die het vertikt om iets in het huishouden te doen. hij zegt gewoon: ik werk de hele dag, en jij bent thuis. dus. einde verhaal. ook als hij een hele dag met haar is geweest, doet hij niets in het huishouden..... kan ik alsnog de volgende dag alles doen. waarom snappen die mannen dat nou niet?
En als je hem vraagt of ie iets wil doen. BV in het weekend, vraag je hem dan wel eens of hij zou willen koken een keer? De mannen ruiken het niet he, je moet het echt heel duidelijk zeggen of vragen.
hier zelfde verhaal zelfs de mannelijke klusjes mag ik oplossen soms doet ie weleens iets maar alleen naar lang zeuren of een ruzie haha
Als ik iets vraag dan doet hij het uiteindelijk wel, na 3 dagen of zo of hij vergeet het weer. Het is geen opzet, het zit er gewoon niet in, maar ik baal er wel van hoor. Voordat ik een kleintje had, vond ik het minder vermoeiend. Ik werk drie dagen, hij vijf, dus ik wil best wat meer taken op me nemen, maar het is niet zo dat ik de hele dag zit te niksen met een baby van 5 maanden.
weet precies wat je bedoel, mijn vriend vond ook toen dat ik best huihouden kon doen, maar heb hem ook altijd gezegt dat zorgen voor een kindje ook een hele dagtaak is
Ik zou proberen specifiek af te spreken wie wat doet en wanneer. Desnoods maak je een rooster samen met hem. Zo kun je hele taken aan hem overdragen en hoef je je daar geen zorgen meer om te maken. Bijvoorbeeld dat hij altijd de afwas doet of stofzuigt of wat dan ook. Dan is het duidelijker dan als je alleen zegt dat je wilt dat ie meer doet.
idd die afspraken zijn een goed idee, maar houd er rekening mee dat je toch regelmatig die schop onder zn kont zal moeten blijven geven. Want idd als het er niet in zit..... Maar irritant is het wel.
Gelukkig doet mijn vriend best een heleboel, behalve dat hij ook nog eens werkt. Maar in het begin had ik erg het idee dat hij geen benul had van wat het inhoudt om de hele dag voor een baby te zorgen. Toen hij eenmaal een of twee keer een dagje met Mischa alleen was geweest was hij steeds erg opgelucht als ik er weer was begreep hij dat opeens een stuk beter! Erg opvallend is trouwens dat alle mannen volgens mij op zulke dagen niks anders schijnen te kunnen dan voor de baby zorgen. Huishouden er bij doen, dat lijken alleen wij vrouwen op te kunnen brengen.
Ik sluit me aan bij de meeste anderen: dui-de-lijk en heel con-creet vragen aan hem om een taak uit te voeren. Klinkt heel kinderachtig en geloof me, ik vind het verschrikkelijk, maar zo werkt het bij veel mannen. Dat rooster is ook een goed idee. Wij hebben ook een duidelijke taakverdeling en dat werkt heel erg goed. Hij doet boodschappen, ik doe de was en ik kook en strijken doe ik niet uit principe en hij strijkt zijn eigen dingen, hij doet de vuilnis en de kattenbak en we hebben een hulp voor de rest (we werken ook nog eens beiden fulltime en hebben geen zin in hele weekenden schoonmaken, weekenden zijn voor ons samen). Trouwens, voor mij was het ook een kwestie van loslaten. Toen we deze verdeling gingen maken, zei hij dat hij iedere donderdag boodschappen zou doen. Nou, die donderdag verslonste al gauw en ik werd daar ongeduldig over maar hij DEED eens in de week de boodschappen maar soms op een andere dag. Dus dat moest ik zelf ook wel loslaten, dat het niet altijd gebeurt op het moment dat hij het had "beloofd", maar het gebeurt tenminste en we hebben tot nu toe nog niet zonder eten gezeten.
Hier is het ook zo... het is een superpapa, en wat ons zoontje betreft doet hij echt alles, zonder dat ik het hoef te vragen. Maar het huishouden is een ander verhaal. Hij wil het wel doen, maar hij ziet het vuil pas als het 3 meter hoog ligt. Ik weet niet wat dat is met mannen, ik denk dat ze op dat gebied een bepaald gen missen of zo
gek he, voor de kids en met de kids doen ze alles maar de rest.. haha in weekend werk weleeens dagje bijv van 11 tot 7 in de aaf en als ik dan thuiskom staat alles er nog zoals die ochtend plus de rest van de zooi (die de kleine en papa maken) alleen eten is gemaakt voor de kleine en die is in bad geweest... maar moet zeggen dat ik schoonmaken ook wel liever zelf doe, dan weet ik zeker dat het goed gebeurt
Lekker irritant zeg! Momenteel zit ik thuis en doe dan ook het meeste in huis, maar hij moet wel zijn eigen bende opruimen! Dus niet overal alles laten slingeren....en de tecnische klussen doet hij. Maar stel dat ie echt niet mee zou werken en op zijn krent zou blijven zitten, dan zou ik dus ook alleen nog maar mijn dingen en die van t kind opruimen. Dus zijn was in de wasmand laten liggen, als zijn spullen in een groot doos flikkeren. Is ie iets kwijt, jammer dan!
das 1 van de dingen waar ik me aan erger de was kan altijd door hele huis zoeken naar de was:x das zo irri