hallo allemaal wat een gezeik zeg pfffffffffffffff zou het verhaal even uitleggen, ik loop dus bij de gynacoloog de heel zwangerschap vorig jaar kindje verloren door loslating placenta, met 37 weken zwnagerschap kindje overleden in mijn buik, ik ben toen natuurlijk bevallen nu is het zo nu had ik aan mij ngynacoloog gevraagt om een keizersnede met 37 weken dat wil hij niet doen maar hij wil mijn wel inleiden met 38 weken vreemd he nu heb ik mijn huisarts gebeld voor een verwijskaart naar een ander ziekenhuis, om te vragen aan een gynacoloog daar hoe hun er over denken misschien willen hun mijn wel helpen en met 37 weken een keizersnede het is dus eiglijk gewoon om te kijken wat hun meningen zijn hoe hun er over denken nou goed dus ik was we blij misschie nhadden we ons meisje met 37 weken maar mijn vriend vind het triest dat i kdit wil en hij heeft genoeg vertrouwen in die andere gynacoloog en als er wat fout gaat da nvergeeft hij het me nooit en nneemt hij me dat altijd kwalijk lekker verhaal allemaal ik ga toch naar dat gesprek een mening van meer gynacologen kan geen kwaad lijkt mijn wat vinden jullie ? graag jullie mening hier over ? groetjes jeannet
Pff.. moeilijk vraag hoor. Ik kan me voorstellen dat je erg ellendig voelt en nu even niet weet wat je moet doen. Ik hoop dat je een andere gynaecoloog kunt vinden waar je je op je gemak bij voelt en die jou vertrouwen kan geven. Het beste voor het kindje is natuurlijk uitdragen.. hoe moeilijk dat ook is na deze traumatische ervaring. Extra controle de laatste weken zou dan ook wel wenselijk zijn. Ik wens je heel veel sterkte, en maak je niet al te druk de laatste weken.. Je kunt toch overstappen naar een andere gyn? Moet volgens mij geen probleem zijn. Kijk eerst wat hij/zij zegt...
Heeeeeel begrijpelijk dat je wil dat het kindje vroeger gehaald wordt! Zo'n ervaring gaat niet in de koude kleren zitten. Ik denk inderdaad niet dat het iets te maken heeft met vertrouwen in de gynacoloog. Is er een indicatie om te denken dat de placenta weer los laat? Misschien een hele stomme vraag maar gebeurt dat langzaam of snel? Als het langzaam gebeurd is misschien vanaf week 35 ofzo dagelijkse controle en met 38 weken halen niet zo'n gek idee. Maar dat ligt eraan hoe zoiets gebeurd. Vreselijk hoor. Ik duim in ieder geval dat het dit keer goed gaat voor jullie! Suc6
nee dat gaat heel snel en als het gebeurt stikt het kindje eerst en dan krijg je vreselijke bloedingen ben toen ook een liter verlorenje bent dan te laat in het ziekenhuis om je te kunenen helpen dus eigelijk geen kans als eht gebeurt dat je kind het red nee ze houden het in de gaten maar me gevoel zegt het egwoon je staat onder zoveel spanning
Waarom zou je een keizersnede willen? Ik vind het al heel wat dat de gynaecoloog je wil inleiden met 38 weken.
omdat wij vorig jaar juli een kindje zijn verloren met 37 weken zwangerschap en i kde druk neit aan kan de spanning is niet niks
Mijn moeder heeft dit ook gehad met haar eerste zwangerschap en is haar eerste kindje hiermee verloren met 38 weken zwangerschap. Mijn moeder heeft wel extra controle gehad toen ze zwanger was van mij en mij zusje, en naar mijn weten is ze toen ook met 37 weken zwangerschap ingeleid. Ik vind jou angst zeer reeel en kan me goed voorstellen dat je ook liever word ingeleid! Misschien toch nog maar eens een keer een goed gesprek met je gyn aangaan! Heel veel succes!
Als dat inderdaad ook zo rap gaat zou ik ook erop staan dat ze het kindje op tijd halen. Heel begrijpelijk!
ja het is niet niks wat je dan voor je kiezen krijgt zeker weten van niet! va nde ene minuut tot de andere wordt je leven verwoest en moet je een begrafenis regelen voor je kindje pffff ik kan het niet aan als het weer zou gebeuren
Ik snap heel goed dat het je gerust stelt als je kindje eerder gehaald wordt, maar waarom niet inleiden ipv keizersnede? Een keizersnede is en blijft een operatie en met meer risico's dan inleiden.. Ik zou vertrouwen op je gyn.
ja dat is ook waar maar waaro mzou ik je zegegn omdat hij het niet zeker weet met 38 weken als de baarmoeden mond niet raap is gaat hij mijn niet inleiden dus het is niet zeker en ik wil heel graag zekerheid anders zou ik zeker geen moeite hebben met 38 weken inleiden maar als ik niks zeker weet ja misschien loop ik dan nog zo gestrest als een aap rond en dat wil ik juist niet het kost me zo veel energie niet normaal
Nou meid, het is niet niks wat jij/jullie hebben mee gemaakt. Ik zou er goed over na denken en alles blijven bespreken met je gynaecoloog en man!
dat hij niet zo snel over tot beslissen gaat over keizersnee dat snap ik wel,, maar waarom niet inleiden met 37 weken dan.. ik ben ook ingeleid met 36.5 snap het wel waarom je het wil ja..
Ik zie dat je in Duiven woont, als je in Arnhem in het ziekenhuis zit, dan kun je daar toch om een andere gyn vragen? Heb ik tijdens mijn eerste zwangerschap ook gedaan daar in het ziekenhuis en daar deden ze helemaal niet moeilijk over. Er zijn daar heel veel gyneacologen, dus kun je gewoon aan een ander zijn mening vragen.
Een keizersnee doen ze in Nederland niet zomaar. Dan moet er dus echt wel een hele goede medische reden voor zijn. Vandaar dat de gyn dat niet doet. In principe gaat alles goed met jouw en de beeb, vandaar zijn antwoord. Veel sterkte en probeer de moed er een beetje in te houden.
tjee moeilijk, enerzijds heel begrijpelijk dat jij in angst zit dat er misschien ook met dit kindje wat gebeurt maar anderzijds is het natuurlijk niet zo dat als er wat met het 1e kindje gebeurt dit ook met een volgend kindje zo zal zijn. het is nog altijd zo dat het het beste is om een kindje te laten zitten tot het zichzelf aandient (tussen de 38-42 wkn) dus tja dat hij niet zomaar jou wil inleiden is net zo begrijpelijk als dat jij zou willen dat je een keizersnede krijgt... wat ik me wel afvraag wat is de reden geweest dat het kindje met 37 wkn is overleden? ik kan me voorstellen dat als jouw kindje is overleden doordat de navelstreng om het nekje zat met ook nog eens een knoop erin dat voor een arts geen reden is om een kindje "te" vroeg te gaan halen........want dat zijn dingen die kun je niet voor zijn die kunnen ook tijdens de bevalling nog ontstaan...(heb het beide keren meegemaakt, enkel laatste keer moest de kleine direct worden meegenomen en worden beademd omdat zij 2 knopen had en geen zuustof meer kreeg) ik ga er toch wel vanuit dat ze jou en de kleine toch extra aandacht en zorg zullen geven dan iemand anders die niets heeft meegemaakt... maar nogmaals tis geen reden om aan te nemen dat er met dit kindje ook wat gebeurt en dan is het ook aan jou als moeder zijnde om daarmee proberen om te gaan en aan het belang van je kindje te denken dat het voor de kleine het beste is om zo lang mogelijk in jouw buik te blijven, nogmaals ik begrijp je volkomen hoor, maar ik begrijp ook zeer zeker jouw gyn dat hij dat niet zo maar doet.... succes en probeer altijd van het positieve uit te gaan meid... liefs smoekie
Ik heb op jullie mooie site gekeken en ik heb begrepen dat je nu medicijnen moet nemen om een placenta loslating te voorkomen. Wat voor medicijnen zijn dat dan? Als dat zo is houden ze je toch ook extra in de gaten en verkleint de kans op herhaling van deze vreselijke gebeurtenis? Een second opinion is altijd goed, maar ik zou zoiets hebben van: mijn eigen gyn kent mij en wat met mij gebeurd is, zal hij dus met alle macht proberen te voorkomen. Ik hoop dat je wat meer vertrouwen in je eigen lijf gaat krijgen en daarbij dus wat meer rust. Ik denk aan jullie en duim heel hard voor jullie.