Pfff meiden, Ik moet het toch ff kwijt. Mijn man doet alles voor me. Hij is er op praktisch gebied zonder meer, ik vraag hij draait. Daarmee voel ik me gezegend, want ik lees hoe dat ook anders kan. Maar op emotioneel gebied voel ik me vaak wel alleen hoor. Zeker met die hormonenregens. Ons zoontje van anderhalf is de afgelopen tijd vaak ziek geweest en ook echt flink ziek. Hierdoor zijn er nachtvoedingen ingeslopen, dat gaf hem rust in de nacht. Maar nu hij beter is, is het gewoonte geworden. Vannacht (1-3 uur) dan ook begonnen met de strijd om dat te stoppen. Hij is 2 uur aan het brullen geweest om "kinken". Manlief gooide allerlei rationele redeneringen naar me toe waarom we hier goed aan deden, terwijl ik zat te huilen omdat mijn zoontje om mama smeekte. Ik had juist EMOTIONELE steun nodig, maar dat zit gewoon niet in 'm. Vervolgens zegt 'ie doodleuk vanochtend: T. heeft het uiteindelijk wel goed gedaan vannacht hè, hij is na dat uurtje huilen door gaan slapen. Nee schat, om 6 uur kon ik er weer uit, daarna heeft 'ie tot 9 uur doorgeslapen. Daar sliep manlief doorheen. Ik laat hem dan ook liggen, omdat hij overdag werkt én veel van mij over moet nemen. Verder denkt mijn man écht dat mannen een bevalling beter aan zouden kunnen. Hij zou het zó van me overnemen. OMG... dat is zo frustrerend.. Zo, ik ben het weer kwijt
Zo is mijn vent ook hoor, we hebben haar wel eens 5min laten huilen en toen ging ie steeds opnoemen wat er allemaal zo goed aan was. Wel met een arm om me heen trouwens. Maar ik ging er toch weer heen Nachtvoedingen zijn idd niet nodig maar begrijp niet zo goed waarom ie niks mag drinken? Dus bekertje water ofzo
Zoek het filmpje van proefkonijnen maar eens op.ik denk dat hij wel anders piept over een bevalling aan kunnen.
Pff, mannen en bevallen. Dan hadden er op deze wereld wel een paar miljard mensen minder rondgelopen. Mannen miepen al als ze verkouden zijn. O, vreselijk he, dat nachtelijke brullen. Ik kan er ook niet tegen. Onze dochter van 2 is ook een hele moeilijke slaper. Bij haar gaat het dan niet om drinken, maar ik herken je gevoel. Vooral slopend als je hoogzwanger (of pas bevallen) bent. Sterkte!
Hihi lijkt mijn man wel. Echt een schat op aarde maar iets aanvoelen? Nee alles moet echt gewoon duidelijk verteld worden en idd praktisch is hij er 100% maar emotioneel .. Laten we zeggen hij doet zijn best haha. Ook is hij continu ziek, griepje, verkoudheid, je kent het wel, maar werkt kei hard. Dus na n dag met mijn dochter ben ik gesloopt maar komt hij thuis is hij dus 'ziek'. Ik ben nu bijna 37 weken dus kan hem met gemak achter het behang plakken dan. Want op tijd naar bed ho maar.. Nee ff het werk van m afzetten met n serie kijken. 12 u naar bed en dan zo moe zijn.. Och dan springen de tranen wel eens in mijn ogen. Hormonen snapt hij gewoon niet, hij denkt dat ik echt zo ben waardoor ik dus ook moet uitleggen dat ik er niks aan kan doen en het zelf ook vreselijk storend vind. Haha toch vraag ik me af hoe ik zou zijn als man, denk toch dat het zo beter is lol
Oh nee, drinken mag hij wel hoor! Ik heb standaard een beker water staan, maar dat wilde hij dus niet, alleen echt melk.
Die heb ik 'm laten zien, maar dan zegt 'ie dat het mietjes zijn M'n man is militair dus ik krijg het er denk ik ook niet in bij 'm..
Wat vervelend dat je je zo alleen voelt. Mijn dochtertje heeft hetzelfde, nachtvoedingen na ziek zijn maar aangezien ik mijn slaap nodig heb geef ik haar dat ook gewoon. Zal ze heus haar hele leven niet om vragen. Ik heb helemaal geen zin in die strijd met haar.
Argh balen zeg dit is ons eerste kindje dus wat dat betreft heb ik Het iets makkelijker al gaat de zwangerschap niet echt bepaald soepel. En mijn man is ook echt super lief gelukkig alleen bij elke kreun of steun vragen of het wel gaat ... dat is soms best vermoeiend
En een flesje water in bed zodat hij dat zelf kan pakken? En wil hij gewone melk of geef je nog bv/Fv? Mijn zoon word soms nog wel eens wakker snachts en krijgt dan wat siroop en een koekje, en slaapt dan weer een aantal uur. Hij is nu 21 maanden.
Wat betreft de nachtelijke perikelen....ik ben ook meer een volhouder en mijn man dan juist meer degene die er niet zo goed tegen kan hahaha. Wat betreft het bevallingsverhaal, dat mannen het beter zouden kunnen........tja, wie zal het zeggen hahaha. Dat is iets wat je man wel kan zeggen, maar bewijzen zal ie het nooit. Wel een beetje flauw van hem om dit zo te zeggen. Jouw man zou apetrots op jou moeten zijn, dat jij zo'n bevalling maar ff doet. Mijn man liet mij in ieder geval duidelijk merken dat hij respect voor me had, dat ik onze dochter op de wereld heb gezet. en dat zal hij bij deze weer doen.
Ik heb een man die na 2 min huilen het liefst al gaat kijken hihi. Hij slaapt best vast maar zodra hij gehuil hoort denkt ie dat ie misschien al een uur door het gehuil heeft geslapen en sprint uit bed. Ik zeg dan altijd schat kom maar ze huilt net! Hij vind het een stuk moeilijker om zn dochter wat langer te laten huilen. Ik kan daar beter tegen omdat ik weet wat wel of niet voor haar werkt. Hij weet dat ook maar vindt het gewoon moeilijker. Emotioneel zijn mannen nou eenmaal niet zo sterk (althans veel mannen ) om je te steunen. Misschien moet je er gewoon eens met hem over praten. En precies hetzelfde zeggen als hier: hij doet super veel en dat waardeer je , maar je hebt wat meer behoefte aan emotionele steun. Dan kunnen mannen best wel een beetje aan werken hoor Wat betreft die bevalling.. mannen hebben een bepaald ego. Zou er niet eens op ingaan "ja hoor schat jij kunt dat". Hij ziet jou (straks) ook wel echt hard werken.
Nee, daar is ook wat voor te zeggen hoor. Maar 4 nachten geleden kon ik met 4 (!) flessen opdraven. Toen was hij nog wel ziek en at hij overdag niets. Maar nu is hij niet ziek meer, wil overdag weinig eten en wel 's nachts voedingen. Tja, dat klopt natuurlijk niet.
Dat heb ik ook overwogen. Alleen die dondersteen van mij gaat dan met het flesje spelen en houdt de tuit ondersteboven op de matras (serieus). Dan wordt z'n matras dus helemaal nat. Hij krijgt FV, gewone melk vindt hij niet lekker. Net als z'n moeder Mijn zoontje is nu bijna 20 maanden. 's Nachts koek en siroop doe ik liever niet, sowieso om die gewoonte niet te creëren (het is echt een gewoontedier), maar ook om zijn tandjes te sparen. Hij sliep ook gewoon uren achter elkaar voordat hij zo vaak ziek was, alleen meestal 1x per nacht wilde hij water drinken en even knuffelen. Prima verder. Maar dit liep toch de spuigaatjes uit
Dat heeft hij ook wel gezegd hoor, en na de bevalling had hij een mooie beer voor me gekocht die ik zo leuk vond. Dus heel lief. Alleen hij denkt echt dat het qua pijn voor mannen beter te dragen is.
Hoe lief je man ook is, bij dit soort woorden gun ik hem een bevalling echt En dan zo eentje waarbij hij tot z'n kont uitscheurt na 72 uur flinke weeen. Ik geloof dat ik een meloen had gekocht en had voorgesteld om die persoonlijk door z'n neusgat te rammen
Ja dat is wel echt vervelend, als die van mij 1x pw komt is het veel. Moet ook wel zeggen dat als hij 7:00u wakker is, hij ook een koekje en drinken krijgt en dan gewoon weer door slaapt tot 9u/half 10 😁😏 is ook voor m'n eigen gemak. Haha.
Wij hebben nooit geloofd in laten huilen. Dochter 's nachts wakker, komt ze gewoon lekker bij ons liggen. Ze is nu 3 en wordt nog steeds vaak wakker 's nachts. Alles is een fase, dit gaat ook wel weer voorbij. Maar dat is persoonlijk, ieder voor zich.
Lieve ts Ik ben niet zwanger dus weet niet hoe het is. Maar probeer om u niet zo druk te maken, hij bedoelt het goed. Een mens kan toch nooit alles goed voor je doen? Denk ik dan Anders moet je het gewoon tegen hem zeggen, wanneer jij gekalmeerd bent of op uw gemak beter gezegd, Wat je liever wel zou willen horen van hem. Dat is beter dan alles op te kroppen. Bedoel hier niets slechts mee.. veel geduld toegewenst