Hallo allemaal, Eerst even onze geschiedenis uitleggen. In 2013 een dochter gekregen, toen in ronde 3 zwanger. In juni 2015 gestart voor tweede kindje, zie onderschrift. Vanwege mijn wisselende cyclus zijn we door de huisarts naar het zh verwezen. Omdat ik 2x zwanger ben geweest had ik eigenlijk verwacht dat alles goed zou zijn. Ik kan ook elke maand probleemloos mijn ei vinden met ovu testen en heb een duidelijke temp stijging nadien. Echter, al tijdens de echo sprak de gynaecoloog over pcos, doordat ze enkele vergrootte blaasjes zag. Ze constateerde dat ik pcos heb en we de volgende cyclus met clomid kunnen beginnen. Ik had dit niet echt verwacht, aangezien ik me niet in de symptomen herken, behalve dan de onregelmatigheid (die in mijn ogen nog redelijk meevalt). Dus ik schrok er nogal van, dat dat zo snel geconstateerd wordt. Hoe denken jullie hierover? Dan werd er bij mijn man gesproken over verminderde zaadkwaliteit. De beweeglijkheid was ok, maar met name de hoeveelheid zaad was te laag. Volgens mijn man was het ook minder dan anders, door de prestatiedruk Er waren minder super beweeglijke cellen, maar juist bovengemiddeld veel van de 2e categorie. Over 10 weken wordt dit onderzoek herhaald. Dus... al met al weet ik niet hoe ik me erbij moet voelen. Ik ging met de verwachting dat we naar huis gestuurd zou worden met de woorden 'alles is goed, probeer het maar zelf', maar dat pakte toch iets anders uit. Ik weet eigenlijk niet of ik echt een vraag heb, wilde het gewoon even kwijt en ben misschien wel een beetje op zoek naar mensen met ervaring, aangezien dit allemaal nieuw voor me is Liefs, Lara
Ik kan me voorstellen dat het dan tegenvalt. Wat je je moet bedenken is, wil je clomid en de mmm? Wil je dit niet, of nog niet, dan doe je het niet. Heeft de gynaecoloog het gehad over jullie natuurlijke kansen? Je cyclus is trouwens niet bijster onregematig, maar dat was de mijne ook. Die waren vergelijkbaar met jouwe. Hier uiteindelijk zwanger door gonal-f en pregnyl injecties, maar wij waren dan ook vastberaden het aan te pakken en ergens blij met een diagnose. (Hiermee zeg ik niet dat jullie aanmodderen of iets in die geest hoor, het komt gewoon ineens rauw op je dak als je het niet verwacht en ik was eerder blij te horen dat er nu eindelijk actie ondernomen kon.) Succes.
Nee ze zei niet direct iets over natuurlijke kansen. Wel dat het door de zaadkwaliteit iets langer kon duren, maar dat het prima mogelijk was om natuurlijk zwanger te worden hiermee. Maar als de kwaliteit bij de volgende meting slechter zou zijn, dan zou dat niet goed zijn (het zat een beetje aan de ondergrens van wat nog ok is geloof ik). En doordat ik minder vaak een eisprong heb dan een gemiddeld iemand, zijn de kansen natuurlijk ook wat verlaagd. Maar cijfers noemde ze niet. Maar hoe zat dat bij jou dan? Was jij ook niet heel onregelmatig, maar toch pcos? Ik zie dat het best lang geduurd heeft bij jou. Gelukkig nu zwanger, proficiat Mijn omgeving zei ook al dat ik 'blij' moet zijn met wat meer duidelijkheid, maar op de een of andere manier voel ik me er toch niet echt blij onder Hopelijk komt dat nog...
Het enige dat ik kan zeggen is dat je lichaam je goed voor de gek kan houden. Helaas weet je nooit wat er aan de binnenkant gebeurt en helaas zijn er een aantal meiden die onderhand weten dat ovu testen en tempen niks hoeft te zeggen. Wat betreft de zaadkwaliteit...ik denk dat elke man de prestatie druk voelt in dat kamertje en ik denk dat ze daar ook rekening mee houden binnen een bepaalde marge. Al met al is nog steeds de keuze aan jullie of jullie ene behandeling willen volgen of niet. Je kunt ervoor kiezen om het zelf te proberen en op natuurlijke wijze je cyclus proberen te herstellen of je kunt ervoor kiezen om een behandeling te volgen.
Ik herken je gevoel wel! Wij hebben vorig jaar al een paar maanden in de MMM gezeten en over een kleine 2 weken hebben we weer een afspraak in het ZKH. We hebben al allerlei informatiemateriaal gekregen en bij het doornemen kreeg ik het gevoel 'ik weet helemaal niet wat ik hier van vind'. Aan de ene kant zou ik willen dat al dat medische gedoe niet nodig hoeft te zijn, aan de andere kant wil ik ook niet nog heel lang 'proberen'. Ik ben er nog niet helemaal uit dus Wij hebben besloten dat we stap voor stap gaan kijken wat er allemaal gaat gebeuren en de tijd gaan nemen om beslissingen te nemen (dat wil zeggen: niet al tijdens een consult 'on the spot' ja of nee zeggen, maar aangeven dat we erover gaan denken en dat we er zsm op terug komen). Mijn man heeft 3 semen-analyses gehad en die waren allemaal in orde. Bij hem zat er ook wel wat verschil in hoor. Er zijn wel afkappunten, maar de meeste waardes mogen in een bepaald bereik zitten.
Ik geloof dat dit heel rauw op je dak kan komen vallen. Aan de ene kant hoopte je natuurlijk dat ze je naar huis stuurde met een "alles is oké", maar aan de andere kant weet je nu wel waarom je cyclus onregelmatig is. Ik denk dat je nu eerst goed moet nagaan, wat wil je zelf? Wil je de mmm in, of wil je eerst nog een tijdje gewoon proberen. Ik ben vorige maand ook bij de gyn geweest en ik was teleurgesteld dat ze me niet konden zeggen waarom mijn cyclus van slag is. Aan de ene kant ben ik blij, er is niks mis, maar aan de andere kant ben ik geen stap vooruit gekomen. Alleen dan dat mijn laatste cyclus eindelijk even lang was als voordat ik aan de pil ging.
Dankjewel voor jullie begripvolle reacties. Binnenkort gaan we 2 weken op vakantie, dus het zou niet handig zijn om het traject dan te starten. Daarna zal het wel oktober zijn voordat ik weer met een nieuwe cyclus begin, dus tot dan stellen we het sowieso nog uit. En als het dan nog niet ok voelt, stellen we het misschien nog wel wat langer uit. De hoop blijft dat het toch misschien dan vanzelf gelukt is, maar we zullen zien. Ik heb veel stress gehad de afgelopen maanden (door werk), sinds 2 weken is daar een einde aan gekomen. Stiekem hoop ik dat dat ook heeft meegespeeld en dat de rust die er nu en de komende maanden zal zijn, ook een positieve invloed kan hebben.
Hoi MamaLara, Ik kan me heel erg vinden in jou gevoel. Ik heb zelf ook een dochter van 4 jaar en vorig jaar besloten we om voor een tweede wonder te gaan. Na 1 jaar was ik toen nog steeds niet zwanger terwijl ik bij de eerste binnen 2 maanden zwanger was. Dus een afspraak gemaakt bijdehand huisarts, ook omdat mijn cyclussen opeens raar deden en soms heel lang weg bleven. De huisarts vond het eerst niet nodig om me door te sturen maar ik stond erop, dus een verwijsbrief gekregen. En toen ik de onderzoeken had gehad kwam er bij mij ook Pcos uit. Wat ik inderdaad ook erg raar vond. Maarja nu ben ik dus alweer 8 maanden verder aan de Clomid eerst 50 Mg en de laatste 3 maanden 100 Mg, maar nog steeds zonder de gewenste resultaten. Volgde week weer een afspraak en wil dan de volgende stappen gaan bespreken. Dus mocht je nog vragen hebben 😉 Groetjes