ja dat is ook zo, be zo blij met meningen van andere op dit forum, kan ik mezelf verbeteren, of iets leren, moet ook wel zeggen sinds dat ik zwanger ben emotioneel niet goed in mij vel zit, ben zo vaak snel van slag en gepiekkeerd
Tjaa, de kinderen hoeven er toch niet de dupe van te zijn dat papa en mama gescheiden zijn?! En waarom zou het niet kunnen dat zijn kinderen even bellen dat ze papa willen zien? Dat is toch niet raar.. Ik ga mee met de reacties van Missym en Yente! Je komt jaloers over, en ik vind dat die kinderen recht hebben op ouders die normaal doen tegen elkaar. Je zou miss wel goed kunnen praten over je frustraties, maar geen dingen verbieden dan ben je zelf de 'pineut' straks!
Ik snap heel goed dat je van slag bent en megajaloers. Ik had (zover het kon) niet voor zo'n relatie gekozen, omdat ik STIKjaloers zou zijn op de ex en op zijn kinderen (alhoewel je dit nooit zeker weet). Ik weet, door wat ik heb meegemaakt, dat ik dit gewoon echt niet zou willen. Mede omdat ik de eerste zou willen zijn waar hij een kind mee zou krijgen, zoiets maak je natuurlijk maar 1x mee. Je moet je wel goed bedenken, van te voren, of dit wel echt is wat je wil?! Je zal de rest van je leven met hem, te maken hebben met zijn kinderen en zijn ex vrouw! Straks helemaal met gezamelijke uitvoeringen, afzwemmen etc etc
Missym, ja ik heb nooit in zo'n situatie gezeten. En ik ben totaal niet jaloers in mijn relatie nu. Maar ik zou daar dus niet tegen kunnen hoor, mijn vriend delen met kinderen die niet van mij zijn en ook nog een ex-vrouw/vriendin! Wat ik nu met mijn vriend mee maak, die zwangerschap, bevalling etc etc. Alles voor het eerst! Nee ik zou absoluut niet willen dat hij dat al meegemaakt zou hebben.
Ik heb zelf ook 2 kinderen uit een eerder huwelijk. Nu ben ik bijna 2 jaar getrouwd met mijn huidige man. Vanaf het begin ook meteen bij betrokken, hij wist het al voordat we elkaar serieus leerden kennen. Hij wist dus ook waar hij aan begon. Bij de eerste kennismaking tussen hem en mijn ex hebben ze elkaar gewoon de hand geschud. Ik mail met mijn ex over de meiden en over het haal- en brengschema. Dit overleg ik weer met mijn man of alles goed uitkomt. Mijn man brengt of haalt de kids ook wel eens bij mijn ex. Dat is geen probleem. Evt. bijzonderheden worden dan ook kort besproken. En dit is echt het beste voor de meiden hoor. Zo kunnen ze zich vrij voelen bij ieder. De meiden voelen zich ook thuis bij de vriendin van hun vader en dat vind ik prima, goed zelfs. Mijn ex belt hier ook regelmatig naartoe om ze even te spreken en af en toe heb ik ook de vriendin aan de lijn. Begrijp me niet verkeerd we zijn hier geen one big happy family. Ik ben gescheiden en dat was niet voor niets maar de omgang tussen de meiden en hun vader is belangrijk en daar zet ik mezelf en óók mijn man graag even voor opzij. Je kunt dus maar beter een beetje meewerken omdat je er anders inderdaad als slechtste uit naar voren komt. Kinderen hebben heel veel door en uiteindelijk gaan ze toch het liefste om met de mensen die ze met respect behandelen incl. evt. moeders en vaders.
Ik doe ook vriendelijk tegen haar, en zij belt mij ook wel is, en ben daar ook wel is binnen geweest, maar heb er erge moeite mee.... ik ga proberen hem vrij te laten, en geen druk meer op hem te zetten...
Echt, je mag in je handjes knijpen.. Mijn man heeft geen ex, maar 'n hex en dankzij haar gedrag ziet hij z'n kotertjes niet meer. En ja, daar laten we 't ook bij, want we willen ze nóg meer ruzies, stress en rechtszaken besparen. Doet godsgruwelijk veel zeer de kinderen niet meer te zien en 't doet ook godsgruwelijk veel zeer je daarbij neer te leggen, omdat anders je hele gezin eraan gaat, incluis álle betrokken kinderen... Geloof me, dat wil je ook niet hoor! Ik had 'r ik weet niet wat voor over gehad om een normaal contact te hebben met de ex. Mijn man zou er goud voor gegeven hebben als zijn kinderen hém regelmatig hadden gebeld en als het contact enigszins volwassen was verlopen tussen hem en zijn ex. Ja, als stiefmoeder heb je een ondankbare taak en zul je je vaak genoeg tweede keuze blijven voelen en ja, práát daarover. Maar zie ook hoe fijn 't is als zaken op zo'n soepele manier kunnen!!! Ik heb zelf 'n vriendinnengroepje waarvan alle dames stiefmoeder zijn, dat is echt 'n warm bad... En misschien zou je hier eens kunnen kijken: Stiefmoeders zijn lief :showheart: - Hyves.nl Ik snap heel goed dat je je er soms heel ellendig bij voelt, maar probeer het niet de overhand te laten krijgen!
ik heb geen ervaring en het lijkt mij een zeer lastige situatie voor je. Want ik ben ook bang dat alles wat jij aan commentaar hebt of niet mee eens bent dat het verkeerd opgevat zou kunnen worden. Je moet dus idd heel goed nadenken wat je doet of zegt. En tuurlijk moet het kunnen dat de kinderen hun vader bellen of hij komt, maar als je dus weet dat zn ex hem terug wil dan snap ik wel heel goed dat je daar moeite mee hebt en dat je daar iets achterzoekt.
Ik denk dat iedere situatie uniek is. Er is geen ex hetzelfde en ook geen vader hetzelfde. Natuurlijk kiest niemand vrijwillig voor deze situatie, je kan het niet tegenhouden als je verliefd wordt op een man met een verleden. Mijn man ziet zijn kinderen niet meer volgens een normale omgangsregeling. De kinderen zijn eens weggehouden omdat zijn ex als voorwaarde stelde dat zij alleen met hem moest zijn. Is natuurlijk niet gebeurd. De kinderen zekf (inmiddels 11 en 13) tonen ook geen interesse vanwege de lelijke dingen die hun moeder over hun vader zegt, uit jaloezie en het nog steeds niet kunnen accepteren van de scheiding (10 jaar geleden). Het is heel fijn als de kinderen ouder worden, je kunt ze bepaalde dingen uitleggen en zelf zullen ze ook dingen willen weten. Ik heb het tot nu toe (10 jaar) ervaren als moeilijk op emotioneel gebied. Toen ik zwanger was van onze dochter (6 jr geleden) ging er nog een schepje bovenop, alles werd gecontroleerd via de kinderen, of mijn man was gaan werken in de eerste week, hoe vaak hij s'nachts eruit ging, of onze dochter meer kadootjes kreeg etc. De tip die ik je kan meegeven is: blijf het contact tussen hem en zijn kinderen stimuleren, met kinderen zal je altijd te maken hebben. Daarintegen kun je hem wel vragen, omdat het je erg zeer doet emotioneel, om de afspraken en huishoudelijke dingen per mail te doen. Dat is toch prettiger. De ex van mijn man kwam dagelijks langs op zijn werk ("ff een bakkie doen") en ik heb ook gezegd dat ik dat heel raar vond en niet prettig. Hij heeft toen ook gevraagd of ze dat niet meer wilde doen. Een ex is moeder van zijn kinderen, maar geen deel van zijn leven, die rol is voor jou.
Ik wist van te voren dat hij kinderen had, e dat hij nog wel eens met ze ex te maken zou krijgen, ik had een beeld hoe mijn ouders met elkaar omgingen, gewoon formeel en een bepaalde afstand, maar wel goed. Dat is mij tegen gevallen, heel erg zelfs, ik wil er nu voor gaan, maar als ik ooi iemand advies kan geven, denk 3x na als je met een persoon trouwd die kinderen heeft, bijv, mijn eerste kind is zijn derde, heeft hij allemaal al meegemaakt, heb hier van te voren niet goed over na gedacht, omdat ik geen ervaring hd en d8 werkelijk dat het niet zo moeilijk zou zijn.
imen waarom ga je niet eens met iemand praten waarbij jij je dingetjes wat op een rijtje kan krijgen. ik denk dat je je een beetje verkeken hebt op de zaak en nu je zwanger bent wordt je emotioneel en onzeker. je kunt gewoon los van je man hulp voor jezelf gaan zoeken je hoeft niet alles met hem te doen. zodat je alles op een rijtje krijgt voor jezelf en dingen wat meer kan loslaten. jaloezie is een enorme slechte raadgever en put je geestelijk en lichamelijk uit en dat is niet iets waar je nu op zit te wachten. ookal is het voor je man zijn derde kindje dan nog moet jij het niet afdoen als voor hem is eht bekend. ieder kindje is uniek en speciaal. ook voor hem. geniet ook van deze zwangerschap mét je man. praat met je man. praten is het sleutelwoord in elke relatie. plaats jezelf niet in de situatie waarin je jezelf nu zet. jij hoort er ook bij. maar probeer niet je man te bezitten en hem jezelf toe te eigenen, dat gaat je niet lukken. dan trek jij aan het korte eindje op de lange duur. je kunt niet van iemand verlangen dat hij gaat kiezen tussen jou of de kinderen. probeer een weg te vinden waarin jij je plek hebt. praat met hem praat met een hulpverlener als je er zelf niet uitkomt. ik zag hierboven al een link staan van een forum meen ik. er zijn zat meiden in dezelfde situatie. alleen als je naar zulke forums gaat kom je ook in aanraking met veel ergere verhalen en situaties en met exen die wel stoken dus bedenk van te voren goed wat je wilt zodat je daar niet nog onzekerder wordt gemaakt. mijn advies is toch rustig en goed met je man te praten. niet met de vinger naar hem of de ex in kwestie. maar over jouzelf wat je pijn doet en je onzekerheid. en dan misschien met een maatschappelijk werkster of psygoloog voor jezelf. ps.ik vind het top dat je eerlijk naar jezelf durft te kijken en hier uit durft te spreken dat je wellicht te makkelijk gehandeld hebt. je kan er nog veel aan veranderen hoor meid. al dan niet met wat hulp. sterkte! én vooral geniet samen van jullie wondertje!
me man is net met een bos bloemen thuis gekomen, en heeft vanavond een afspraak met ze ex, hij zij je mag wel meegaan als je er maar niet mee gaat bemoeien, het is tussen mij en haar...
Waarom heeft hij die afspraak dan en wat is de meerwaarde van jouw aanwezigheid als je je er niet mee mag bemoeien?
Ik denk dat je gewoon je man moet vertrouwen PUNT UIT, het is een ex (en niet voor niets) hij heeft gekozen voor jou toen hij met je trouwde en daar moet je dan ook vol voor gaan, als hij zou vreemdgaan is hij het zoiezo niet waard, ik snap dat jaloerse gedrag niet, ik vind dat zo puberaal, kom op zeg,je bent een volwassen vrouw en hij een volwassen man die jou vertrouwen verdiend (of heeft hij in het verleden al dingen gedaan waardoor hij dat niet verdiend soms?) De kinderen zijn belangrijk en die ex is lekker onbelangrijk (alleen voor hem OVER de kids) vertrouw je man dus gewoon!
dat komt dan niet echt door in je berichten want dan zou je je niet zo druk erover maken.. is zo zonde van je energie... Ik snap je punt wel dat het moeilijk is omdat hij al kids heeft en allemaal al meegemaakt heeft DAT lijkt mij ook best moeilijk en kan je onzeker van worden maar als je blijft praten met elkaar komt dat allemaal goed!
Natuurlijk.. Een gevoel dat je overvalt kun je als vanzelfsprekend 'even' uitschakelen... Als ze dat had gekund, had ze zich waarschijnlijk niet zo druk gemaakt, lijkt mij. De jaloezie heeft waarschijnlijk weinig van doen met vertrouwen, maar met 't gevoel tweede keuze te zijn.