Wat 3 jaar geleden zo mooi begon eindigde als een hel! 23 mei 2007 leer ik hem kennen(ik noem zijn naam niet gewoon omdat ik die naam niet meer wil lezen!). Alles ging perfect! het leven had niet mooier kunnen wezen. We gingen op vakantie's en groeide steeds dichter naar elkaar toe. Geen problemen, geen vuiltje aan de lucht. Begin 2009 zijn we dan ook samen gaan wonen Tot dat ik zwanger bleek te zijn. Ik slikte de pil en was er van overtuigt dat ik niet zwanger zou raken. Toen ik na de 3e maand nog niet ongesteld werd zijn we naar de dokter gegaan omdat ik echt niet wist wat er aan de hand was. Het kwam als een bom! We kregen een kindje. Hij wou absoluut geen kind, daarvoor was hij volgens hem nog te vrij! Terwijl ik er zo onwijs blij mee was. Hij dwong me om een abortus te laten doen. Daar was ik het niet mee eens en daarbij kon het niet eens meer omdat ik al over mijn 3 maanden heen was. Toen ik 5 maanden zwanger was is hij er vandoor gegaan. En heeft mijn moeder mij terug genomen in huis om even tot rust te komen. Dat vond ik heerlijk, lekker vertroeteld worden door mijn moeder en genieten van het wondertje wat in mijn buik groeide. Ondertussen heb ik niets meer gehoord van 'hem'. Op 15 maart 2010 kwam Rhobin uit zijn warme nestje na een heftige bevalling. Alles was goed met die kleine. Omdat ik wilde dat Rhobin gewoon een vader zou hebben heb ik 'hem' als vader laten registreren. Hij is ongeveer 10 dagen bij mij geweest en we hebben samen van die kleine kunnen genieten. toen vertelde hij mij dat hij echt niet samen kon leven met mij en Rhobin en dat hij al een tijdje een andere vriendin had. Weer een klap in mijn gezicht. En nu, nu wil hij ineens dat Rhobin bij hem komt wonen en dat hij, samen met zijn nieuwe vriendin, mijn kindje gaat opvoeden omdat ik dat niet goed zou kunnen omdat ik alleen ben en hij een stabiele relatie heeft. Ik heb vandaag een brief van een advokaat gekregen waar dat in stond. Mijn moeder zegt dat ik daar niet op moet reageren, maar ik weet echt niet wat ik moet doen! helluuuup
Poeh.. wat heftig meid Wat een l*l zeg!! Eerst er niet klaar voor en dan met een andere meid vader en moedertje spelen over jullie kindje pff ...
Belachelijk, zo'n actie! Ik zou daar niet al te veel van schrikken: meestal blijven kids toch echt bij hun moeder wonen. Ik zou naar hem toe verder geen actie ondernemen, wel een eigen advocaat in de hand nemen. Zoek er eentje die gespecialiseerd is in familierecht! Sterkte! Wel knap trouwens dat hij zijn relatie als stabiel omschrijft. Hoe lang kennen ze elkaar al? En hoe snel zijn ze klaarblijkelijk smaen gaan wonen? Heeeeeeeel stabiel hoor... Hij moet eerst maar eens bewijzen dat ie het langer dan 2 jaar uithoudt met iemand?
echt belachelijk, en wat rozemarijke zegt... stabiel??? hij is degene die vreemd is gegaan en jouw in de steek heeft gelaten.... ik zou ook echt een advocaat in armen nemen... heel veel sterkte!
Eerst wilt hij je dwingen voor een abortus, en dan gaat hij vandoor laat hij jou alleen.. en dan wilt hij je kind van je afpakken.. Je was alleen in je zwangerschap, moest hij maar komen opdagen.. Meid, neem een advocaat en doe alles voor je kindje..
zoo zeg, die vent heeft lef, hoe haalt ie t in zijn hoofd! Nou mooi niet hoor, idd zoals hier al aangegeven wordt, advocaat inschakelen. Nu las ik dat je hem als vader hebt laten registeren, heeft hij het kindje erkent? Hebben jullie gezamenlijk gezag? Advocaat erbij en Rhobin blijft mooi bij zijn mama, waar hij hoort en waar het veilig en vertrouwd is. Oww ben gewoon zo kwaad op die vent.. wat een nare actie. bleh
Jezus, wat een eikel zeg. En dan druk ik me nog zachtjes uit. Ik zou ook een advocaat nemen. Heeft ie jullie kindje wel erkend trouwens?
Oehh als je dit leest wordt je echt woest inderdaad! Waar haalt ie het lef vandaan. Mag hopen dat het rechtsysteem in NL bij dit soort dingen wel eerlijk handeld! Meid veel sterkte en laat je niet gek maken hoor! Volgens mij is dit gewoon het recht van de sterkste en dat ben jij!
Je hebt mijn msn inmiddels al zoals al vaker gezegd: - niet op reageren - eigen advocaat nemen en de zaak bespreken - laat je niet gek maken Ik begrijp dat hij je kind erkent heeft. Heeft hij ook gezag? ik ben nu ook met van alles bezig mij is het volgende verteld - de biologische vader heeft tegenwoordig recht om omgang ten zij er echt gegronde redenen zijn om dit niet te doen - vaak wordt er een ouderschapsplan opgesteld met een advocaat / mediator of ouders onderling - kind blijft - vooral zo jong - bij moeder tenzij co-ouderschap wordt overeengekomen. HIER HOEF JE NIET AKKOORD MEE TE GAAN dus wees alsjeblieft niet bang dat je ex nu ineens jouw kind kan afpakken of co ouderschap kan krijgen. Wel kan het zijn dat er een omgangsregeling wordt afgesproken maar kinderen zo jong worden vaak niet eens weekenden bij afgesproken maar bijv. 2 of 3 uurtjes per week (desnoods bij moeder thuis). Tip: ga alles wat je ex jouw evt stuurt of wat de advocate stuurt, alles mbt ex en eventuele omgang enz bewaren: sms, noteer telefoontjes, bewaar brieven, e-mails etc. En schakel nu eerst een advocate in maar onderneem zelf verder niets naar hem toe. geen contact naar hem opnemen. Met de advocate kun je bespreken wat nu verder het handigst is om te doen. Ik weet niet of je kind naar kinderopvang gaat of zal gaan, maar geef daar ook aan dat je kind zonder toestemming met niemand anders meegegeven mag worden / niet meegegeven mag worden aan vader. wil je meer weten... msn maar of stuur me een berichtje succes ermee
Ze zijn tegenwoordig wel voorstanders van co-ouderschap (maar iets voorstaan houdt niet in dat het verplicht is idd!), maar wijziging van de hoofdverblijfplaats komt eigenlijk alleen in behoorlijk extreme gevallen voor, omdat men dat over 't algemeen niet in 't belang van 't kind acht dat dit gewijzigd wordt. Het feit dat hij 'n stabiele relatie heeft en jij alleenstaand bent doet totáál niet terzake. Je bent niet de eerste alleenstaande moeder ter wereld immers en negen van de tien keer wonen de kinderen gewoon bij moeder, of die nou wel of niet alleenstaand is. Zo lang jij je kind niet door de hut heen mept of verwaarloost -bij wijze van- gaan ze echt je kind niet van je 'afpakken' hoor! Wat 'n eikel!