Mijn man gaat gemiddeld zo'n 2 a 3x per jaar weg voor zijn werk, dan is hij meestal 6 weken van huis... Ik heb er eigenlijk niet zoveel moeite mee haha. Het is alleen iets meer geregel met de kinderen omdat alles op mij aankomt. We zijn het ook gewend dat hij vaker voor een aantal weken weg is, dat scheelt ook wel, je word er steeds makkelijker in. Kinderen weten ook niet beter en die hebben er ook niet zo'n moeite mee eigenlijk.. als papa weg is mogen ze 1x in de week voor de tv eten wat anders nooit gebeurd, dus die zien het ook wel als een feestje als papa dan weg is
mijn man is 1.5 maand weggeweest toen de oudste bijna 3 was en de jongste 1 .5 de oudste heeft hem wel heel erg gemist maar we gingen leuke dingen doen vaak langs bij opa en oma bij mij in bed slapen, monkey town etc etc en 's avonds vroeg op bed zodat ik rustig tv kon kijken en wat tijd voor mezelf had en toen ze elkaar weer zagen wow dat moment was zo mooi de oudste rende naar hem toe en liet hem niet meer los
Misschien een beetje een "stout" vraagje, maar hoe pakken jullie dat aan op intiem gebied? Ik zou er voor huiveren om op Skype mezelf "bloot te geven", wetende dat er van alles nu filmpjes en screenshots kunnen gemaakt worden. Dus echt twee maanden lang totaal géén intimiteit meer dan?
Je kunt jezelf toch ook verwennen? Of zelfs tegelijkertijd met je partner terwijl je elkaar belt. Elkaar ontdeugende berichtjes sturen of zelfs wat ontdeugende foto's zonder dat alles vol in beeld komt? Beetje teasen
Haha van 2 maanden niks ga je toch niet dood En idd je kunt bellen, sms'en En ik neem aan dat je zelf ook handjes heb
Mijn man is geregeld weg. Dat varieert van 2 weken tot 4 maanden. Dit is met 2 kindjes behoorlijk zwaar en er ook nog een fulltime baan bij hebben. Ik probeer altijd de regelmaat te houden die we hebben. Voor mezelf gaan de kindjes geregeld even logeren bij opa en oma zodat ik een beetje op kan laden. Heel veel succes en voor je het weet is je man weer thuis
Heel veel succes! Met een beperking en een refluxkindje kan ik me voorstellen dat je er tegen op ziet. Ik woon in Portugal met als enige familie hier mijn schoonouders. Mijn man ging ook twee jaar in het buitenland werken en ik bleef hie met twee jonge kinderen van (toendertijd) anderhalf en 4. Het was best pittig, maar achteraf is die tijd best snel gegaan.
Het lijkt mij erg zwaar. Mijn man gaat soms voor een maand naar zijn ouders (wonen in het buitenland) en dat vind ik dan al erg moeilijk. Mijn schoonzus is het grootste deel van de tijd alleen omdat haar man in het buitenland werkt en zij door omstandigheden in dat land niet kan wonen. Soms komt maar man dan voor een paar maanden thuis, maar in verhouding is hij meer aan het werk dan thuis. Voor haar ook erg moeilijk. Hopelijk zullen die twee maanden gevoelsmatig snel voorbij gaan.
Thanks En twee jaar? Wow! Dat vind ik echt knap van je! Hoe vaak kwam hij tussendoor naar Nederland? Moest je niet enorm wennen toen hij weer terug was?
Hij probeerde elke twee maanden een weekend (naar Portugal Hij werkte in Duitsland). En ja, na twee jaar had ik een dusdanig ritme dat ik er weer aan moest wennen om alles weer samen te doen.
Kan mij voorstellen dat je er tegen op zit. Mijn vriend was 1 maand weg. Uiteindelijk wende het en vond ik het zelfs heerlijk voor even maar hoor ik misde hem natuurlijk ook. Ik kon doen wat ik wilde. De tijd vloog ook voorbij ik was lekker bezig en dat scheelde ook een hoop.