Oja en in de tussentijd gewoon naar de fysio blijven gaan natuurlijk (wel een andere, dan). Hij moet woensdag, dan kan hij gelijk ook vragen voor oefeningen om verdere slijtage te voorkomen/ beperken en wat hij nog meer kan doen. Het enige wat mijn man nog niet lekker zit is dat de pijn als hij loopt dan wel minder is, maar hij nog altijd niet lekker kan zitten en bij lang zitten heeft hij echt pijn. Ook slaapt zijn voet nog steeds. Maar dat is iets wat de huisarts dus bij de volgende afspraak wil bekijken. Tot hoever hij nog klachten heeft en ze wil waarschijnlijk toch even bespreken hoe nu verder, ook met zijn werk. Hij is tenslotte nog maar 28 en dan nu al slijtage aan zijn rug.
Ik denk eigenlijk dat je echt om een mri moet vragen. Ik heb lang rondgelopen met een hernia en heb daardoor nu nog ellende! De klachten die jij beschrijft doen mij heel heel heel erg aan een hernia denken. Zeker dat slapende been ( kan hij zijn been omhoogsteken als hij zit? )
Ja dat lukt hem wel. Qua beweging zit het verder goed momenteel. Alleen zitten levert echt nog pijn op. Dus hij staat, of ligt.
Zitten en slapend been was ook bij mij veroorzaakt door een hernia dus ik ben met bovenstaand eens dat hij voor een mri moet gaan om dat uit te sluiten of vast te stellen Weet nog dat ik dagen op de bank liggend door bracht omdat ik echt niet kon zitten. Sterkte
Dat is opzich wel goed nieuws. Vaak met een hernia kun je je ben niet gestrekt omhoog doen als je zit of ligt. Toch die mri vragen hoor! Zoveel pijn kan toch niet
Ik kon dat ook nog gewoon net als op mijn tenen staan. ( schijnt ook vaak voor te komen) Wel had ik als ik mijn been gestrekt optrok een soort van gevoel dat mijn spier korter was als normaal en begon t te trekken in mijn dijbeen.
Ik ben na overleg met alle betrokken medici destijds zwanger geraakt van mijn jongste zoon. Ik had dus al rugklachten maar ik kwam er tijdens de zwangerschap pas achter dat een hernia de oorzaak was. Tijdens mijn zwangerschap slikte ik morfine, waar ik voor het derde trimester van de zwangerschap mee moest stoppen omdat het niet goed was voor de laatste maanden ontwikkeling van de baby in mijn buik, met name de longontwikkeling. Ik ben dus tijdens de zwangerschap met 6 maanden overgestapt naar Methadon. Methadon is een pijnstiller die ook wordt gegeven als mensen niet tegen morfine kunnen om wat voor reden dan ook. Dit heeft meerdere voordelen gehad namelijk morfine is 12 uur werkzaam en Methadon 48 uur, waardoor er geen sprake is van "een dip" wat dus stabieler is voor de baby. Er is veel meer bekend over zwangerschap en het gebruik van Methadon dan over morfine. En met Methadon mag ik dus ook gewoon borstvoeding geven, sterker nog, ze hebben liever dat je dat doet omdat het het eventuele ontwennen van de baby na de bevalling versoepeld. Mijn zoon had trouwens na de bevalling nergens last van, totaal geen ontwenning of iets dergelijks. Soms zijn ze ook bang voor een laag geboortegewicht, maar hij was 8 pond, dus niets van dat alles gelukkig. Tijdens het 3de trimester werd ik trouwens nauwlettend in de gaten gehouden. Tijdens en na het overstappen naar Methadon. Ik kreeg thuismonitoring. Elke 2 dagen werd er bij mij thuis door een verpleegkundige een ctg scan gemaakt en kreeg ik wekelijks uitgebreid controle met echo. Ik ben nu dus weer zwanger, uiteraard weer na keuring en toestemming van mijn artsen en gebruik nog steeds Methadon en kan me na deze zwangerschap laten helpen aan mijn rugklachten. Er zijn helaas heel veel vooroordelen over methadon. Ik leg het liever 10 keer uit dan dat ik steeds met scheve ogen wordt aangekeken.