Ligt eraan wanneer de scheiding is uitgesproken. Vroeger (voor 01-01-1989) kreeg maar 1 ouder het gezag, dit was de ouder bij wie een kinderen gingen wonen, in de meeste gevallen de moeder. Pas na 1 januari 1998 behielden beide ouders het gezag na scheiding.
Dat weet ik (zo is het bij mijn ouders ook gegaan), maar dat is niet het geval in de situatie van de partner van TS.
Klopt inderdaad. Ook al heeft de vader geen gezag, moet hij alsnog toestemming geven dat de naam van zijn kind wordt verandert. Voor een bepaalde leeftijd (vroeger 12 jaar) kan dat via een handtekening van beide ouders. Daarna wordt het lastiger en moet het via een bepaalde instantie. Maar een moeder kan dat nooit zomaar in haar eentje bepalen en doen. Ik heb zelf mijn naam veranderd, dat wilde ik heel graag als kind. Ook al had mijn moeder in haar eentje gezag, moest mijn vader toestemming geven. Hij heeft jaren moeilijk gedaan, dus heb heel lang nog m'n oude naam moeten dragen. 3 dagen voor m'n 12e verjaardag heeft hij eindelijk getekend!
dit is niet 100 procent waar. wanneer een vader onvindbaar is door bijv verhuizing naar het buitenland kan een rechter alsnog bepalen het kind een andere achternaam te geven, dus buiten de toestemming van 1 ouder. Gebeurd alleen niet zo heel vaak.
De tegen partij heeft 12 weken om te reageren. Reageer je als vader niet is de kans heel aannemelijk dat jij de achternaam van je moeder mag dragen. Dit gebeurd ''vaak'' als de vader in het buitenland woont en hij dus onvindbaar is. Bij mij ging dat in ieder geval wel zo. Hij reageerde niet binnen de 12 weken en toen kreeg ik heel gemakkelijk de achternaam van mijn moeder, gelukkig!
Wat een vervelende situatie.. op de eerste plaats zou ik het op een positieve manier aanpakken. Als hij graag contact wil zou ik het niet meteen via een advocaat spelen. Gewoon proberen in contact te komen met moeder en het rustig aanpakken.. Het kan heel traumatisch worden voor de kinderen als ze nu ineens naar hun vader 'moeten'. Als hij aanheeft dat hij af en toe alleen een kop koffie wil komen drinken en een kaartje wil sturen dan kan hij langzaam misschien weer meer contact krijgen. Dit moet groeien en kun je niet afdwingen. Gun de moeder tijd om er met de kinderen over te praten.. Maak zeker geen ruzie! Daar wordt niemand gelukkig van.. Respecteer het ook als de kinderen niet willen! Een omgangsregeling als doel lijkt me erg onrealistisch en ook niet goed voor de kinderen op dit moment!! Denk op de eerste plaats aan wat goed is voor de kinderen!
Lees ik het goed in je openingspost, to, dat de moeder in kwestie je partner destijds min of meer chanteerde? Verder geen tips of advies, het lijkt me een lastige situatie.. Succes!
Helaas is het in Nederland zo dat een rechter altijd zal vinden dat een vader recht heeft zijn kinderen te zien. Wat gebeurd is is gebeurd maar het heden telt, zo zal hij redeneren. Tenzij er sprake is geweest van zwaar misbruik bv. Als een vader NU laat zien dat hij zijn kinderen mist, zijn leven goed op orde heeft (huis, bedjes voor de kinderen etc) dan zal geen rechter zeggen dat hij ze niet mag zien. Dat hele gezagsverhaal zal nooit tegen de vader werken, zo is het nu eenmaal in Nederland. Dat is natuurlijk superlullig voor de moeder die al die jaren de vader anders heeft zien doen, geen geld betaalde, zelfs het gezag niet hoefde etc. Als een kind twaalf is mag hij of zij zogenaamd zelf bepalen, maar ook daarin zal het kind bijna nooit echt gehoord worden. Tot je achttiende moet het kind als de vader dat wil, gezag of geen gezag, erkend of niet erkend, gewoon naar de vader...
Helaas? superlullig? Het spijt mij verschrikkelijk, maar dat vind ik echt een vreselijk instelling zo. Vaders hebben GELUKKIG ook rechten. Neemt niet weg dat de vriend van TS een zeer ongelukkige en domme actie heeft uitgehaald enkel om een paar centen uit te sparen. En op basis daarvan kan je twijfelen aan zijn beweegreden (dat doe ik iig wel), maar in het algemeen ben ik blij dat ook vaders rechten hebben in dit land en dat niet alleen moeders de dienst uit maken als het om hun kinderen gaat. Mits er zwaar gegronde redenen zijn om vader niet met de kinderen om te laten gaan.
IN dit voorbeeld wilde die man zijn kinderen niet zien en heeft jaren niets laten horen. Met helaas bedoel ik niet helaas dat hij zijn kids mag zien maar helaas zal hij amper naar de vrouw luisteren en eventueel rekening houden met ahar situ
Weten we haar situatie dan?? Blijkbaar vond ze de situatie wel prima dus haar valt ook een hele hoop te verwijten... Blijkbaar was ze 'm liever kwijt dan rijk en dan denk je helemaal niet in het belang van je kind...
Hoe ik daarbij kom? Nou dat weet ik inmiddels wel hoor na al die gesprekken met advocaten en duizenden euro's verder. Een kind heeft een vader en een moeder al dan niet door een van hun erkend of gezag. En als ze hun kind weer willen zien dan vindt de recther dat heel belangrijk en moet dat gewoon kunnen wat er ook in het verleden is gebeurd (tenzij seksueel misbruik oid)
Als een ouder zelf afstand van zijn kinderen heeft gedaan zoals in de situatie van ts, is het toch wel heel anders hoor. Een vader heeft hierin duidelijk te kennen gegeven dat hij geen contact meer wil en dan kan hij daar later op terug komen maar in het belang van de kinderen (waarvoor vader inmiddels een vreemde is geworden) echt niet zomaar door de rechter wordt bepaald dat vader zijn kinderen mag zien. Als ze de leeftijd van 12 bereiken, hebben ze hier zeker ook zeggenschap in. Wanneer kinderen te kennen geven geen contact meer te willen, wat logisch is in deze situatie zal echt vrijwel nooit een verplichte omgangsregeling uitgesproken worden.
Oke, even een update. Ik heb niet gezegt dat hij geen allimentatie wou betalen, maar zijn ex heeft hem destijds zo bespeelt door dat te zeggen, en ook dat de omgang gewoon zou blijven enz. Maar puntje bij paaltje toen de scheidingspapieren en het ontzag getekend werd, is zij naar duitsland gegaan met de kinderen zonder dat hij dat wist. Duitsland gelden andere regels, zij heeft hier vanaf het begin allemaal bij nagedacht. De kinderen komen nog in de omgeving van haar moeder die in de buurt woont van zijn famillie, . Maar haar famillie staan achter haar en hij heeft geen poot om op te staan en hij weet ook dat hij er niet zomaar op af kan stappen. Hij vind het zelf ook heel moeilijk om ze kinderen te zien en wil dat dan ook heel graag met begeleiding in het begin ( mocht het zo ver komen ). Als je een verhaal leest moet je niet meteen vingertjes gaan wijzen voor dat je de hele situatie kent. Aangezien via via famillie vrienden weer met vrienden famillie van haar famillie wel eens wat hoort zo komen we toch wel eens wat te weten. Bijv dat zij met een somalische vluchteling is getrouwd en in een vluchtelingenkamp in duitsland zit met ( zijn kinderen ) op afwachten van uitzetting uit het land terug naar somalië. Je kunt je voor stellen dat die kinderen uit een normale leefomgeving gerukt zijn destijds en in deze ellende gegooid zijn. Zijn oudste weten we dat hij een keer iemand bedrijgt heeft met een mes. Hij is pas 12! dus vandaar dat ik zeg... de situatie zal slecht zijn. En tuurlijk heeft hij enorm veel spijt en vind hij zichzelf dom dat hij destijds getekend heeft. hij zat toen in een rot situatie en zonder goed na te denken of met famillie vrienden van hem zelf om zich heen totaal geen steun gehad daar in. Niemand die hem toen even kon zeggen van Pas op met wat je doet! Hij heeft al in die tijd van alles geprobeerd. voornamelijk juridisch waar mogelijk maar wat hier ook al word aangegeven het is niet te betalen. Destijds was zijn salaris zo hoog toe die ging scheiden dat de allimentatie daarop berekend werd. En tot op de dag van vandaag moet hij die hoge allimentatie nog betalen. Wat hij niet kan betalen want zn hoog salaris heeft hij allange niet meer. Waardoor hij onder bewindvoering is gekomen met schulden. Conclussie het is gewoon een enorm trieste situatie, met inderdaad zekers zijn schuld ook dat weet hij zelf ook.. Maar de vraag is wat is er mogelijk... We zijn iig bezig om het weer juridisch te gaan op pakken.
Zou hij dan niet eerst een herziening van de alimentatie gaan aanvragen?! Als je de alimentatie niet kan betalen en hierdoor ik de problemen komt lijkt me dit het eerste wat je doet zodra je dit ziet aankomen. Overigens is het probleem we heel groot als je onder bewind komt. Dit is echt niet alleen door een hoge allimentatie. Ik vind het maar een raar verhaal, sorry....
Dus zij zit als Nederlandse in Duitsland in een vluchtelingenkamp? Bijzonder dat de Duitse variant van COA dat goed vindt.