Mn man en ik zijn nu z'n goede 15jaar samen en hebben 2 mooie dochters, Hij heeft altijd vrienden gehad en 1 daarvan is altijd nog vrijgezel. Deze vrijgezel begrijpt niet dat mensen met kinderen verantwoording hebben. Hij vind het dan ook vanaf dag 1 ja en na 15jaar nog steeds raar dat mijn man minder met hem is gaan stappen en dat hij niet met andere vrijgezelle meisjes mee gaat (stappen of thuis drinken met ze alle) daardoor doet vaak zijn beklag bij mijn man. Mijn man is in de afgelopen jaren niet of nauwlijks wezen stappen. Na een verjaardag in juni stapt hij elk weekend. Dit weekend weer, ik kan hem niet bereiken, en zit nu met een probleempje waar ik hem even bij nodig heb. Die vriend kan wel reageren (ook zo raar en vaag vind ik persoonlijk) Maar uiteindelijk via hem toch nog contact gekregen.... Deze avond hadden we er een flinke ruzie over, hij moest en hij zou opeens naar een verjaardag van een oude vriendin van hem (ze heeft zelf een relatie) om haar verjaardag te vieren met die vrijgezelle vriend. (Waar hij na afloop blijft slapen) oh en Terwijl mn kerel niet eens een uitnodiging had gekregen voor haar b.day. natuurlijk(!) Maar komt er wel opeens aankakken omdat die vriend heeft gezegd dat hij wel was uitgenodigt....... Goed, Nu ging de ruzie over dat ik niet begrijp waarom hij perse naar een verjaardag moest van iemand die hij jaaaaren niet heeft gezien of gesproken... en daar ook nog eens geld aan uitgeeft, het geld wat wij aan het sparen zijn.... Ik kreeg natuurlijk meteen naar me hoofd dat ik hem maar aan een lijntje moest vast maken en nog wat beschuldigingen er achter aan... ik voel me ontzettend rot... ik wil hem zeker niet zijn vrijheid ontnemen maar ik vind het allemaal zo vaag en als ik er naar vraag krijg ik vage antwoorden Zucht beetje zeikerig misschien maar ik ken me man niet terug laatste tijd. Heeft iemand tips of herkenning?
Ik begrijp je frustratie. Ik vind het persoonlijk erg vreemd en verdacht die plotselinge ommezwaai. Ten eerste gaat hij ineens elk weekend, erg overdreven. Ten tweede reageert hij helemaal niet op jouw oproepen. En ja, het is erg raar dat je ineens naar een verjaardag moet waarvoor je niet eens bent uitgenodigd naar iemand die je al jaaaaren niet meer hebt gezien. Midlife crisis lijkt het op. Maar hij heeft wel verantwoordelijkheden die hij nu ontloopt. Ik zou een gesprek aangaan op een rustig moment. Probeer geen verwijten te maken (dan schiet hij toch alleen maar in de verdediging), maar geef wel aan dat je hem mist in het thuisfront. Jullie hebben hem nodig. Houdt het bij jouw gevoel.
Niet lullig bedoeld maar er speelt voor mijn gevoel meer hoor Ik zal wel achterdochtig zijn maar als een man van het ene op het andere moment elk qeekend gaat stappen, niet bereikbaar is en gaat zeiken over aan de lijn denk ik niks anders dan die gaat hartstikke vreemd of heeft in ieder geval een oogje op een ander... En meid, dat zeg ik niet om je de stuipen op het lijf te jagen. ..
Midlife-crisis of wellicht zelfs een verhouding cq vreemdgaan? Vind het heel bijzonder dat je man ineens elk weekend gaat stappen. Dat zou mijn man, uit zichzelf, nooit doen want we hebben twee kleine kinderen. Die hem ook gewoon nodig hebben 's avonds/'s ochtends. Tuurlijk mag hij prima een keer stappen maar waarom daarna ook nog ergens slapen? Vind dat ook vooral erg verdacht. Maargoed jij kent je man het beste .
Dit dacht ts ook Ts, wat blijf jij rustig zeg ergens anders slapen:x Stappen ok. Niet elk weekend en dan wel beetje normale tijd thuis komen en niet te lang uitslapen zodat er als gezin nog iets gedaan kan worden.
Ik zou ook m'n twijfels hebben bij zo'n ommezwaai. Af en toe uitgaan ok maar ook blijven slapen en naar verjaardagen waarvoor je niet bent uitgenodigd... Ik zou er niet zo rustig onder blijven.
Oei TS, dit is wel heel rigoureus! Af en toe uitgaan lijkt mij logisch en geen probleem en ergens blijven slapen op zich ook niet (ik bedoel mijn man zijn vrienden wonen ook verder weg en hij blijft na het stappen ook vaak daar slapen net als dat ik bij mijn zus in Amsterdam blij slapen na het stappen..) Maar als hij in 15 jaar tijd bijna tot nooit uit ging en nu ineens elk weekend en jullie krijgen ruzie over zulke vreemde dingen als dat hij naar een verjaardag wil van iemand die hij jaren niet gezien heeft zouden toch bij mij de alarmbellen af gaan. Of inderdaad een midlifecrisis of misschien nog wel meer aan de hand ? Ik zou toch echt even je zorgen bespreekbaar maken en een tussenweg proberen te vinden. Succes!
Mijn man gaat ook heel vaak weg (niet stappen) maar komt dan wel midden in de nacht thuis. Heb ik er problemen mee, nee niet echt. Hij werkt 5 dagen in de week en dat is zijn ontspanning, chillen met vrienden, sommige zijn vrijgezel en sommige getrouwd. Hij is wel altijd bereikbaar en dat is niet meer dan logisch vind ik. Jouw situatie is iets wat anders maar ik denk niet dat je man direct vreemd gaat. Je zegt dat hij echt gaat stappen en daar staat de muziek natuurlijk kei hard dus logisch dat hij zijn telefoon niet hoort. En wat betreft het overnachten bij iemand anders, na een paar glazen alcohol is dat natuurlijk wel de veiligste optie. Maar als jij er mee zit, probeer er rustig met hem over te praten en uit te leggen waar jij mee zit en hoe je je voelt, niet meteen aanvallend reageren. Succes meid.
Ik vind het moeilijk, mij zou zo'n verandering opeens ook echt een naar gevoel geven. mijn man gaat ook stappen en soms tot heel laat maar wanneer ik bel of SMS krijg ik gelijk reactie. het stappen opzicht zou ik dus niet eens zo veel moeite mee hebben maar wel het onbereikbaar zijn! stel je moet naar het ziekenhuis of er is iets ergst aan de hand? ik zou ook eens goed praten en uitleggen stappen af en toe prima maar wel met verantwoordelijkheden bereikbaar en niet bezopen. suces
Ik zou een keer mee gaan stappen of mee naar die verjaardag.. Daar hoort niks raars aan te zijn. Zeg dat je oppas zoekt voor de kinderen en ga je gezellig mee. Als dat ook niet kan zou ik het wel raar vinden, zeker voor een verjaardag.. Bij mij zouden de alarmbellen trouwens ook al afgaan, zeker met van die onzin als aan het lijntje houden..
Ik vind het wel ineens heel rigoureus.. En zelf zou ik er geen fijn gevoel bij hebben... Zelf zou ik eens goed om de tafel gaan zitten want dit klopt natuurlijk niet zoals dit nu gaat.,
Ja hier ben ik het mee eens.. Kijk eens of je mee kan. Dat boos worden en roepen van aan het lijntje houden zou voor mij ook een alarmbel doen rinkelen. En ik ben helemaal niet snel achterdochtig.
als het alleen bij het uitgaan, en blijven slapen na het uitgaan zou blijven. dan zou ik het niet zo erg vinden (maar dan niet ieder weekend als je kids hebt).. en met wat afspraken natuurlijk.. waar jullie het beiden mee eens zijn... (zoals het altijd bereikbaar zijn) maar ik vind deze situatie wel raar.. uitgaan, slapen EN het niet bereikbaar zijn.. naar verjaardagen van vrouwen die jij helemaal niet kent (en hij eigenlijk ook niet meer na zo'n lange tijd) jouw het gevoel geven alsof jij niets te zeggen hebt.. dat het allemaal heel normaal is wat hij doet. ik zou niet persee bang zijn dat hij nu al vreemd gaat.. maar als dit zo door zou gaan en hij blijft luisteren naar zijn vrijgezelle vriend (die moet hem wel op hem ingepraat hebben) dan zou ik daar wel heel bang voor zijn... jij begint nu natuurlijk heel erg te zeuren (in zijn ogen) en met stappen komt hij alleen maar leuke spontane meiden tegen (die niet zeuren).. ik zou echt heel snel een gesprek met hem aangaan.. want dit kan natuurlijk niet h'e hij is een getrouwde man met kinderen.. maar hij leeft een vrijgezelle leven?
Zo kwaad als hij word... En zo'n ommezwaai, zou ik denken dat ie vreemd gaat. Maar das puur omdat ik in precies zo'n situatie heb gezeten.
De situatie klinkt mij ook heel bekend, maar dan bij mijn ouders. Je kan gerust nog een keer het gesprek met hem aanknopen, maar als hij weer meteen overdefensief reageert, weet je genoeg: het klopt niet. Verder in gesprek gaan zal hem alleen nog meer van je wegduwen. Mijn tactiek zou zijn van hem in de waan laten en zelf onder de radar op onderzoek uitgaan. Check zijn telefoon, email, verbale 'valletjes' uitzetten enz...
Af en toe stappen is niks mis mee. Lijkt mij ook leuk dus ik zou een keertje meegaan. Als dat niet mag van je man moet je je eens goed achter je oren krabben denk ik. Hij wil vast ook wel een aantal keer alleen, maar als jij steevast geweigerd wordt is er iets. Blijven slapen vind ik weer onnodig. Dat is geen gewone verjaardag maar een pyjamaparty. Eerlijk gezegd vind ik het een te rigoureuze stap ineens. Van niet of nauwelijks uitgaan tot elk weekend met blijven slapen. Dan het commentaar op jouw vragen.. Ik weet dat mannen soms dingen nuchterder zien dan vrouwen, maar dit is overdreven.
Hij slaapt toch bij die vriend? daarmee krijg je wel contact. Dan zeg je ik wil nu even mijn man aan de telefoon. krijg je dat niet dan ligt hij gewoon bij een ander in bed! Ik denk dat hij er een ander op na houd en dat die vriend hem covert.