Ik sluit me aan bij alle bovenstaande. Zo moet je je niet willen laten behandelen, en je kindje al helemaal niet! Je kindje heeft nog geen keuze, die moet jij maken.. Veel succes
Wow dat je dat pikt zeg en nu met de baby erbij, als mijn man ooit tegen mij zulke dingen zei was ie allang buiten aan het slapen. Ik zou echt hulp zoeken hoor voordat het echt te laat is en hij misschien ook gaat slaan ofzo. Maar serieus je moet dit echt niet pikken zeg hij moet meer respect voor jou en jullie kindje hebben.
Hoi Meid, Jij en je kindje zit in een pittige situatie en dat geldt denk ik ook voor je partner. Want hij zal waarschijnlijk ook niet trots zijn op zijn eigen gedrag... Kun je met hem zijn gedrag bespreken op een rustig moment (dus niet als hij al geïrriteerd is)? Is er de wil om te veranderen bij hem? Je geeft aan dat hij al zo lang je hem kent een kort lontje heeft. De komst van een kindje maken dit mogelijk alleen maar erger omdat gebroken nachten nou eenmaal geen goed doen aan geïrriteerdheid (als je moe bent ben je sneller geprikkeld). Je mag me pb'en als je wilt. Ik heb gewerkt met gezinnen waar dit soort problemen aan de orde waren.
ik kan me alleen aansluiten bij de andere berichten.. ga hulp zoeken. NU. Dit kan niet. kort lontje of niet, zo praat je niet tegen een ander mens en al helemaal niet tegen een baby.
Nu ik er wat langer over denk, is dit zelfs mishandeling van jou, en later misschien wel van jullie kindje. Echt meid, onderneem actie. Niet dmv scheiden ofzo, gewoin via de huisarts of met psychiatrische hulp (voor beide!)
Dit dus.. En ik vind dit niet onder een 'kort lontje' vallen hoor. Dit is gewoon compleet respectloos. En deze taal tegen een baby? No way, die kerel had van mij de volle laag gekregen en die had mooi uit logeren gekund tot hij normaal kan praten!
Jeetje meid. Dit is geen normaal gedrag hoor. Ten eerste hoef jij niet te pikken dat hij je zo respectloos behandeld en ten tweede mag je niet pikken dat hij zo tekeer gaat tegen zo'n klein mannetje. Nu niet en als hij ouder is ook niet. Mijn maag draait om bij zulk taalgebruik en als hij dat blijft doen heb ik medelijden met je zoontje. Die kan hier niks aan veranderen. Jij wel. Misschien kun je je man niet veranderen maar je bent er zelf verantwoordelijk voor hoelang jij dit nog pikt. Je bent het je zoontje verschuldigd. Mag ik vragen hoe hij verder is in de omgang met je zoontje? Omdat je in een ander topic schreef dat je niet goed wist wat je met de voeding aan moest omdat je zoontje onrustig bleef....?
Alle reacties gaan hetzelfde zijn hoor, dit is ongehoord. Jij kent je man het beste maar als je aan buitenstaanders een mening vraagt dan zal je wss alleen maar horen dat dit absoluut niet kan. Ik ga er van uit dat je er tegenin gaat als hij je uitscheld? Ik zou eerlijk gezegd zeggen dat hij hulp moet gaan zoeken.
Hier mee eens... Heb je waarschijnlijk meer aan dan aan de reacties over geen zelfrespect of het verlaten van je man. Zou zeker samen hulp zoeken! Mijn vriend kan echt niet tegen slaapgebrek en heeft het de eerste 4 weken gruwelijk moeilijk gehad. Vloog ook uit zijn slof om het minste gerinkste. Hij schold dan wel niet, maar echt prettig was het ook niet. We hebben samen een nacht indeling gemaakt en hebben 2x gesproken met de wijkverpleegkundige van het cb. Hij zijn verhaal en ik de mijne en voor ons allebei is er nu rust. Heel veel sterkte meid!
uh? van hem af gaan? Zo laat je je toch niet behandelen zeg... Dit is geen kort lontje.. dit is mishandeling. NIEMAND heeft het recht om jou zo te noemen of zo te keer te gaan tegen je kind. Ik zou heel snel weg wezen. okay.. misschien is een vorm van behandeling nog zinvol maar dan moet je man dat wel willen en inzien dat dit werkelijk niet kan. We hebben hier een duidelijk afspraak over schelden.. NIET. En al helemaal niet tegen elkaar :x
Oh hier word ik wel verdrietig van. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen. Denk niet dat je schelden en het kortje lontje met hetzelfde kan beantwoorden. Praat er samen over, wees beiden geduldig, zoek andere manieren om emoties te uiten, wees ook trots op je man als het hem wel lukt met de tijd; laat dit zien hoe blij en gelukkig je er van bent. En anders toch wel hulp zoeken. Heb geen enkel idee waar dit mogelijk is maar eventueel internet en de huisarts opzoeken. Maar voor het hulp zoeken en er samen uitkomen moet hij accepteren dat dit gedrag een oplossing nodig heeft! Succes
Blijkbaar is dit voor jou al een bestaande situatie Dat op zich is al heel erg. Hoe kan er nu respect zijn tussen mensen als je op deze manier met elkaar communiceert? Dat is toch geen gezonde relatie? Echt, als mijn vriend dat soort woorden zou gebruiken, ik geloof niet dat ik dat ooit uit mijn geheugen zou kunnen krijgen... De tips zijn al gegeven, je huisarts is denk ik de meest snelle en toegankelijke persoon die je kan benaderen. Als je niet voor jezelf hulp wil zoeken, doe het dan voor je kindje. Bedenk dat door dit voorbeeld te stellen, je kindje een verstoord beeld krijgt van wat normaal is in een relatie. Dus ook later zal hij er last van krijgen, als hij zelf een partner krijgt.. Heel veel succes!
Het houdt niet op... Niet vanzelf. Wil je dat je zoontje later altijd op zijn tenen moet lopen omdat het niet zeker is wanneer papa uit zijn slof zal schieten? Het gedrag wat je vriend vertoond is niet normaal en draagt niet bij aan een veilige thuishaven van je zoon. Ik zou mijn kind iig niet bij zo'n expolsief persoon willen laten opgroeien.
Precies dit. Boos zijn dat mag, maar zodra hier scheldwoorden over te toonbank komen dan hou ik de deur voor hem open. Ben je van de pot gerukt?!
Dit dus! Het is al erg genoeg dat jij het blijkbaar de normaalste zaak van de wereld vind, maar dit gedrag wil je toch niet meegeven aan je kind? Moven en snel!
Naast dat jij je duidelijk laat doen, vind ik het erg voor je zoontje. Die hoort straks niet anders en neemt die toon dus ook gewoon aan . En vindt het de normaalste zaak van de wereld om zijn latere vriendin ook zo te behandelen! Sta dus es stil bij met welke principes je je zoon wil opvoeden! Aan jou de keuze!
Ik schrik echt van de openingspost. Arme baby, het zou niet in me opkomen om zo tekeer te gaan omdat het plast op de commode, wtf het is een baby!!!!!! Slaapgebrek is gewoon GEEN excuus. Hier liepen we ook op ons tandvlees, maar dit reageer je niet op een onschuldige, weerloze baby af. Ik word er heel verdrietig van en vind het zeer beangstigend, want wat doet hij wel niet als z'n zoon hem gaat uittesten in de peuterpuberteit? En to, hoe kun je je zo laten uitschelden?