Meid ik lees dit berichtje van je nu en je kunt echt het beste het steunpunt gaan bellen. Bespreek daar dat je het graag bespreekbaar met hem wilt maken maar je niet zo goed weet hoe. Het is duidelijk en logisch dat zijn gedrag ergens vandaan komt, hij is zelf zo grootgebracht. Dat verklaart zijn gedrag al mag het daarmee natuurlijk niet goedgepraat worden. Jullie kunnen nu samen de cirkel doorbreken en daarmee samen voorkomen dat jullie kindje later in een zelfde situatie terecht komt. Als hij gemotiveerd is om er iets aan te veranderen en jullie samen hulp zoeken kan het echt goedkomen!
Bedenk ook dat zijn gedrag een keuze is. Hij kan er ook voor kiezen NIET te schelden en denigrerende opmerkingen te maken. Als hij het gevoel heeft dit niet onder controle te hebben, moet hij daar hulp voor zoeken. Dat is voor mannen vaak heel moeilijk, en de kans bestaat dat er dan ook meteen een beerput opengetrokken zal worden. Maar op de lange duur, is dat wel de enige manier om een relatie goed te houden en voor jou om het vertrouwen te houden. Zeggen:ik zal het niet meer doen, is gewoon niet voldoende.. Ik spreek uit ervaring (gelukkig niet zo heftig), dus neem het alsjeblieft van mij aan!
Ik geloof wel dat je alle reacties heftig vindt! Feit is dat hij jou wel echt uitscheldt.... naar je kind nog niet, maar daar is het gewoon echt op wachten. Want als je kindje groter wordt gaat hij dat vanzelf doen. En spullen kapot slaan.... dat is echt niet om kunnen gaan met zijn boosheid. Hij heeft veel boosheid in zich en dat moet eruit. En dat uit hij richting jullie. Dat gaat nooit vanzelf over.... hij moet wat met zijn pijnpunt doen. je kunt stellen dat het erg is wat hem overkomen is.... en dat dat absoluut niet zijn fout was. Maar nu is hij volwassen en kan hij ervoor kiezen om dit gedrag voort te zetten richting zijn eigen gezin, of het een halt toe te roepen en voor ander gedrag te kiezen. Dat is wat hij moet gaan doen. En dat kan hij niet alleen, daar heeft hij professionele hulp bij nodig.
Absoluut naar de ha gaan. Die kan je doorverwijzen naar instantie die er bekent mee zijn. Maar je zegt dat het door het kleineren komt van vroeger, maar kan me niet voorstellen dat je dat zo op een ander af reageert............ Onzeker daardoor, ja. Maar zulke woorden die hij tegen je zegt???? sorry dat is gewoon niet normaal. Kan me echt niet voorstellen dat ik ooit iemand uit zou schelden voor die dingen........ Ik ben blij dat je hulp wilt zoeken, maar wil je man dat ook? Want hij zal uiteindelijk met zichzelf aan de slag moeten. Ik hoop echt dat hij zijn leven gaat beteren en hij niet meer zulke vreselijke dingen zegt!
Pff Ik weet het niet hoor. Ik wil er graag wat aan doen maar ik durf het niet. Loop de hele dag al te denken zal ik het zeggen. Zal ik hem de reacties laten lezen. Maarja Ik Denk dat hij boos word als hij weet dat ik dit openbaar hen gemaakt. Maar ik durf het niet aan bekende te vertellen. Op deze manier kon ik het anoniem doen en ik ben blij dat ik dus niet de enigste ben die er zo over denkt maar dat jullie het dus ook niet normaal vinden. Heb namelijk ook een tijdje gedacht dat het wel aan mij zou liggen. Heb hem al zovaak huilend verteld dat die woorden mij pijn doen en dat je dat niet zegt tegen iemand waar je van houd maar het gebeurt steeds weer. Sommige hier snappen ook niet waarom ik een kind met hem heb maar het is echt niet altijd kommer en kwel. Tijdens de zwangerschap was hij ook super lief en begon ik echt meer van hem te houden. We hadden een top tijd! Maar een paar dagen na de bevalling begon de ellende ineens weer. Ik ga morgen bellen naar het steun punt. Dat is dan de eerste stap die ik ga nemen...
Super dapper dat je morgen gaat bellen!!! Ik hoop dat je een goede hulpverlener treft die je goede adviezen kan geven! Denk echt dat het gesprek met het steunpunt wat kan opleveren! Mocht je nog vragen hebben PB me gerust. Laat ook even weten hoe het gesprek ging!
Echt heel goed dat je gaat bellen. En meis het ligt echt niet aan jou!!!! Nooit aan jezelf twijfelen! Sterkte! En een dikke knuffel!
Het verleden doet er nu niet toe. Je hebt keuzes gemaakt waar je op die momenten achter stond. Door die keuze heb je nu een prachtige zoon. Dus omkijken hoeft niet. Maar de toekomst, die heb je weer in eigen handen. En ook de toekomst van je kindje. Succes!
Allemaal super bedankt voor jullie steun en goede raad! Ondanks dat het allemaal een soort van annoniem is ben ik blij dat ik na al dit jaren me verhaal kwijt kan een heb ik niet meer het idee er alleen voor te staan! Ik ga morgen echt bellen en om advies vragen en ik zal zsm laten weten hoe dat is gegaan. Bedankt!
Heb dit topic een beetje gevolgd. Heftig verhaal meid. Veel succes morgen. Het is goed dat je hulp zoekt.
succes meid. Superknap dat je de stap wilt zetten. Uiteindelijk als je man wil meewerken zal ook hij er beter van worden.
Nou vanmiddag de moed bij elkaar geraapt en steunpunt huiselijk geweld gebeld. Kreeg een hele lieve vrouw aan de lijn die mij adviseerde. In de middag toen mijn man thuis kwam verteld dat ik een Hulp verlener had gebeld. Hij reageerde goed. Er hebben gesproken met veel emotie maar daarna weer terug gebeld en ze bellen me morgen weer terug voor een afspraak. Jeetje Ik vraag me nu echt af waarom ik dit niet eerder heb gedaan! Kan mezelf wel voor me kop slaan. Maar het belangrijkste is nu dat we Hulp krijgen en dat mijn man word geholpen m met het verwerken van zijn verleden. Ik wil in ieder geval uit de grond van mijn hart iedereen hier bedanken voor hun adviezen! Dit was voor mij een eye opener en erkenning dat er echt iets aan de hand was waar ik wat aan moest gaan doen! BEDANKT!
Wat goed van je zeg! super gedaan. Je mag trots zijn. Je man ook trouwens dat hij zo reageert en er zo in mee gaat
Supergoed van je! Knap dat je de stap hebt genomen en wat fijn dat het zo goed uitpakt en je man goed reageert. Je mag trots op jezelf zijn. Heel veel succes gewenst. Het zal vast niet altijd makkelijk worden maar voor een heel goed doel.
Ik heb je verhaal gelezen, maar had nog niet gereageerd. Maar wil dit nu wel even doen! Ongelooflijk knap dat je de stap gezet hebt! En wat fijn dat je man het ook zo goed heeft op gepakt. Waarschijnlijk is hij ook ontzettend trots op jou dat jij deze stap hebt gezet. Voor hem zelf misschien een stap die hij zelf ook wel had willen zetten, maar nog een te grote stap om zelf te doen en hierbij had hij jouw steuntje in de rug nodig. Het verleden verwerken is een moeilijk proces, voor het hele gezin. Maar jij bent een super sterke vrouw! Heel veel sterkte!