hoi hoi tittel zegt het mijn man twijfelt plots niet om het 4de maar om de NU ik wou overal ongeveer hetzelfde leeftijdsverschil tussen en hij ook ! maar plots twijfelt hij , hij wil wachten - angst voor weer prematuur - angst voor 2ling met 3jonge kids - dit zijn zijn argumenten wat nu gedaan ?
Tja goed overleggen met manlief en proberen zijn zorgen weg te nemen. DE kans op een prematuur en tweeling heb je nu maar over twee jaar ook dus zit er geen andere reden achter? Mijn advies: samen goed overleggen en begrip voor elkaar dat komt het vast wel goed!
hij heeft deze argumenten waarom stel nu is het een 2ling of prematuur kids zijn ng klein dus ziekenhuis periode is slopend dit is de enige reden , probeer met hem te babbeln maar hij weet het niet goed
3,5 2 8maand ze schelen allemaal 15a16 maand en dat is zooo heerlijk nr 3 was een cadeautje bedoeling was 1en2 kort opeen en paar jaar later 3en4 kort opeen nr 3 kwam sneller dan verwacht , een paar maanden wachten ok geen probleem maar hij wil 3 a 4 jaar wachten ! ik ben net bang dat ze dan jaloerser gaan zijn en er niets van willen weten ps liefst geen vooroordelen of grove meningen
Ja idd dat zou wel perfect zijn. Maar goed dan kan je er net zo goed nu voor gaan want die 4 maanden is dan ook weinig.. Lastig hoor!
Sjah.. Hoe moeilijk ook.. Respecteer ook zijn mening en angsten.. Een groot gezin is vast leuk, maar het brengt veel kosten en tijd met zich mee. Het is niet dat je even een boodschapje gaat doen wat je terug kan brengen, het is een hele definitieve keuze natuurlijk!
zijn we ons van bewust en uiteraard respecteer ik zijn mening en angst weet alleen niet goed hoe ik er mee moet om gaan erover babbelen we moeten beide achter de keuze staan
Mijn oudsten 2 kinderen schelen een jaar. De derde kwam precies 4 jaar na mijn tweede. Dat was niet de planning, ik had haar heel graag eerder verwelkomt, zie onderschrift. Maar qua leeftijd, ook onwijs leuk hoor en juist helemaal niks van jaloezie. De oudsten vertroetelen juist hun kleine zus (en nog kleinere broer- vierde is 20 maanden jonger dan de derde) en ze hoorde er direct al helemaal bij. Ik denk dat je man even wat tijd nodig heeft (waarschijnlijk geen vier jaar) om zijn angsten te bespreken met je en het helemaal goed gaat kómen als je hem die ruimte geeft
geef hem de ruimte hen uit de winkel ook condooms meegenome juist omdat ik hem respecteer , we zien wel maar blijf het wel lastig vinden om hem over zijn angste te helpen hij klapt dicht en weet niet goed hoe ik hem kan overtuige toch te babbelen
Denk niet dat je elkaar moet willen overtuigen van je eigen mening. Maar met elkaar blijven praten op de momenten dat dat spontaan gebeurd, en ook zelf met regelmaat rustig erover na denken waarom je iets wel/niet wilt.. Zal ongetwijfeld moeilijk zijn, maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat hij nu juist even niet wil praten maar daar later zelf mee komt als hij het een tijdje overdacht heeft, wat hij er nou van vindt
Ik laat hem rustig doen hoor hij zegt vanzelf wel hoe of wat , zou soms graag eens in zijn hoofd zien maar hoed we wachen ht af dig mag dicht