Gefelicteerd! Het komt vast wel goed, ik denk dat ie gewoon last heeft van 'koude voeten' 😉 En misschien wel onzeker omdat het een tijdje duurde? Ik zou gewoon zeggen: schat, ga even zitten. En hem de test onder z'n neus schuiven. Succes!
Van harte gefeliciteerd!! Ik denk dat jouw vriend wel bij zal draaien mijn vriend had dat ook.. toen ik zwanger werd was het weer weg en nu is het andersom en begint hij er steeds over, hihi
Proficiat met je zwangerschap. Ik snap dat je in dubio zit. Het voelt wel gek, je bent heel blij, maar ook benieuwd naar wat je man er van vindt. Ik vind het wel apart dat ie ineens van gedachten veranderd is. Ik wilde zó graag, mij had echt niks van gedachten kunnen doen veranderen. En daarmee denk ik: hoe graag wilde hij eigenlijk. Niet echt bedachtzaam van hem om eerst ja te zeggen en dan toch niet. Maakt het voor jou ook niet echt fijn en makkelijk. Het goede nieuws: de meeste mannen trekken bij. Het is ook spannend en nieuw. Dus ze mogen best even 'landen'. Maar ik hoop toch wel dat ie bijtrekt. Maar... Het gebeurt ook wel es andersom. De man van mijn vriendin heeft echt spijt van zijn kind 😰 Vreselijk als niet beide ouders er echt achter staan.
Jaaaa! Van harte gefeliciteerd!! En idd hij draait echt wel bij tijdens je zwangerschap. Het echte wennen voor mannen is meestal pas als beeb geboren is Alles komt goed joh
Allereerst gefeliciteerd met jouw zwangerschap! Ik denk ook dat het echt een geval is dat hij nu opeens bang is voor het onbekende. Daar had mijn man (wel in iets mindere vorm) ook last van. Zelfs nu kan hij opeens wat in paniek zijn over hoe ons leven zal veranderen en of we het allemaal wel zullen aankunnen. Terwijl er daar ook echt geen reden voor is, we hebben een eigen huis, financieel gaat het zeer goed, allebei een vaste baan met een goed inkomen. Maar zoals ik het lees waren jullie al een jaar bewust aan het proberen? Is het misschien ook niet door 'teleurstelling' dat hij opeens zo praat? Dat hij het allemaal wat lang vind duren? Ben benieuwd naar zijn reactie.
Gefeliciteerd meis!! Ik zou het idd persoonlijk vanavond op een rustige manier vertellen. Hij trekt echt wel bij denk ik! Veel mannen schrikken eerst een beetje, maar ik denk als hij het helemaal beseft en jullie eerste echo ziet dat hij echt wel blij is!
Gefeliciteerd! Wat spannend zo zeg. Ik zou het echt niet tof vinden als mijn man ineens van mening veranderd, maarja dat mag natuurlijk gewoon. Ik zou vanavond rustig om de tafel gaan zitten. Hij is natuurlijk net zo verantwoordelijk voor de baby als jij, maar heeft misschien tijd nodig om het te verwerken. Ik hoop dat jullie een goede manier vinden om er samen uit te komen!
Wat leuk! Een mooie en spannende tijd voor jullie! Hopelijk heb je weinig klachten.Geef hem de tijd. Misschien is het ook wel onzekerheid zijn over dat het niet lukte. Mijn man vertelde achteraf dat hij soms best onzeker werd over de kwaliteit van zijn zaad. Verwacht van hem niet gelijk een en al blijdschap. Een echo maakt het wat concreter. Wij hebben het ook al snel gedeeld met anderen. Het moest ook echt een plek krijgen in ons leven en vonden het fijn om dit te delen. We hebben een lieve dochter gekregen en genieten er erg van. En het zijn niet alleen mannen hoor die behoefte hebben aan vrijheid. Soms benauwd het me ook dat ik een levenslange zorg voor haar heb en niet meer de vrijheid om lekker te reizen en mijn eigen gang te gaan. Het is daarom ook fijn om samen een kindje te krijgen zodat je elkaar af en toe wat ruimte gunt en even er uit kunt stappen om weer nieuwe energie op te doen.
Hallo, Allereerst gefeliciteerd! Dat is natuurlijk even schrikken als je man ineens zo van gedachten veranderd lijkt te zijn. Veel mannen zijn inderdaad gewoon angstig. Het kan ook zijn dat hij zichzelf beschermt tegen teleurstelling. Alle mannen hopen dat zij superzaad hebben waarmee ze je in een poep en een zucht bezwangeren. Als het niet meteen lukt kunnen ze onzeker worden, wij ook toch? Je gaat aan jezelf twijfelen en ook aan de ander en je doet wat je altijd doet als het moeilijk wordt. De één gaat weg en de ander gaat ruzie maken of iets anders. Veel mannen doen dan alsof het ze niks kan schelen, of dat ze het helemaal niet zo graag willen, dat ze liever nog willen reizen etc. Een beetje zoals jouw man. De meesten denken daarbij niet aan of en hoe dit jou pijn kan doen. Mijn man en ik hebben hier ook wel ruzie door gekregen aan het begin van onze relatie. Bij mij helpt het om niet te lijden in stilte. Zeg het als hij je pijn doet en leg uit waarom. Als je je kwetsbaar op stelt, dan maak je het makkelijker voor hem om zijn onzekerheid te uiten. Vaak denkt de ander dat jij heel zeker bent, precies weet wat je wil en niet bang bent, dat kan behoorlijk intimiderend zijn. Blijf relaxed, benoem de je gevoelens en luister goed naar elkaar. Succes, het komt goed.
Kan inderdaad best dat je vriend het graag wilde, maar door de teleurstellingen elke maand maar andere dromen heeft gezocht, zoals reizen. Het komt vast wel weer goed. Gefeliciteerd i.i.g. en laat je ons weten hoe het vanavond ging?
Gefelicteeed heb je foto van je test??? Super hoor en je man die zal vast bij draaien en anders had hij zich eerder moeten bedenken 😂🙈
Gefeliciteerd!!! Benieuwd naar de reactie van he man. Denk dat hij het ook wel super zal vinden. Zal even wennen voor hem zijn.
Eergisteren hem laten weten dat ik zwanger ben.. Hij geloofde het eerst niet tot ik de test liet zien. Hij zei toen 'schat het is denk ik beter als we het weghalen'. Ik kon mijn oren niet geloven... hij wil dus echt dat ik het weghaal. De reden? Hetzelfde als eerst.. hij vind het nog te vroeg en wil nog van alle leuke dingen genieten. Hij zegt dat we best een paar jaar kunnen wachten.. daar gaat mijn roze wolk. Ik zie het totaal niet zitten om het weg te halen! Ten eerste ben ik pas na een jaar zwanger geworden.. het was o zo stressvol. Soms dacht ik ben ik misschien onvruchtbaar? Is er iets mis van binnen? Of misschien bij hem? En dan ben je plotseling zwanger en voelt het zo goed.. maar dan wilt je man het niet. Heb hem toen ook gezegd dat er super veel vrouwen zijn die niet of moeilijk zwanger kunnen worden, vrouwen die in de medische molen zitten.. wij zouden dus hartstikke blij moeten zijn. Maar nee... hij blijft bij zijn punt.. hij wilt het kindje nu nog niet. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb maar één hoop en dat is dat hij hopelijk bijdraait bij de eerste echo.. als hij zijn kindje voor het eerst ziet. Lieve dames wat zouden jullie in zo'n situatie doen..
Wat ik zou doen? Behalve hem een flinke schop verkopen, zo hard schreeuwen dat hij niet zou weten wat hem zou overkomen! Ik zou woest zijn! Hels! Dikke doei met zo'n 'man'.
Mijn man zegt: er speelt meer. Misschien wel een ander. Los van of dat zo is, vind ik je man een zak to. Echt een zak. Bij web ongeplande zwangerschap oké, maar zo?! En een abortus is niet zomaar iets, dat vergeef je hem wellicht nooit. Ik denk dat jullie goed moeten praten to, misschien met een derde persoon erbij. Want dit klopt niet zegt ook mijn gevoel. En maak ook een plan B voor jezelf: wat doe je als hij niet bijdraait?
Bijna iedereen die ik op de hoogte heb gebracht hierover, zegt dat er idd een andere reden moet zijn dat hij zo reageert. We zijn gelukkig getrouwd, nooit echt problemen gehad in onze relatie en zoals ik al eerder zei financieel er helemaal klaar voor. Toch wilt hij het niet.. ik denk dus ook dat er een andere reden is. Hoe dan ook, ik ben ontzettend boos en verdrietig. Als ik het hou dan zal onze relatie denk ik niet meer hetzelfde zijn. Ook als ik het weghaal (wat ik waarschijnlijk niet ga doen!) gaat het niet meer hetzelfde zijn. Ik weet me geen raad meer..
Is hij nou helemaal van de pot gerukt!! Eerst zijn jullie een jaar bezig en nu het zover is moet jij het maar "even weg laten halen ".....Omdat HIJ nog van zijn leven wil genieten.....:x Kan er met mijn pet niet bij .....sorry hoor... Tis niet iets wat je even terugbrengt bij de winkel omdat het niet voldoet aan je eisen Ik heb met je te doen....
Jeetje meid wat een heftig verhaal. Ik zou het nooit weg laten halen, want ik weet zeker daar zou ik onwijs veel spijt van krijgen (en daarnaast is het jouw keuze niet). Dan heb ik liever dat mijn relatie/huwelijk naar de klote gaat. Hoe je het ook gaat wenden of keren (of hoe zegt je dat). Je relatie zal nooit meer hetzelfde zijn. Hij zet je voor zo'n onwijs blok, dat zou ik hem in ieder geval nooit kunnen vergeten/vergeven. Ik zou nog een keer een gesprek met hem aan gaan en zeggen dat jullie hier een jaar geleden samen voor gekozen hebben en dat je niet van plan bent het voor hem weg te laten halen. Wie weet raak je wel nooit meer zwanger. Echt meid, wat een asshole dat hij je voor zo'n keuze zet. Heel veel sterkte met maken voor jou beste keuze...