De uitvaartondernemer had idd ook verteld dat dat kon. Ze hebben dus vanmorgen idd vingerafdrukken laten maken.. mooi idee! De kinderen hebben ook een kaartje met een afdruk gekregen.
Dank je wel. wat misschien nog een tip kan zijn (ik wist niet dat het kon maar had dat wel heel graag gehad) is om een afscheidsfotograaf te laten komen. Ik heb wel een dvd van de uitvaart maar had ook heel graag een fotoreportage gehad. Vooral ook voor de kinderen die nog maar 9 en 6 waren toen hun vader overleed.
Die is inderdaad al geregeld.. thnx voor de tip! Ze wil dat idd vooral voor de kinderen... ze had gehoord van iemand die 10 was toen haar vader overleed, dat ze er niets meer van wist. Mijn vriendin wil graag dat haar kinderen foto's kunnen terug kijken wanneer ze hier behoefte aan hebben dus de fotograaf is al geregeld. De kinderen hebben ook de deksel van de kist versierd met stickers en tekeningen.
Fijn dat dat al geregeld is. Zo te horen hebben ze een goede uitvaartondernemer. Bij ons hebben de kinderen ook wat op de kist geschreven en getekend. Wij hadden een stift bij de kist gelegd zodat andere mensen er ook nog wat bij konden schrijven als ze dat wilden. Hopelijk wordt het dienst waar ze met een goed gevoel op terug kan kijken.
Dit is idd het mooiste wat je had kunnen geven en doen. Dat je er voor haar bent, als een echte goede vriendin!
Ik weet niet of het al gezegd is maar hulp aanbieden wordt vaak gezien als gewoon een gebaar. Mensen voelen zich gauw bezwaard om dan ja te zeggen. Ik zou boodschappen meenemen, eten maken en voor haar in de vriezer doen, en vooral als je langsgaat rondkijken wat je kunt doen. Als je bijvoorbeeld ziet dat de vaat of de was opstapelt zou ik dat wegwerken. En vragen wanneer ze wil dat je er bent. Misschien vindt ze het zelfs super fijn als je blijft slapen (als dat kan natuurlijk) of misschien wil ze dat je er maar heel soms bent. Ik zou concrete vragen stellen zoals "zal ik de kinderen om 15:00 meenemen naar de speeltuin". Het is jouw vriendin, jij kunt vast goed aanvoelen waar ze behoefte aan heeft. En zo niet zou ik het vragen. Maar zeggen dat je hulp aanbiedt en wachten tot ze ergens mee komt zou ik niet doen.
Gecondoleerd met je moeder, veel sterkte gewenst. In aanvulling op jouw reactie: wij vonden na het overlijden van mijn vader ook de kaarten het fijnst, vooral als iemand er iets persoonlijks inschreef over m'n pa. Bijvoorbeeld wat hij voor die persoon betekende, of een leuke anekdote of bijv een opmerking dat hij het op kantoor vaak over de studie van mijn zus had of echt de verbindende factor van de afdeling was. Zo leerden we ons pa ook van andere kanten kennen.
Wat vreselijk, zo jong gecondoleerd Ik sluit me aan mij alle anderen. Er voor haar zijn betekend natuurlijk al de wereld. Toen mijn moeder haar man plotseling verloor begin december was ik elke dag even bij haar tot de crematie en daarna, helaas moest ik een halve week na de crematie weer terug naar Duitsland. Ze at helemaal niks de eerste dagen dus beter invriezen idd. Samen met haar at ik dan een boterham of taartje zodat ze toch nog iets at. En ook geholpen met alles, rouwkaart, bidprentje, foto's uitzoeken voor de dia voorstelling en haar haar verhaal vooral laten doen. Ook al heeft ze haar verhaal wel 100x verteld, zij was het weer even kwijt.. En daarna ook voor je vriendin er zijn is heel belangrijk als iedereen weer door gaat maar zij blijft alleen achter. Een keer bellen, op de koffie komen enzo. Wel ontzettend lief dat je voor haar gaat koken! Sterkte
Wij hebben een app groep met een tiental ouders uit de buurt met iemand erbij die kanker heeft. Heel regelmatig vraagt de vader van hun oudste of iemand het kind mee naar school kan nemen of thuis kan afzetten, omdat dat niet lukt voor de moeder. Zoiets zou je wellicht ook nog kunnen opzetten? Is misschien niet iets waar ze op dit moment mee bezig is, maar wellicht moet ze over een aantal weken weer gaan werken en is het dan wel handig voor haar