Niet meer om die pannenkoeken ofzo denk ik nee, maar in je vrije tijd iets ontspannends don, liefst met zn drieën, wandelen en misschien wat praten ondertussen.. Dat lijkt mij erg goed.. Ik snap wel dat het probleem diep(er) zit, maar om elkaar niet helemaal kwijt te raken in de ellende, niet volledig langs elkaar heen te leven dan..
klopt, maar dat had ze volgens mij zelf ook al wel bedacht... alleen doet ze er niets mee omdat ze 'denkt' het niet te kunnen oid. Als je éénmaal in die neerwaartse spiraal zit, dan wordt je echt een doemdenker en das lastig om daar uit te komen. Ik hoop trouwens dat Ts nu wat gezelligs aan het doen is. (ik denk het niet eigenlijk). Misschien is ze wel samen met haar vriend aan het 'mens erger je nieten'
Je kunt een spelletje doen dat gebaseerd is op vertrouwen, bijv. geblinddoekt dingen proeven. Elkaar een lichaamsmassage geven Samen in de tuin wroeten ...
hey meiden, sorry voor mijn late reactie. Mijn man is gelukkig thuisgekomen. Hij werd weer terug geroepen door zijn baas en was `vergeten` mij ff op de hoogte te stellen. We hebben een hele tijd zitten praten. Morgen laat ik jullie meer weten, we gaan nu slapen want zijn echt moe. Wel heel erg bedankt voor jullie reacties, ik zal er morgen op reageren. Liefs
Fijn dat hij weer thuis is, en wat goed dat jullie gepraat hebben. Ik denk dat er verder al veel reactie's zijn gegeven. Heel veel sterkte de komende tijd met hoe jij het ook aanpakt!
dit is vind ik een hele goede tip, en kan voor jullie misschien therapeutische werking hebben... misschien zou je ook kunnen proberen, om elke dag één ding op te noemen wat positief is, zodat de negativietijd een beetje op de achtergrond raakt... (tip van oprah) ik heb niet alle raad van de wereld, maar één ding waar ik altijd rust in kan vinden is: je mag even de moed opgeven, maar nooit de hoop verliezen heel veel sterkte toegewenst!
hierbij mijn reacties. Doe het even in delen want anders kan ik het niet onthouden @cynt, Ik heb me ook zeker zorgen gemaakt en dat voelt heel rot. Maar nu ben ik er wel echt achter dat ik super veel van hem hou en hem niet kwijt wil. We gaan knokken voor wat we hebben. @draga, Ik heb besloten om toch de HA nog niet te bellen. Ik heb nu wat meer rust in mijn hoofd en voel me een stuk beter. Ik wil het toch proberen op te lossen met de psycholoog. Dat het probleem bij mij ligt is grotendeels ook wel waar, voel me daardoor niet aangevallen. Maar ik ga er mega hard aan werken, want mijn gezin is mijn alles. @deelight, We hebben thuis veel financiele problemen waar we moeilijk mee om kunnen gaan. Juist omdat het niet in onze handen ligt. Wij hebben niet veel geld te besteden en zitten al heel lang krap, maar we zitten nu nog steeds te wachten op het salaris van mijn man van januari. Omdat we het al niet breed hebben zorgt dat voor veel problemen. Er is niet iets met mijn man aan de hand maar hij is niet zo assertief. Dat zit in hem en het lukt niet om te veranderen. Hij wil me heel graag helpen ( ben ik gisteren achter gekomen ) maar door alle problemen ziet hij het niet meer. Hij weet niet meer waar hij moet beginnen en doet het dan maar niet. Zodat hij ook geen fouten kan maken. @bo2008, we hebben een geweldig mannetje en hij voelt dit zeker aan. Hij is vaak onrustig en op plekken waar veel stress is, is dat nog veel erger. We willen hem dit ook echt niet aandoen. Samen pannekoeken bakken is een goed idee, dat gan we zeker doen. En van de tent in de tuin moest ik ook wel lachen hihi. Maar zoals ik eerder ook al zei, we gaan knokken voor wat we hebben. Jasper moet opgroeien met een vader en moeder.
@ Skatjuh: Even heel wat anders aangezien je het niet ruim hebt. Ik heb waarschijnlijk nog wel wat kleren liggen voor jullie kleine man. Heb je daar ook belang bij? Dan heb je die financiele zorgen er even niet bij. En kan je kleintje even vooruit. Weet niet meer precies wat ik voor je heb maar kan natuurlijk altijd even voor je kijken.
@ gonnie, jou manier van schrijven deed me wel wat. Het komt zo echt over alsof ik niks wil. Ik ga er daarom ook maar verder niet op reageren @bo2008, mijn zoontje is mijn alles en ik kan ook zeker normaal doen tegen hem. Pak hem juist vaak vast om gewoon te knuffelen. Alleen kan ik het soms niet droog houden als hij begint te huilen. We gaan regelmatig naar buiten, want dat vind hij heerlijk. Ik kan heel geduldig zijn maar heb ook zeker mijn momenten dat het niet zo makkelijk gaat, net als iedereen denk ik. @denemarkw, een kaart schrijven is wel een goed idee. Als wij iets schrijven zijn dat meestal de negatieve dingen en juist de leuke dingen moet je benoemen natuurlijk. Echt een heel goed idee. En de tv en alles uit moet hier ook zeker, anders praar ik echt tegen een muur hihi. @mamamuts, bedankt voor je lieve woorden
@mamamuts, van die neerwaartse spiraal klopt helemaal. Maar ik ga mijn best doen om eruit te komen. Ennug mens erger je niet hebben wij niet hihi. @lieselot, zo`n vertrouwensspelletje kan wel heel werken denk ik. En het is nog geinig ook. Ga ik met mijn man bespreken. @rijkie, ik zal de raad van oprah ook maar op gaan volgen dan. Elkaar steeds op een negatieve manier aanspreken werkt averechts.
bedankt voor je aanbod maar dat is niet nodig. We hebben al heel erg veel kleren voor hem, dus zullen daar voorlopig niet te kort in komen. Ook in de grotere maten hebben we al heel veel. Maar wel super lief van je. Liefs
Oke fijn dat je voldoende hebt, mocht je wel wat nodig hebben laat het me dan weten. Heb een tweeling en een koopverslaafde oma haha. Dus kleren genoeg!
verder even een update van gisteravond. Ik had vrienden opgebeld ivm even opletten op mijn zoontje, zodat ik kon kijken of mijn man bij zijn afspraak was. Toen ik terug was zijn ze even gaan eten en zijn ze weer bij me gekomen. In tussen had mijn man al opgebeld en merkte ze aan me dat ik erg kwaad was. Ik heb hun ook verteld wat er aan de hand is, en ze hadden zelf al wel wat in de gaten. Zoals hun zeggen, we zien eruit als een hoopje ellende ( en bedankt ) Ze zijn erbij gebleven toen mijn man thuis kwam, ter ondersteuning, en juist daardoor hebben we nu rustig kunnen praten ( ik ga heel snel schreeuwen ) Verder is ons huis vaak een rommeltje en ze zeggen, hoe het in je hoofd is, is het ook in je huis. Dus samen met een vriendin heb ik het huis op orde gemaakt en dat geeft me veel rust in mijn hoofd. We gaan morgen met z`n allen zwemmen ( voor Jasper de eerste keer ) en heb er eigenlijk heel veel zin in, hopelijk is dit een stap in de juiste richting. Liefs
haha wel handig zo`n oma. Al ken ik dat wel een beetje hoor. Maar super bedankt, ik hou het in gedachten. Liefs
ja dat hebben we wel. We hebben wel geld om van te leven, alleen de rekeningen blijven momenteel even liggen. En we zorgen altijd dat we een voorraadje hebben, dus kunnen voorlopig wel even ermee door. Liefs
Skatjuh, ik denk dat enkel gesprekken met een psycholoog je niet gaan helpen, maar dat je baat hebt bij therapie. Je denkpatroon is vreselijk negatief, en dat maakt je zo depressief denk ik. Wellicht helpt cognitieve gedragstherapie je verder. Daarnaast denk ik dat je man ook wel wat therapie of gesprekken met een psycholoog kan gebruiken. Hoe staat hij daar tegenover? Qua financieen is het naar mijn inziens niet alleen maar pech, maar hebben jullie zelf ook het 1 en ander in de hand gehad. Ik hoop dat jullie de kans krijgen met een schone lij te beginnen en dat jullie er vervolgens verstandig in zullen staan. Je man zal in ieder geval door moeten gaan met het zoeken naar een andere baan, want deze werkgever is natuurlijk ronduit kut. Vergeet niet dat jullie je relatie op dit moment waarschijnlijk moeizaam gaat door de situatie. En niet doordat jullie niet meer van elkaar houden. Geldgebrek drukt gewoon enorm op je gemoedstoestand, bovendien zijn jullie net ouders. Dat gaat echt niet in de koude kleren zitten hoor! Heel veel stellen raken op zo'n moment in een (flinke) relatiedip. Dus geef het niet op, maar blijf ervoor vechten. De kans is enorm groot dat het vanzelf weer beter gaat en er betere tijden komen voor jullie. En bedenk je vooral wat je wel hebt: een hele lieve mooie en gezonde zoon! Door naar mijn kinderen te kijken, kan ik zaken een stuk beter relativeren.
Skatjuh, fijn dat jullie kunnen praten hebben en er wat rust is teruggekeerd in je hoofd en in jullie relatie! Hopelijk komen jullie eruit en voel je je vlug terug wat beter!
dat is fijn! anders had ik je wel willen helpen met die dingen... maar is dus niet nodig... hoop dat jullie eruit komen samen....
Als ik jou verhaal lees, denk ik in eerste instantie, ga eerst aan jezelf werken. Bel als de donder die dokter of ga er zo heen en dan stort je maar in aan die balie, dan zien ze wel dt het ernst is. Je zit duidelijk ergsn heel erg mee en dat moet opgelost worden voordat er iets kan veranderen bij jullie thuis. Die 2 weken wachten op die afspraak duurt echt te lang. Ik hoop voor je dat het zwemmen je een beetje kan afleiden. En wat hiervoor al gezegd is, ga toch iets leuks doen al is het maar wandelen en heb je er geen zin in. Als je het vaker doet vooral in de buitenlucht voel je je ook wel weer wat fitter. Ik heb echt wel met je te doen hoor.