Ik vind het ook echt not done. Mijn man moest 3 dagen voor zijn werk naar Duitsland (4,5 uur rijden) toen ik bijna 36 weken zwanger was. Dat wilde hij eigenlijk niet, maar hij was verplicht te gaan, tenzij ik verzorging nodig was. Op maandag is hij gegaan en ik moest hem dinsdags tijdens de cursus bellen dat ik die dag waarschijnlijk nog zou bevallen. Toen hij in het ziekenhuis aankwam, had ik al volledige ontsluiting. Uiteindelijk duurde het nog 3 uur voordat onze dochter geboren is.
Mijn partner had het waarschijnlijk niet eens voorgesteld. Hij zou weten dat ik daar niet mee akkoord zou gaan. Ik vind het ook niet kunnen. Al kan hij bij wijze van spreken nog 2 weken naar Aruba; omdat je het toch niet voor het zeggen hebt en de bevalling niet kunt voorspellen - maar dan nog. Het is je privilege als vader om de bevalling bij te mogen en kunnen wonen; dat is tig keer belangrijker dan een weekendje zuipen met vrienden! Tenzij zij de mensen zijn waarmee hij een toekomst mee wil opbouwen zou het hier echt niet gebeuren. Ga volgend jaar maar mee ofzo
Ik zou mijn man nooit op leggen dat hij niet zou mogen gaan, maar wel heel erg de keuze bij hem neerleggen of het nou handig is om te gaan..... Hij is een volwassen vent en hij zou toch zelf moeten inzien dat het niet handig is om dat te plannen op je uitgerekende datum!! Hij moet daar toch zelf verantwoordelijkheid in nemen en inzien dat hij niet meer jou een heel weekend alleen moet laten!! Dat weekend is er volgend jaar ook weer!
De meesten van jullie doen alsof hij een moord begaat mocht hij gaan. Natuurlijk klopt het niet dat hij het voorstelt. Maar ik snap dat je twijfelt of hij wel of niet 'mag' gaan. De kans is natuurlijk groter dat je niet dan wel bevalt. Maar toch.. Ik zou het ook niet goed vinden, maar zou net als Daantje zegt voorstellen om overdag te gaan en thuis te slapen. Dan zijn er vast ook leuke activiteiten te doen en eventueel mee uit eten te gaan, en dan weer naar huis. Mijn eerst bevalling is ook erg snel gegaan, maar achteraf had ik zelf ook eerder kunnen bellen. Maar dus: Vind dat hij best overdag kan gaan 1,5 uur is echt wel te overzien.
Ik ben gewoonlijk niet zo van het verbieden en dergelijke, maar als ik 9 maanden zijn kind draag en de helse pijn van een bevalling door ga, vind ik dat ik best het recht heb om man zeer vriendelijk te verplichten om rond mijn uitgerekende datum in de buurt te blijven en niet meer op een zuip weekendje weg te gaan. Even vriend gevraagd, maar die zou het ook niet in zijn hoofd halen om het überhaupt voor te stellen óf te willen.
Die vent van mij is ook zo'n oen dat hij het zou kunnen vragen maar dan had ik hem toch wel heel duidelijk gemaakt dat dat geen optie is ( en dan zou die dat ook best snappen en logisch vinden). Zeker bij een eerste is het voor de man echt nog een ' ver van je bed '-show en heel vaag en ver weg enzo. Soms snappen ze het gewoon nog niet helemaal Vind het veel gekker van je moeder en schoonmoeder!
Nou dat zou hier dus absoluut niet gaan gebeuren. Nou snapt vriend dit zelf gelukkig en zou het al nooit voorstellen of zelf willen en anders zou ik het hem fijntjes duidelijk maken. Ik ben ook helemaal geen moeilijke, maar dit kan naar mijn mening gewoon niet. Slaat ie z'n zuipweekendje maar een jaartje over hoor.
Onacceptabel. Poeh voelt toch als net op tijd. En dan verwacht je eigenlijk met 36 over het algemeen nog geen baby
Mijn man is inderdaad gewoon een oen! Hij snapt nog niet helemaal wat het allemaal inhoudt. We hebben het besproken en ik heb jullie reacties laten lezen. Hij heeft toch maar besloten om thuis te blijven. Hij had het idee dat hij wel kon gaan als de baby er nog niet was en het nog niet rommelde ofzo, maar begrijpt nu dat hij beter gewoon thuis kan blijven. Volgend jaar weer een kans😉 Ik denk dat mijn moeder en schoonmoeder vanuit hun eigen ervaringen denken (duurt allemaal heel lang zon bevalling) maar ik vind het niet fijn als hij wel zou gaan. Ik zal maar net iemand zijn die in 2 uur bevallen is!
Nou - ik ben echt van de afdeling dat je iemand iets niet kunt verbieden en ben zelf de moeilijkste niet. Maar gaan stappen, een weekend nog wel, op de uitgerekende datum??? Hell no! Echt dat ik dan dingen ga verbieden... Maar goed, dit zou niet in het brein van mijn man opkomen.
Ik zou gewoon zeggen dat hij kan gaan onder voorbehoud. Mocht de kleine er net zijn dan blijft hij natuurlijk lekker thuis. En mocht het echt al heel erg rommelen in je buik en je voelt je niet prettig dan wel lichamelijk of geestelijk omdat het echt voelt dat de kleine ieder moment kan komen kan hij het altijd nog afzeggen! Maar voor het zelfde geld voel je je nog top fit en is er nog niets gaande als de weeën gaan beginnen merk je dat echt wel van af je eerste wee ben je echt niet in anderhalf uur bevallen hoor. Ik zou zeggen laat je man nog even geniet nu het nog kan na de bevalling heb je hem nog vaak zat nodig! Maar misschien ben ik gewoon heel makkelijk hoor
Die van mij zou echt niet weg gekomen zijn. Wel gewoon naar zijn werk maar echt niet een weekend weg. Kan me overigens ook niet voorstellen dat ml weg had gewillen. Overigens is de wel pas met 41 weken geboren.
Ik zou het ook absoluut niet willen. Maar ik zie ook mijn man nog zo iets doen. Hij wou naar amerika voor t werk. Mijnheer had al alles geregeld. Hij zou vertrekken wanneer ik 7maanden zwanger was 😂 uiteindelijk is er toch iets tussengekomen en mag hij nu vertrekken wanneer de baby er is en ongeveer 3 maanden oud is. Leuk hè. Thuis met 2 kinderen en een maand lang zonder man. Denken aan de thuissituatie doet hij niet echt als hij iets plant. Dus jaah... Pff. Ik probeer me daar niet al te veel van aan te trekken. Hij zal uiteindelijk diegene zijn die de kindjes gaat moeten missen, en niet ik. Ik geef het altijd wel dat ik het niet leuk vind, maar echt NEEN zeggen kan k precies niet.
Grappig om te merken dat het voor mannen toch echt een ver van hun bed show is. Je kunt ze nog zoveel betrekken bij het hele gebeuren, pas als de baby geboren is wordt het echt. Wel fijn dat jullie het erover kunnen hebben en hij ook naar jou luistert.