Trouwens, in onze situatie heeft mijn man aangegeven dat hij het prima vind als ik thuis zou willen blijven, maar dat hij liever heeft dat ik een aantal uurtjes per week aan het werk ben. Hij heeft nogal een wisselend inkomen, en het kan in zijn branche best zo zijn dat het bijltje er een keer bij neergegooid zou moeten worden (niet wenselijk natuurlijk, maar de kans is wat groter dan bij iemand in loondienst). Hij vind het een prettig idee dat ik in het slechtste geval al dan niet tijdelijk kostwinnaar kan zijn. Dat vind ikzelf ook een prettig idee. En wat ik ook een prettig idee vind is dat ik als HBO'er betaald krijg, en terwijl ik maar 12 uurtjes per week werk toch de jaarlijkse schaalverhoging krijg. Dus mocht het over een aantal jaar zo zijn dat mijn man iets anders moet gaan zoeken heb ik wat salaris opgebouwd (en hoef ik dus niet te starten met 1450 euro bruto per maand bij een fulltime dienstverband) en kan ik gemakkelijk mijn uren uitbreiden. Het logeerhuis waarvoor ik werk is namelijk onderdeel van een psychiatrische jeugdkliniek met talloze vacaturemogelijkheden. Maar zoals met al jullie situaties: Dit is puur op onze situatie gespitst. Ik kan niet in jullie levens kijken en iedereen moet doen waar hij goed in/voor is. Ik ben trouwens een waardeloze poetser. Bri: Ik ben het in grote lijnen met je eens. Aan de andere kant is het niet meer zo dat de samenleving in zijn geheel op moet draaien voor iemand in de bijstand. De meeste gemeentes halen nog een heel deel geld weg bij de bijbehorende vader. Genoeg vaders in mijn omgeving die opdraaien voor de halve bijstand van hun ex. Ook niet een fijne situatie die lang kan duren in de meeste gevallen lijkt me, maar lijkt me dan ook meer de verantwoordelijkheid van de stellen zelf.
zoals het nu gaat kan ik rond 12u van huis, als ik weg wil.. ( daarvoor eetmomentjes, dutjes, kleine en mezelf klaar maken) Dan wil ik altijd graag rond 16u weer thuis zijn (kleine op bed, eten voorbereiden etc etc) Dan tussen 17 en 20 ofzo is het eten, opruimen, kleine op bed enz Na 20u heb ik "niks te doen"quality time met mannetje eindelijk... ik vind dat mijn dag erg snel voorbij gaat in die 4 uurtjes smiddags, ga ik wandelen/winkelen/boodschappen/op bezoek Als ik thuis blijf, is er gauw weer troep en ben je toch alweer gauw bezig met dingetjes in huis.. ik vind het altijd zo jammer dat mensen dneken dat ik niks te doen heb ofzo... okee ik ben niet elke minuut bezig nee, maar goed dat is ook de luxe van het thuis blijven, dat je wat meer pauzes hebt als dat je op je werk zou hebben... Plus ik vind het echt geweldig om niks te missen van mn kindje, in deze fase van zn leventje
Oh en trouwens, ik hou regelmatig mijn hand op! Dan zeg ik: Kan je wat missen schat? En dan staat ie weer braaf zijn fooi af
ohh sorry zo bedoel ik het niet, maar WIJ hebben die keuzes gemaakt omdat WIJ vinden dat het NIET belangerijk is om naar IEMAND zn inkomen te kijken Ik bedoel dus niet dat werkende moeders het dus niet belanegrijk vinden maar doelde meer op het kijken naar de gescheiden inkomens! sorry!
hahahaha Deze Fatima doet lkkr niks, vriendlief heeft ook hele dag op zn reet gezeten (ja dat doen we hier samen vandaag ) dus die maakt het eten maar klaar
Oh enne, ik ben wel een beetje zo'n tiep die zichzelf (als ik niet aan het studeren ben) een trap onder haar hol moet geven. Mijn dagen met de kinderen vind ik in zijn geheel niet zwaar. Tenminste, als je net als ik het voeren van de eendjes, koppie koffie drinken met oma, lekker 'varkjes' kijken bij de kinderboerderij, wandelen op het strand en soms een wasje opvouwen als niet zwaar bestempelt. Ik ben echt niet als een razende roelant door mijn huis aan het vliegen op thuisdagen, en net zoals nu slapen de kinderen meestal van 14:00 tot na 16:00 en die heb ik compleet tot eigen ontspantijd gebomdardeerd. Terwijl mijn man nu echt hard aan het werk is (hij belde net, heeft het druk en verdient lekker vandaag). En ik voel me niet eens schuldig! Heerlijk!
Hahahaha die van mij vergeet altijd dat hij de huisvrouw al betaald heeft, dus ik vraag elke week weer mijn loon
@Troetelbeer: volgens mij zijn we het in hoofdlijn wel met elkaar eens. Misschien heb ik mazzel in mijn omgeving, misschien heb ik gewoon reële verwachtingen, maar ik vind echt niet dat er zo heel veel onfatsoenlijke mannen rondlopen. Met die opmerking over aardbeving&tsunami bedoelde ik juist: wat er in Japan gebeurde was zó uitzonderlijk, daar bestaat gewoon geen voorbereiding voor. (by the way: de meeste gebouwen doorstonden de aardbeving wel, die komen daar nl vaker voor, maar de vloedgolf was écht too much en die zijn een stuk zeldzamer) Hoe rampzalig het mag zijn om mee te maken, en hoe onverwacht soms ook, een (echt-)scheiding is niet uitzonderlijk. Het overlijden van een partner trouwens ook niet. Ik geloof ook niet in het overal op voorbereid zijn, zo zit ik helemaal niet in elkaar. Maar ik heb de basis op orde: een goede opleiding (meerdere), relevante brede werkervaring en een goed netwerk. En dan is ook nog eens 40% van ons huis van mij. Met dat in mijn bagage, ben ik in principe overal op voorbereid. Ik zeg niet dat dit de enige manier is om voorbereid te zijn, en ook niet dat dit de beste manier is, maar het is mijn manier. Toen ik een jaar of 14 was, heb ik hierover een discussie gevoerd met mijn ouders. Ik vond het maar ouderwets en stom hoe zij het deden (vader werkte, moeder is huisvrouw geweest vanaf haar eerste zwangerschap). En zij hebben me uitgelegd dat mijn moeder niet berooid zou achterblijven als mijn vader dood zou gaan, omdat ze daar verzekeringen voor hadden afgesloten. 3 jaar later bleek (helaas) dat ze hier gelijk in hadden.
Ik moet af en toe zelfs mijn loon aan hem geven Jemig waar gaat dit eigenlijk over hahaha... De ene werkt wel, de ander niet.. de ene blijft liever fultime bij de kids, de ander niet, de ene vind het wel handje ophouden, de ander niet.. Wat maakt het allemaal uit, laat ieder lkkr doen wat hij/zij zelf wil doen, wat hij/zij zelf het beste vind, laat ieder lkkr voor wat hij/zij is, lkkr in zijn/haar eigen waarde. ' denken is zo buitengewoon vermoeiend, dat vele de voorkeur geven aan (voor)oordelen.' (ik ga me luie gat eens van de stoel hijssen en de was ophangen)
Och meestal stort ik om de paar dagen zijn omzet op de zakelijke rekening en boek ik gelijk weer wat privegeld uit Eigenlijk graai ik voortdurend in zijn potje Maar wij doen alles wat geld betreft samen en hij is ijdeler dan ik op zichzelf en de kleding van de kids dus hij geeft meer uit en dwingt me ieder jaar om weer eens een nieuwe jas te kopen omdat ie dat 'oude ding' (zijn woorden) geen gezicht vind. En omdat ik lekker opstandig ben doe ik er expres een jaartje langer mee haha. Zo ziet onze relatie er soms uit, lekker puberaal
lekker, een beetje luchtige toon in het debat! en nú gaat deze 'werkende mama' weer als de sodemieter verder met het tikken van haar adviesrapportje.... dat heen en weer zappen tussen dit forum en mijn werk kost al veel te veel tijd. (diepe, diepe schaamte... )
@ Bri; Denk idd dat we het in grote lijnen met elkaar eens zijn hoor. Hier is (oh misschien krijg ik nu heeeel veel reacties over me heen hahahaha) ook de helft van het huis van mij. Dus in geval van overlijden van partner etc. snap ik jouw redenering. Dit hadden wij helaas niet bij koop compleet geregeld (gelukkig hebben we hier geen gevolgen van gezien). We hebben wel verzekeringen afgesloten maar het zeker zijn in het geval dat wordt wel geregeld komende tijd en volgend jaar zeker. Nu is sowieso ukkie erfgenaam van papa (volgens mij) dus zal ik geen gevecht krijgen met zijn familie. En mijn opleiding zal worden hervat in de komende jaren. Trouwen, testament etc. staat ook op de planning. En ook het leefdoorplan van dela (een echte aanrader).. Maar ondanks dat ik van mening ben dat een echtscheiding of verbreken van relatie hier niet gaat gebeuren zal er heus wel een vangnet voor mij en ukkie zijn geregeld voor nu en in de toekomst. ( en dan als persoonlijke reden liever een vangnet gecreeerd door een goede mama dan door de sociale voorzieningen. Dit ook door ervaringen omdat ik zelf alleen een mama heb en zij mij heeft grootgebracht van de bijstand omdat haar vent er 6 wkn na de bevalling vandoor ging.. En 20 jr geleden was de bijstand nog afschuwelijker dan nu.. Overigens was mn moeder geen huisvrouw dus dat terzijde.. ) Maar we zijn het dus eens (ook wel eens fijn in de sisterhood hahaha)
Hier gaat alles op 1 hoop en we grabbelen er allebei net zo hard van . Het maakt niet uit wie meer verdient.. je woont, leeft en doet toch alles samen. Toen we gingen samen wonen kocht ik het witgoed, hij de bank.. Soms zeg ik weleens als hij zo irritant zit te zappen dat het mijn tv is. Dan zegt hij weer dat ik maar op de grond moet gaan zitten want hij heeft de bank betaald
@ Sterre; Hahaha dat gebeurd hier ook wel eens hoor over de meubels. Alleen hebben we voor ons koophuis alles 'gezamenlijk aangeschaft' dus het valt wel mee, er zijn nu niet meer zoveel meubels uit ons eigen oude inboedeltje zegmaar. Maar het is wel eens grappig zegmaar qua het huis gebeurd het ook wel eens: Hé blijf uit mijn keuken en je mag niet douchen want die is van mij haha. @ gravid; Ja ik ben gewoon slechte fatima.. Maar mijn baas komt net thuis dus ik ga gauw de pc uit doen anders ziet hij het en krijg ik mijn loon niet hahahahaha..
Troetelbeer: hier ook! Maar als ik dan zeg dat hij zijn deel van het huis dan ook zelf mag gaan poetsen is het al snel weer van ons samen