Ik weet ook hoe moeilijk het is om veel af te vallen, maar ik weet ook dat het niet onmogelijk is als je maar echt wil en de knop radicaal om hebt gezet. Ik ben 58 kilo afgevallen puur op eigen kracht, ( ook geen pillen/shakes of diëten) nadat ik zo'n 30 kilo kwijt was ben ik wel begeleiding gaan zoeken van een dieetiste omdat ik wilde weten of ik wel voldoende at en behoefte had aan tips en trucs. En geloof me... Ik had jaren redenen waarom ik niet kon afvallen (medicijnen, traag werkende schildklier ) maar uiteindelijk kwam ik tot inkeer dat die redenen excuses waren ipv echte redenen. Ik geloofde heilig dat minder eten, meer bewegen alleen werkte voor mensen die geen medicijnen slikte of een normaal werkende schildklier hebben. Nou ik kan je vertellen dat het principe ook wel werkt als je wel medicijnen gebruikt en een traag werkende schildklier hebt, je moet er alleen (misschien nog extra) hard voor werken. Niets is onmogelijk als je maar echt wil. Nog geen twee jaar geleden droeg ik broeken maat 54 (dus echt flink overgewicht!) en nu draag ik broeken maat 40 en shirtjes maat M.
Ik heb nog niet alle reacties gelezen maar, op een dieet gaan werkt niet, als je verslaafd bent aan eten. Het is de ergste verslaving die je kunt hebben, nog erger dan drugs, gokken etc. , omdat je dagelijks voedsel nodig hebt om in leven te blijven. Dit geldt niet voor alle andere 'verslavingen'. Dit probleem wordt door de meeste mensen vaak onderschat, of ze willen het niet snappen. Probeer erachter te komen wat het onderliggend probleem is waardoor dit alles is ontstaan. Zoals je man reageert heb je niet veel aan, maakt alles alleen maar erger. Ik snap zijn kant wel dat hij het graag anders ziet, maar om je hierdoor van je te gaan scheiden, is wel het ander uiterste!
Ik vind dit niet normaal hoor. Ik moet ook altijd opletten en dieet ook wel vaker. Toevallig op dit moment ook. Maar dat doe ik voor mezelf en niet voor iemand anders. Als mijn vriend dit zou zeggen weet ik wel wat ik zou zeggen; Of je houdt je mond, of je rot op. Maar zo ben ik..
Hier ben ik het ook mee eens. Ik ben zelf vrij veel aangekomen sinds ik mijn vriend leerde kennen. Geen 30 kilos, maar weeg nu 90kg en dat is te veel. Denk dat ik zo een 12 a 15 kilo erbij heb in 3 jaar. En mijn vriend bekritiseert mijn eetgedrag ook. Hij zeurt altijd als ik chocolade eet, we hebben soms echt fikse ruzie over sporten en eten (ik eet graag en doe niet graag aan sport, hij wel). Maar anderzijds helpt me dat ook als extra zetje tot diëten en proberen af te vallen, want anders zou ik er echt niets aan doen denk ik. Persoonlijk denk ik dat je moet nagaan wat belangrijk is voor jou, hoe jij wil leven. Als je graag eet of snoept en niet graag de rest van je leven dat wil opzeggen, dan moet je een keuze maken en deze aan je man meedelen. Als je wel wil afvallen en denkt dat je het kan om ook na het diëten en afvallen gezond te blijven leven, ga er dan voor. Ik wil er ook even bijzeggen dat het heel hard is en dat ik erg met je meeleef. Ik weet hoeveel pijn het deed toen mijn vriend dit zei. Ook omdat hij zei dat hij me seksueel niet meer zo aantrekkelijk vond. Dat heeft me doen inzien dat ik er iets aan moest doen. Maar het deed veel pijn, dat wel.
Niet om andere mensen voor t hoofd te stoten maar wat ben ik blij dat het hier niet uitmaakt Hoe dik je bent. .ben zelf ook wat te dik ben nu iets van 11 kilo kwijt na de bevalling.. voel me ook beter dan die kilo's eraan hoor. . Me vriend zelf is ook lekker stevig..niet al te dik.. we accepteren elkaar gewoon.. als je zo dik word dat je niet Door de deur past vind ik het een ander verhaal.. niet dat ik m zou verlaten maar zou hem er wel op aanspreken want dat belemmert nogal als je naar buiten wilt en hij past niet Door de deur(grappie) Ik vind mezelf al snel te dik ben ook wat onzeker maar dat gaat alsmaar beter me vriend zegt ook altijd van al kom je er nog 100 aan! Sowhat ik blijf bij je. . Vind het erg rot voor je dat hij anders wilt scheiden. . Je trouwt toch in voor en tegenspoed. . Je moet elkaar steunen..
30 kilo te zwaar is veel, kunnen we gewoon eerlijk over zijn toch? en ik denk dat je op een gegeven moment hard mag zijn tegen je partner als niks verder helpt om haar/hem te laten inzien dat hij/zij echt moet afvallen. Dreigen met scheiden kan ook een laatste middel zijn om (in het geval van de man van ts) haar te laten inzien dat hij het heel graag wil dat zijn vrouw er iets aan doet. Al wil hij misschien eigenlijk niet eens scheiden. Als ik het me indenk dat mijn man alsmaar dikker zou worden kan ik me goed voorstellen dat ik op een gegeven moment er ook spuugzat van zou zijn. Wat ik altijd jammer vind is dat mensen met overgewicht vaak in een slachtoffer rol gaan zitten. Niemand mag zeggen dat ze te dik zijn, want dat wordt gezien als uitschelden of raar praten over dikke mensen. Als je gewoon onder ogen ziet 'ja ik ben te dik en wil ik mijn huwelijk redden dan moet ik hulp zoeken' dan kom je veel verder. Maar ik denk dat het meeste inmiddels al gezegd is. Succes TS, ik hoop dat je er iets aan gaat doen en niet bij de pakken neer gaat zitten.