@mama136 en sanne1985 Zielig en bovenal kinderachtig om zulke grapjes te maken. Denk je dat het leuk is voor TS, zulke opmerkingen die jullie maken met '' Als ze vol zaten aten ze toch niet door '' en '' ja boordevol'' Ongelooflijk kinderachtig vind ik dit. Niet iedereen heeft het gewicht van jullie hoor. Zulke opmerkingen maak je op school, niet als een volwassen persoon met kinderen,. By the way, zelfs op school zou mijn kind nog niet zulke opmerkingen mogen maken tegen een dik klasgenootje.
TS Wil je een gezond lichaam (en dat hoeft geen maatje 38 te zijn), een fit lichaam om met je kindjes te spelen en een goede relatie? Dan zou ik nu zorgen voor een psycholoog, een diëtiste en een sportabbo met persoonlijke begeleiding. En ik denk dat als je die stappen zet en je man erin betrekt dat hij heel anders tegen je situatie gaat aankijken en dolblij zal zijn met je omslag! Je man is je getrouwd toen je al dikker was dus het is duidelijk dat hij geen vrouw wenst met maatje 38. Hij wenst gewoon een gezonde en fitte meid en daar is niets mis mee! Zet em op!!!!
Ik geloof niet dat mijn opmerking aan ts gericht was... Daarbij probeer ik doorgaans altijd respectvol te reageren, maar een klein beetje humor met een knipoo/g moet toch kunnen. Naar mijn mening reageer je nu iets overdreven, ik bedoelde het niet zo zoals jij het nu waarschijnlijk interpreteert.
Ik ben zelf vrij slank (maat 38) maar zelfs ik vond die opmerkingen hard... Soms moeten mensen toch even tot 10 tellen voor er opmerkingen gemaakt worden. Zeker iemand die erg onzeker is over het gewicht kan deze opmerkingen heel anders opvatten dan dat ze bedoeld worden.
Ik ben in de tijd dat wij nu een relatie hebben (12 jaar) ook minstens 25 kilo aangekomen (en hier en daar weer wat afgevallen en weer aangekomen), maar mijn man heeft daar nooit wat van gezegd..... We zijn zelfs getrouwd toen ik 105 woog!! Nu ben ik het afgelopen jaar 33 kilo afgevallen (van 100 naar 67), met Weight Watchers en hij is trots op me....Maar ik deed het puur en alleen voor mijzelf, omdat ik echt walgde van mijn spiegelbeeld. Ik kan me voorstellen dat je je als partner zorgen maakt om de gezondheid van de ander en dat je de ander door het overgewicht niet/minder aantrekkelijk vindt, maar om het op zo'n manier te brengen en iemand te kleineren... Ik denk dat je dan het eten alleen maar in de hand werkt, want rotgevoel, dus eten. Zorg dat je goede begeleiding krijgt en hopelijk lukt het je dan! Maar dan puur omdat jij het wil en niet omdat iemand dreigementen uit.
Ben ik de enige hier die haar man snapt? Oke hij zegt het wat onhandig en rot, maar hij maakt zich zorgen om de gezondheid van zijn vrouw, dat is wel duidelijk. Hij wist het denk ik niet anders meer te brengen, om haar wakker te schudden. Jullie weten toch niet wat er allemaal aan vooraf is gegaan? En is haar man nu ook de wanhoop nabij? @ TS, ik zou serieus eens gaan nadenken en stappen gaan ondernemen. Je hebt 4 kinderen samen, daar voor alleen al moet je knokken.
Hihi als je het topic had gelezen had je geweten dat merendeel haar man snapt. (alleen dat ie het niet zo handig brengt, maar wat is er allemaal aan vooraf gegaan.... Waarschijnlijk veel)
Ik heb niet alles terug gelezen, ik vind het heel erg voor ja dat je man zo met je omgaat... Maar, ik snap het wel een beetje. Wat nu als mijn man zo veel zou aankomen, dat ik het niet meer prettig vind om met hem te vrijen, met hem over straat te lopen, en echt anders tegen hem aan ga kijken? Liefde is voor mij heel veel binnenkant, maar ook een stukje verzorgde buitenkant.
Zo bekijk ik het dus ook! Als mijn man ineens 30kilo aan zou komen zou ik hem ook echt niet meer fysiek aantrekkelijk vinden. Neemt niks af aan de liefde voor hem. Maar hoe moet je opgewonden raken van iemand die je niet meer seksueel prikkelt? Andersom is dat net zo. Mijn man neemt voor lief dat er wat dingetjes veranderd zijn door de zwangerschappen en de borstvoeding. Maar hij zou mij echt niet 30 kilo aan laten komen zonder mij heel duidelijk te laten merken dat hij daar niet mee akkoord gaat.
Heb alleen de eerste 2 pagina's gelezen idd. Maar veel meningen zei al genoeg. Maar fijn dat meerdere het zo zien.
Ik heb niet alles gelezen, maar ben het eens met de laatste paar reacties. Mijn man is ook al jaren te zwaar, en sinds ons huwelijk 5 jaar geleden weer 15 kilo aangekomen. Ik heb het er ook echt moeilijk mee. Ik weet dat hij nooit 80 kilo zou wegen, maar dat hoeft ook niet voor mij, met 95 ben ik al blij . En ja ik maak me ook zorgen om hem, om ons, ons gezinnetje. Alles gaat zo goed hier thuis en dus ben ik bang dat het op een dag flink mis is met zijn gezondheid, en dat wil ik proberen te voorkomen. En daarom zeg ik er dus ook regelmatig wat van. Op allerlei manieren, rustig, aardig, niet kwetsend of soms wat bozer maar NIETS helpt. Hij wil het wel, maar vind het kennelijk niet belangrijk, dus moet ik maar wachten tot hij een hartaanval krijgt oid? Ik word helemaal gek als hij een laag mayo doet op zijn boterham met filet. Hoe lekker is het nou eigenlijk?? Maar ik zou er niet om scheiden, dat niet. Maar vervelend is het wel als je partner niet gezond (er) wil zijn en leven voor zichzelf en voor ons in de toekomst. Heel eerlijk, je voelt je zo veel beter zonder al die rommel in je lijf..maar goed, de knop moet je uiteindelijk zelf om willen zetten als je te zwaar bent...
Emiliana, hoeveel weeg je dan en je lengte? Waarom zoek je geen professionele hulp. Je hebt iemand nodig die je stimuleert bij het afvallen en je bijstaat. En dat je ook weet wat je nu wel of niet mag eten. Zeker omdat je al jaren strubbelt met overgewicht, zou ik toch een diëtiste gaan opzoeken. Duidelijk is het dat je het niet alleen kan (het is ook ontzettend moeilijk), dus zoek hulp.
Het kan best zo zijn dat je bang bent voor diens gezondheid inderdaad. Of dat je het gewoon niet zo aantrekkelijk vind. Maar ik zou dat never nooit niet als een reden zien om te gaan scheiden. We weten verder ook niet veel van de situatie van TS af, hoeveel gesprekken er gevolgd zijn e.d (of heb ik dat gemist?). Als zo'n reactie 'zomaar' uit het niets komt vind ik het echt een lapzwans...
Ik snap het ook. Veel vrouwen (terecht of niet) klagen ook zo over hun lichaam, zonder er dan wat aan te doen. Daar heb ik al 2 huwelijken op stuk zien gaan. 1 omdat zij inderdaad 40 kg aan kwam en niet af wilde vallen, en de ander omdat zij altijd liep te zeuren dat ze dik was, en of hij haar wel mooi vond. Ze had maat 40 en hij vond haar gewoon leuk, maat dat gezeik was hij helemaal zat.. En daarom zijn ze gescheiden. Nu is hij met een meid met maat 46 denk ik, maar ze is vrolijk en bruisend, echt een knapperd ook doordat ze gewoon zo vrolijk is. Kan ik met mijn maat 34/36 nog wat van leren!
Ik snap je man ook wel. De manier waarop het gaat is misschien wat hard, maar het is niet de eerste keer dat hij er wat van zegt. Serieus als mijn man heel veel aan zou komen. Zou ik hem persoonlijk naar de sportschool en dietiste brengen. Ik houd daar niet van, ik zou hem niet meer aantrekkelijk vinden. Plus ik zou niet met iemand willen leven die niet goed voor zichzelf zorgt. Tuurlijk als er medisch iets aan de hand is vind ik het een ander verhaal maar dan nog zou ik er samen met hem alles aan doen om het binnen de perken te houden. Andersom geldt hetzelfde, mijn man zou het ook echt niet accepteren.
Ik ben het met vele reacties eens. Ik zou de botte manier van je man niet fijn vinden, maar dit speelt al jaren. En blijkbaar helpt rustig praten, uitleggen ed niet meer. Hoe bot het ook was van hem (en daar mag hij ook best op aangesproken worden) ik denk dat hij gewoon bang is om je op een andere manier te verliezen aan je overgewicht en je wakker wil schudden. Wel vind ik het vreselijk dat hij zegt dat je maar een operatie zou moeten doen... Ik weet 1 ding zeker en dat is dat als je zelf niet 100 procent achter een operatie staat, je er niet eens voor in aanmerking komt.
De manier waarop meneer het brengt lijkt me enorm demotiveren....Zo ga je nietmet je geliefde om lijkt me. Als je zelf wil afvallen, doe dit dan en zoek hulp, maar ga het niet voor hem doen als jij zelf tevreden bent met je lichaam. Eerste wat trouwens in mij opkwam toen ik dit las was keihard aan je lijf werken tot je eruit ziet als een topmodel en dan je vent eruit gooien, de ultieme wraak voor de manier waarop hij met je om denkt te kunnen gaan. Prima als hij zich oprecht zorgen maakt om je gezondheid en de gevolgen die dit voor jullie gezin kan hebben, maar zoals het op mij overkomt wil hij gewoon een slanke vrouw en interreseert het hem niet hoe jij je er verder onder voelt.