Hoi dames Ik ben niet nieuw op dit forum maar heb om privacyredenen een nieuwe account gemaakt. Ik ben namelijk helemaal gebroken! Mijn man heeft me dit weekend gezegd dat hij wil scheiden na 7 jaar huwelijk! We hebben 3 kleine kinderen en ik ben er helemaal kapot van, ik huil al dagen mijn ogen uit. Er is geen ander ofzo maar de situatie is al jaren zo. Ik wil niet dieper ingaan op de reden maar wil gewoon even mijn verdriet van me afschrijven. Heb dit namelijk nog tegen niemand vertelt al zien mijn ouders wel dat er iets scheelt met mij. Denk dat ze zulke dingen wel aanvoelen. Het trieste is dat mijn man er even kapot van is als ik maar hij zegt dat hij niet anders kan, dat we uit elkaar gegroeid zijn maar dat hij nog heel veel van me houdt. De laatste maanden is er veel spanning in huis door verschillende factoren en hij ziet deze stap als de beste optie in onze relatie ipv elkaar te blijven kwetsen! We hebben samen tranen met tuiten gehuild maar hij blijft bij zijn beslissing! Maar hoe moet het nu verder. Ik ben helemaal verdwaasd en heb al dagen geen hap gegeten, maar we willen de kinderen zo veel mogelijk sparen! Als ze s avonds in bed liggen stort ik in! Ik weet niet meer wat te doen! Dit heb ik nooit gewild, dit altijd mn grootse angst geweest! En nu ...
Hij zegt dat hij bij zijn beslissing wilt blijven, dat mag hij zeggen. Net zo goed als dat jij hem mag vertellen wat jij wilt en dat is voor jullie huwelijk knokken toch? Wat mij betreft bestaat er geen simpele versie van 'de koek is op'.. Jullie hebben elkaar ooit je trouw belooft in goede en slechte tijden, dan zou dit de tijd zijn waar je man niet op mag geven en door moet zetten voor zichzelf, voor jou en voor jullie kindjes. Ik wens je het allerbeste en hoop dat hij bij draait en mee wilt vechten, zodat jullie er samen gelukkiger en sterker uit komen. Zo niet, dan is dat zijn verlies en is dat ontzettend verdrietig voor jou en de kids. Heel veel sterkte!
Is idd zo, heb ik ook gezegd dat ik wil vechten maar dit sleept al jaren aan zegt dat hij helemaal op is en ongelukkig door teveel onoverkomelijke problemen. Hij zegt dat we al jaren vechten tegen dit maar dat hij dit niet meer aankan. Had dit gewoon niet zien aankomen dat maakt de schok nog veel erger.
Jeetje zeg wat vreselijk! ik zou hem toch vragen of hij voor zijn gevoel eerlijk alles eraan gedaan heeft om het te laten werken. Kan hij dat echt zeggen? Ik zou toch proberen om bijv relatie therapie als laatste redmiddel te proberen, wil hij het daarna nog steeds dan hebben jullie er in ieder geval nog alles aan geprobeerd te redden. Maar nu zomaar dit nieuws en dan pats boem klaar kan toch niet?
Jeetje wat erg zeg! Je grootste nachtmerrie... Is het geen idee om voor te stellen samen een weekendje weg te gaan zonder kinderen, weg van thuis. En daar kijken of je iets dichter tot elkaar kan komen? Ergens aan het strand of zo? Zodat je kan uitwaaien, lange gesprekken kan hebben zonder de zorg van de kids?
Oh wat vreselijk erg Je zegt dat hij op is, is hij depressief? Ik herken dat hele 'op' gevoel namelijk heel goed en heb ook wel eens gedacht dat uit elkaar gaan beter was. Eigenlijk wilde ik van alles en iedereen weg, gewoon weg! alleen in een hutje op de hei, zonder dat er aan me getrokken werd. Nu weet ik dat het gelukkig ook anders kan en dat dit op de lange termijn alleen maar beter is. En dat je toch weer heel gelukkig kunt worden met elkaar. Het wordt namelijk niet beter als je gaat scheiden, het wordt alleen maar ingewikkelder, zeker met kinderen. Ik zou hem voorstellen toch hulp te zoeken en eerst te zien of hij beter in zijn vel kan komen te zitten. Maar als hij dat niet wil, tja, dan heb jij in elk geval alles gedaan wat je kon. Heel veel sterkte!
Hij zegt van wel en dat heb ik ook gezien maar dacht gewoon niet dat hij ooit zou opgeven! Ik dacht we komen wel door deze fase. Maar heb hem nog nooit zo zien huilen en mijn hart is gebroken. Hij wil geen relatietherapie, vind dat dikke zever. Al hoop ik ergens dat hij bijdraait ik vrees er voor! Dit is de eerste keer dat een scheiding ter sprake komt dat maakt het zo zwaar. Ik wil helemaal geen gescheiden vrouw zijn, voor mij was trouwen voor het leven! Ja ben hier nogal ouderwets in maar dit is mijn visie over het huwelijk.
Is het een optie dat hij een maand bij jullie weg gaat om na te denken. Jullie kunnen daarna nog bekijken wat jullie gaan doen. Veel sterkte in ieder geval.
Heel veel sterkte toegewenst! Ik hoop voor je dat hij in ieder geval nog in relatietherapie wil, jullie hebben toch 3 kids, dat is het proberen waard lijkt me!