Meid dit heeft niets met dezielepit uithangen te maken. Hij heeft het even zwaar als ik en ik hzb hem nog nooit zo diep gezien! Blijkbaar kan jij dat niet begrijpen!
Zijn jullie misschien uit elkaar gegroeid? Mensen veranderen, en vooral als jullie veel ingrijpende dingen hebben meegemaakt kan het ook zo zijn dat je 'gewoon' uit elkaar gegroeid bent. En als ik het zo lees, is dit bij hem meer het geval dan bij jou. En dat wil niet zeggen dat je dan niet meer van elkaar houdt en niet meer om elkaar geeft. Maar therapie zal de situatie dan ook niet veranderen.
daar kom je pas achter als je dus eerst echt alles eruit gegooid hebt ten opzichte van elkaar en de relatie, eerder heb je mogelijk vertekend beeld
onzin, mensen die uit elkaar gegroeid zijn, kunnen ook weer naar elkaar toe groeien eventueel met therapie. ONzin dat therapie dan niet zou helpen. THerapie kan dan juist helpen om alles out in the open te krijgen zodat je daarna weer kunt opbouwen, naar elkaar toe.
ik moet heel eerlijk bekennen dat ik altijd zoo somber wordt van mensen die hoppa de handdoek in de ring gooien, vooral als het gaat om iets heel dierbaars zoals een huwelijk en vooral als er kinderen in het spel zijn, persoonlijk vind ik dat er tegenwoordig te snel gescheiden wordt, er wordt bijna niets meer geprobeerd, we zien het huwelijk maar als iets vanzelfsprekends, een relatie is een werkwoord en dus zul je aan je relatie moeten "blijven" werken, blijven praten, en er alles en dan bedoel ik ook alles aan doen om er samen uit te komen (waar is het in voor en tegenspoed gebleven tegenwoordig) Mocht echt alles niet geholpen hebben, dan dien je er alles aan te doen dat de kinderen nooit zullen lijden onder jullie scheiding. Als ik je openingspost lees dan zie ik dat vooral jij heel veel rekening houdt met hem en zijn gevoelens, maar hij wilt eigenlijk niets proberen je zou toch denken dat als hij daadwerkelijk van jou houdt (de kinderen twijfel ik niet over) hij er alles aan doet om weer bij elkaar te "kunnen" komen, maar de wil is er niet eens. Als je het mij vraagt mogen sommige mensen weleens beter nadenken voor ze in het huwelijk stappen (en kinderen krijgen) want de beloftes vind ik persoonlijk moet je waar kunnen maken, in voor en tegenspoed betekend ook in voor maar ook zeker in tegenspoed.
Heel veel sterkte. Ik hoop dat hij gaat openstaan voor relatietherapie want als jullie het zelf moeten doen blijven jullie in cirkeltjes draaien. Hopelijk wil hij er voor vechten en dit een kans geven.
En onzin dat jij het meteen zo bestempelt als onzin. Dat jouw mening (of ervaring) is dat je weer naar elkaar toe kunt groeien, wil niet zeggen dat dat bij iedereen kan. Levenservaringen kunnen een ander mens van iemand maken. En misschien als je altijd water bij de wijn doet of je eigen persoonlijkheid aanpast zodat je met elkaar door één deur kan, dat je relatie weer 'werkt', maar of je dat de rest van je leven wil is dan weer het volgende. Maar goed, meningen en ervaringen verschillen.
Ik vind dit wel heel makkelijk/simplistisch gesteld hoor. Je kunt heel veel van iemand houden en tegelijkertijd weten dat je niet meer samen kunt of wil zijn. Er kunnen meerdere redenen zijn dat een relatie niet werkt. En het is knap moeilijk om in die situatie te zitten. Ik voel dus óók mee met de man van ts. Het is gewoon voor beide een super moeilijke situatie en ik hoop dat jullie eruit komen, op wat voor manier dan ook.
Het is echt niet altijd zo, maar ik kan me over het algemeen wel in jouw verhaaltje vinden. Mijn man en ik heb het al 2/3 jaar moeilijk en hebben al veel geprobeerd. Door alles wat we mee hebben gemaakt zijn wij elkaar ook kwijtgeraakt. We houden ergens nog wel van elkaar en daar richten we ons nu op mede dmv therapie. We gaan ervoor om dat stukje weer te laten groeien. Wij willen dat dit slaagt, voor ons maar ook zeker voor de kinderen. Ik vind het dus ook echt onzin dat je er vanuit gaat dat uit elkaar groeien het einde betekend. Ts , veel sterkte. Ik zou echt proberen te zorgen dat je man desnoods een keer voor jou of anders voor de kids probeert mee te gaan naar therapie. En dan hem/haar inlichten dat hij er sceptisch tegenover staat oid en dan een flinke lange sessie plannen. Of desnoods dat hij alleen gaat naar iemand die hem kan helpen. Succes, vechten meid! Misschien kun je hem ergens weer mee raken of iets dergelijks.
Volhouden en blijven praten. Desnoods wel 50x hetzelfde gesprek. En misschien aansturen op zelf of samen in therapie gaan. Het klinkt mij meer in de oren als iemand die zelf heel dringend hulp nodig heeft omdat hij in de knoop zit.
Wat naar! Ik heb geen advies of dergelijke en neem aan dat jullie ondanks deze situatie wel weten wat goed voor jullie is en waar je baat bij kan hebben. toch hoop ik dat jullie er samen uit kunnen komen sterkte
nou inderdaad en wat ontzettend goed dat jullie er alles aan doen, en zo hoort het toch ook, en natuurlijk als je alles gedaan heb en het werkt nog niet en je maakt elkaar enkel ongelukkig, dan kun je beter uit elkaar gaan, maar niet alles gegeven en dan opgeven dat zou er bij mij niet inzitten sterkte hoop dat jullie eruit komen
Dankje! We gaan er gewoon echt uitkomen. Zo voel ik dat nu echt weer! Al weet je dat niet zeker en zijn we er nog lang niet. Maar na zulke diepe dalen en lange slechte perioden toch dit weer te voelen geeft ons moed. We gaan ervoor! Ts ik duim ook voor jullie!
IK zeg ook niet dat het bij iedereen kan, maar ik vind het onzin om te roepen dat als je uit elkaar gegroeit bent je per definitie maar uit elkaar moet gaan. Ik geef juist aan dat dat niet altijd hoeft.
Nee het is te simplistisch gesteld dat je maar meteen uit elkaar moet omdat je uit elkaar gegroeid bent, dat zeg ik. Sommige mensen willen geen moeite doen en niet proberen beter te gaan praten en gaan dan onnodig uit elkaar. Dat is alles wat ik zeg. Tuurlijk kunnen er veel meer redenen zijn om uit elkaar te gaan. IK vind het alleen te simplistisch gesteld dat je uit elkaar moet omdat je uit elkaar gegroeid bent, terwijl er ook een mogelijkheid bestaat om terug naar elkaar toe te groeien. Dat is alles wat ik zeg
Hallo allemaal We zijn weer enkele dagen verder en het gaat wel. We proberen de gewone dingen weer op te nemen maar je kan er niet onder uit dat er soms een spanning hangt. Er is zo veel gezegd de laatste weken dat het soms moeilijk is om normaal te doen. De liefde is er het terug met elkaar omgaan is soms lastiger dan ik dacht! Maar ik hou van hem en wil vechten! Hopelijk komt alles terug goed en was dit een les voor de toekomst gelukkig en samen door te komen, maar we zijn er nog lang niet... Dat vergt tijd en veel geduld.