Kan. Maar ik vind "gebroken nacht" wel een overtrokken bewoording als het gaat om 2x 2 min. wakker zijn. Geef hem maar de keus: of jullie gaan kv geven in de nacht en dan mag hij dat doen of jij blijft borst geven en hij houdt op met piepen. Ik denk dat hij dan voor het laatste gaat!
Dan vind ik eerlijk gezegd dat je man niet moet zeuren. Als hij een volle blaas had gehad had hij er ook uit gemoeten. Ik denk dat het dan echt een kwestie is van knopje in het hoofd omzetten van de stand 'kind in de nacht wakker maakt me moe' naar 'kind snel slapen aan de borst, dan slaap ik ook weer snel'.
Joh 1 keer per nacht? dat is toch appeltje eitje? Mijn man kon er soms wel drie keer uit. (hij haalde haar uit bedje) en bracht haar na het voeden vaak ook weer terug zonder mopperen en ja onze ogen hingen regelmatig op de knieeen, maar dat hoort erbij hoor. Na zes maanden sliep ze ineens door.......en toen moest ik wel even slikken ik was er nog niet klaar voor
Mijn man slaapt bijna altijd door de voedingen heen. Toen ze heel klein was niet, want toen gingen we er nog uit om te verschonen (vloeibare bv poep ). Sinds ze te groot is voor het wiegje dat we naast ons bed hadden staan slaapt ze in ons bed, en word ik er ook amper wakker van. Het is denk ik ook maar net hoe je het aanpakt - ik denk dat je nachten een stuk beter zouden gaan als je een vorm van rooming-in hebt, of dat nu een ledikantje naast je bed, een co-sleeper (bed aan bed) of echt samenslapen is. Dat is denk ik wel iets waar je echt samen achter moet staan. KV is absoluut geen garantie voor doorslapen, hoe graag N estle of N utricia je dat ook wil laten geloven. Biobim bij moedermelk vond onze dochter heerlijk, maar maakte niks uit. Ze slaapt af en toe praktisch door maar in de regel niet. Ik ervaar het niet als gebroken nachten, ook al drinkt ze minstens 1 of 2 keer.
Hoi! Mijn dochter kwam tot 7 maanden ook nog om 23.00 en 03.00 voor een voeding. We hebben 2 weken kunstvoeding geprobeerd te geven om 19.00 mét rijstebloem maar het hielp niks. Ook wij zijn met trainen van de nachtvoeding af. Wel telkens naar haar toe (elke 5 min.) maar niet eruit halen, alleen knuffeldoekje teruggeven, aai over de bol, kusje en weer weg. Dat evt. 5 min. later nog een keer. Net zolang tot ze weer sliep. We hebben 3 zware nachten gehad maar nu slaapt ze door. Toentertijd voedde ik haar nog wel om 23.00, dan wist ik zeker dat het geen honger was. Ze heeft 6 weken nog elke avond om 23.00 gedronken, toen liet ze zelf deze voeding ook vallen. Nu slaapt ze van 19.00 tot 07.00. (word nog wel eens wakker maar even het knuffeldoekje teruggeven is voldoende) Dus nee, kunstvoeding is absoluut géén doorslaapgarantie! Succes!
Ik hoor dit best vaak (ook bij vrienden), tot mijn verbazing eigenlijk. Ik zou dat nooit kunnen (zou het ook niet willen ). Voor mij is borstvoeding niet alleen voeding (eten), maar ook liefkozing, troost, nabijheid. Daarnaast weet je toch niet hoeveel ze gedronken hebben - soms is het echt honger al zou ik het niet denken (dan heeft ze veel gegeten, veel gedronken, zit ik nog met een volle borst en klokt ze die rustig helemaal leeg ). Een kindje dat 's nachts huilt zoekt de aandacht van de ouder, en zolang ze zelf hun gevoel/de reden niet kunnen benoemen, is huilen de manier om dat te doen. Dat zou voor mij juist een reden zijn om de borst of andere vormen van fysieke aandacht te geven, dus tegemoet komen aan de behoefte van het kind en het (jonge) kind niet dwingen in een schema naar behoefte van de ouder. Dit is precies waarom wij samen slapen (begonnen met rooming-in met een wiegje naast het bed). R enske heeft nooit echt hoeven huilen om mijn aandacht te trekken, omdat ik altijd meteen naast haar lig, en ze binnen een paar seconden bij mama's borst weer in dromenland is (en ik ook). Dat is mamahonger, die is groter in tijden van tandjes/kiesjes, minder nu ze ouder is en als een bootwerker aardappels eet 's avonds. Soms slaapt ze door, soms niet. Daarnaast zijn nachtvoedingen (onder andere) een manier om de produktie goed op peil te houden - puur deel van voeden op verzoek.
Misschien dat ook is proberen dan. Hij kan namelijk makkelijk zonder. Hij slaapt nu vaak 6 á 7 uur tussen zijn 1 na laatste en laatste voeding en komt dan in de nacht weer om de 3 uur. Ik zal het vanavond is voorstellen. Gisteren draaide de discussie namelijk ook weer uit op "ruzie."
He wat vervelend dat het ruzie werd. Dat zou toch niet nodig moeten zijn... Maar het kan alles wel onder druk zetten, je man is moe en denkt dat het allemaal beter gaat als jullie kleintje aan de fles gaat. Dat slaaptrainen, ik weet het niet hoor. Ik had het niet gekund, als het echt 3 zware nachten op rij had opgeleverd (en dan niet vanwege de zware nachten, maar vanwege het huilen van m'n baby die blijkbaar iets wil of nodig heeft wat hij/zij niet krijgt). Als het nou een paar huiltjes was, even aaien en dan weer verder slapen, dan zou ik het wel willen proberen (al vind ik 6-7 mnd daar nog wel erg jong voor, dan voedde ik toch liever nog een keer waarna de rust snel was wedergekeerd).
Zo'n training wordt vaak als zwaar ervaren in het begin omdat het tegennatuurlijk is om niet op het gehuil van je eigen kind in te gaan. Dat is voor mij reden genoeg om het geen goede methode te vinden - ongetroost huilen leidt tot hogere cortisol (stresshormoon) niveaus bij jonge baby's. Lees voor een ander geluid eens op Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding - Al even bezig - De nacht doorslapen over doorslapen/samenslapen/nachtvoedingen. Mijn dreumes is nu bijna 1,5 en komt nogsteeds minstens 1 keer per nacht even bij me drinken. Het is best even wennen geweest in het begin (het nachtvoeden naast het werken met 3 maanden bedoel ik), maar als je slaapcycli een beetje op elkaar afgestemd zijn (wat dus gebeurt met samenslapen), is het verrassend hoe energiek je op een gewone dag kan zijn. Ik ben al lang en breed weer aan het werk uiteraard, en mijn leven lijdt er bepaald niet onder dat ik af en toe even half ontwaak doordat haar snoetje mijn borst zoekt. En samen wakker worden is onbetaalbaar
Maar wat je doe je dan als je kindje 's avonds niet wilt slapen en het ook geen honger heeft, vieze broek of wat dan ook? Ik laat de kleine nu soms ook bij ons in bed liggen na zijn nachtvoeding. Of omdat ik weer in slaap gevallen ben of ik ben gewoon te suf om hem terug te brengen maar dan slaap ik echt veel minder goed. Word dan veel vaker wakker. Daarnaast staat bij ons in bed slapen me ook tegen. Dan bedoel ik echt iedere dag. Bedankt voor de link, ga hem even bekijken.
Dat niet alleen, het kind leert tevens dat mama niet komt en dat lijkt me -naast het vele langdurige huilen dat echt pijn doet- verschrikkelijk... Dat het kind op nacht 4 denkt: "Het heeft geen zin te huilen, mama komt toch niet", ooooooh, daar krijg ik het toch zo benauwd van!
Ik legde eerst altijd aan, als hij daarna nog niet wou slapen gingen we naar beneden, al duurde dat 2 uur. Spelen, knuffelen, tv kijken, wat eten enz. Gingen de oogjes toe, dan kreeg hij nog een keer boesje en dan was het slapen. Dit deed ik om en om met mijn man.
Als ze hier niet wilde slapen, nam ik haar bij me en als ze later nog de borst wilde kreeg ze die. En dan probeerde ik het later opnieuw. Rond 6 maanden viel ze hier al meestal niet meer aan de borst in slaap. Als ze nu 's avonds huilt, haal ik haar vaak ook even naar beneden en gaat ze er later weer in. Dat gebeurt maar af en toe.
Oh, dan is ze in mijn ogen gewoon niet moe. In de regel gebeurt dat alleen wanneer ze overdag een heel lange dut heeft gedaan. We laten haar dan gewoon nog bij ons in de huiskamer spelen tot ze tekenen van vermoeidheid toont (ogen wrijven, jengelen), en dan geef ik opnieuw de borst. Als ik dat vertel aan mensen, krijg ik steevast te horen 'maar dan wen je ze aan dat ze dan uit bed MOGEN'. En toch gebeurt dit echt maar weinig. 95% van de dagen is ze om 19 u echt klaar met de dag en valt ze na 5 minuten drinken al in slaap. Sommige dagen is ze onrustig (wij hebben echt kiesjesterreur nu), en dan lig ik rustig een uur met haar aan de borst. Ik heb een iphone dus ik vermaak me ondertussen wel Mensen lijken zo bang om de behoefte van hun kind te volgen - bang dat de behoefte die bv. haaks op die van hun al snel een gewoonte wordt. Wij hebben het altijd wat los gelaten en meer vanuit ons instinct gehandeld
Ja, nou dat zou er ook door mij heen gaan, precies dat. Ik snap werkelijk niet hoe mensen het kunnen, en toch schijn ik (en jij ) een beetje een uitzondering te zijn Ik las op hyves van medemama's zelfs kreten als 'we hebben gewonnen' als het kind dan eindelijk doorsliep. Heel treurig vind ik dat.