Ik geef het meteen toe: normaal gesproken hou ik helemaal niet van commercie en ik vind het normaal gesproken dus ook helemaal niet erg als mijn man bijvoorbeeld niks meeneemt met Valentijnsdag of zo, nooit moeilijk over gedaan. Maar vandaag vond ik toch bijzonder, ik ben sinds 4 maanden voor het eerst in mijn leven moeder en ik vond het eigenlijk wel heel bijzonder dat ik deze dag voor het eerst als moeder zou beleven. Dit ook bij mijn man aangegeven...Verder doe ik, naast nog m'n carriere, zo'n beetje alles in huis (mijn man is van het type vuilnis buiten zetten zeg maar ) dus een klein beetje waardering hier en daar zou zeker niet overdreven zijn wat mij betreft. Vanochtend om 7u opgestaan met I, mijn man deed net of hij haar geklets niet hoorde. Heb tot 08.30 gewacht en ben toen zelf maar koffie gaan zetten en ontbijt gaan maken. Ik had het helemaal niet van mezelf verwacht maar ik ben de hele dag al hier zo verdrietig over . Vriendinnen worden vandaag door hun mannen verrast met ontbijtjes op bed, uitstapjes, en ik?? Ik zit hier alleen thuis, met een stapel was te vouwen. Sorry hoor, maar moest het even van me afschrijven, gelukkig had ik van KDV nog een prachtig moederdagcadeautje gehad (voetafdruk van I, te schattig) anders was het echt een hele kale boel. En begrijp me niet verkeerd, ik hoef echt geen cadeaus, daar gaat het niet om: maar een kopje koffie had ik wel fijn gevonden.
Hier nog iemand hoor. Hij meldde gisteren nog even dat hij er wel aan gedacht heeft,maar niets kon verzinnen. Ik zei dat hij ook niet hele cadeaus voor me hoeft te kopen, dat een kleinigheidje of een gebaar al voldoende is. Dat het er om gaat dat je er aan gedacht hebt. Nou, niets dus vandaag hè. En we zijn vandaag 1 jaar getrouwd...ik gaf hem mijn cadeautje en hij zei:" Van mij krijg je ook nog wel eens wat een keer." Ik heb stiekem een potje zitten huilen hoor. Hij was zo attent altijd. Maar nu we getrouwd zijn en een kind hebben, hoeft het niet meer?
hier geeft mij vriend er ook niks om, helaas. het liefs slaat hij alles over. vind het erg jammer, dat weet hij ook.
Bespreek wat je verwachtingen zijn, mannen hebben soms hele andere ideeën en kunnen niet raden wat je precies wilt. Als hij goed weet dat jij iets van hem verwacht (cadeautje, ontbijtje of wat dan ook) en vervolgens doet hij hier niets mee, dan vind ik dat je wel een serieus gesprek hierover moet hebben. Succes! Ps: mijn man had ook geen cadeau's, kindjes wel, maar ik heb hem zelf gezegd dat hij niets moest kopen want we gaan overmorgen verhuizen en hebben al genoeg gerommel thuis nu. Andere jaren zei ik gewoon "denk je aan Moederdag?" en dan kreeg ik iets, haha. Je moet ze er wel een beetje mee helpen.
Ik heb zeker duidelijk aangegeven dat ik het wel heel bijzonder vond dat ik dit jaar voor het eerst zelf als moeder moederdag zou beleven. Ik heb dit alleen niet 20x gezegd omdat je dan anders weer krijgt dat het zo opgelegd is (bloemen kopen want anders is moeders beledigd of iets dergelijks), maar dus wel, ik denk, een keer of 2 aangegeven. Vrijdag bij het CB zei de mevrouw van de receptie het trouwens ongevraagd ook nog: U begrijpt wel dat I zelf geen ontbijt op bed kan maken he? HINT HINT...
Ik zal je het moederdagverhaal van mijn vriendin vertellen: gisteren bezocht ze haar man bij de groothandel waar hij op zaterdag werkt. Zei hij: "kijk even bij de luchtjes welke je voor moederdag wilt hebben want ze zijn in de aanbieding. Oh, wil je hem ook afrekenen en meenemen want dan kan ik vanuit mijn werk gelijk door naar mijn vrienden in de kroeg en hoef ik niet eerst naar huis." Einde quote... Hij bedoelde het ongetwijfeld goed en we hebben er toch maar heel hard om gelachen...
Nou hier zit nog een niet verwende moeder thuis! Dacht dat ik vorig jaar (was toen net 2,5 maand mama) toch wel duidelijk genoeg teleur gesteld was... Dit jaar een week aan moeten horen dat ze eigenlijk moesten gaan kleuren, maar tot nu toe nog steeds geen tekening of kadootje gezien! Wordt er toch ook dit jaar weer wel verdrietig van! Een beetje waardering voor alles wat je het hele jaar doet lijkt me toch wel erg op z'n plaats!!! Had niet verwacht dat dit me zoveel zou doen, maar ben nu 2 jaar op rij erg teleurgesteld!
Nou, ik kan me heel goed voorstellen dat je daar verdrietig van bent hoor! Zou ik ook zijn. Zeker als je het hebt aangegeven! Ik ben ook niet van de commercie, maar gewoon een kopje koffie is leuk. Wat anderen ook al zeggen: mannen hebben dit soort dingen niet altijd door... (Die van mij dus ook niet, moet dit soort dingen altijd aangeven. DAar heb ik het in het begin heel moeilijk mee gehad, wnt ik dacht dan: dat is toch logisch??? maar ja, dat was het voor hem dus niet) Ik zou het er dus echt even goed met hem over hebben, en hem vertellen dat je hier verdrietig van wordt, om te voorkomen dat het echt gaat vreten aan je... (en Amfy, ik snap wel wat je bedoelt, natuurlijk is zij zijn moeder niet, maar naar mijn mening is het vrij normaal dat een man wel een beetje aandacht geeft aan het feit dat zijn vrouw/vriendin de moeder van zijn kind is. Mijn vader doet ook al 34 jaar van alles voor mijn moeder op moederdag).
Hier nog een verdrietige mama Mijn vriend had gisteravond doodleuk beloofd dat ik maar lekker moest blijven liggen de volgende ochtend dan zou hij t allemaal wel met de kleine regelen. Zo gezegd zo gedaan ging hij er on 6 uur uit toen de kleine zich meldde. Ik dacht oooooooh heerlijk! Nog geen half uur later legt ie haar weer in dr bedje en kruipt er zelf ook weer in... Nu valt ze natuurlijk niet in slaap dus ben ik zelf maar boos t bed uit getampt en ben ik heel verdrietig op dr bank gaan zitten.. Toen hij eenmaal rond 10 en uit bed kwam heb ik t m wel laten merken. Zou die nog wel ff naar het station om een bloemetje. Ik zei nou die hoef ik nu ook niet meer om hiermee je schuldgevoel af te kopen. Ben er de hele dag verdrietig om geweest. Leuke eerste Moederdag! Grrrrr... Dat vaderdagkado kan hij ook wel shaken!!
ohoh, ad ene kant snap ik het wel, maar jullie maken jezelf alleen maar gek door jullie verwachtingen.......ik heb ook niets gehad en dit is het 2e jaar, het eerste jaar vond ik het ook stiekem wel een beetje jammer en nu vind ik het prima hoor. Ik ben immers zijn moeder niet......... Tuurlijk zou ik ook blij zijn geweest met iets heel attents, maar zo is hij nu eenmaal niet....... wacht nog een paar jaartjes en laat je verwennen door je kindertjes, zoals het eigenlijk is bedoeld........... Toch dikke kus voor jullie en geniet van het feit dat je moeder bent, dat is al speciaal genoeg
Ookal zijn de kindjes nog te klein, ikvindt dat de man dan namens de kleine iets hoort te doen ookal is het een ontbijtje,
Ik had ook op iets kleins gehoopt en niet gekregen, mijn man vind het ook onzin. Voor vaderdag doe ik juist wel iets leuks, in de hoop dat hij zich toch een klein beetje schuldig gaat voelen en volgend jaar wel iets doet.
Hier hetzelfde verhaal en ook echt niks gedaan op mijn eerste Moederdag. Ook wel wat teleurgesteld ook al ben ik niet zijn moeder had hij op zijn minste namens onze zoon iets kunnen doen. Hoef geen gekochte cadeautjes maar gewoon dat hij iets leuks had gedaan of idd voor ontbijtje had gezorgd dan was het wel leuk geweest. Weet niet of ik iets met vaderdag ga doen maar ik denk het wel. Vind het zelf wel echt leuk om iets te maken voor de vader van mijn kind. Ik wacht wel met mijn moederdag tot ons kind oud genoeg is om zelf iets te maken of dat het op school gedaan word.
Ik heb moederdag nooit opgevat als een dag om alleen je eigen moeder te verwennen. Ik zag het als een dag om het 'moederschap' te vieren... Dus je eigen moeder maar ook zeker de moeder van je kinderen... (hetzelfde voor vaderdag..) en eigenlijk elke moeder waarvan jij vindt dat ze het verdiend om even in het zonnetje gezet te worden.
Amen! Net geprobeerd om dit aan mijn man uit te leggen, gevolg: hij boos, ik huilend achter de computer Inderdaad, ik ga gewoon niks meer verwachten...
He bah! Mannen!!! Mijne heeft ook niks gedaan. Hij was ook het type moederdag is voor mijn eigen moeder.. Nu heb ik de betekenis opgezocht voor hem en het onstaan haha! Moederdag: achtergrondinformatie Geschiedenis: Moederdag zoals we dat tegenwoordig kennen, werd voor het eerst in de Verenigde Staten gevierd in het begin van de twintigste eeuw. In de staat West-Virginia leefde Anna Jarvis. Zij heeft moederdag als het ware 'uitgevonden'. Ze was een van de elf kinderen van Anna Reeves Jarvis. Haar moeder had een zwaar leven, omdat zeven van haar elf kinderen op jonge leeftijd stierven. Anna bewonderde haar moeder om de manier waarop ze dit verdriet te boven kwam, namelijk door anderen te helpen. Toen haar moeder in 1906 op de tweede zondag in mei stierf, wilde Anna iets doen om alle moeders te eren. Via de plaatselijke kerk organiseerde ze de eerste moederdag op de tweede zondag in mei in 1907. Op die dag deelde Anna vijfhonderd anjers uit aan alle moeders die in de kerk aanwezig waren. Anna wilde dat moederdag overal gevierd zou worden. Om dat te bereiken, schreef ze vele brieven en sprak ze met allerlei mensen uit de politiek, het zakenleven en de kerk. Zo werd het gebied waar moederdag werd gevierd steeds groter. Uiteindelijk ging ze met haar idee naar de president van de Verenigde Staten, Woodrow Wilson. Hij riep moederdag uit tot nationale feestdag en sinds 1914 wordt deze dag in de Verenigde Staten gevierd op de tweede zondag in mei. Veel landen hebben het voorbeeld van de Verenigde Staten gevolgd: Denemarken, Italië, Turkije, Australië, België en Nederland, waar sinds 1930 moederdag wordt gevierd op de tweede zondag in mei. Er zijn ook landen waar wel moederdag wordt gevierd, maar op een andere datum. In veel katholieke landen wordt moederdag gevierd op 15 augustus, de dag van Maria-Tenhemelopneming. In Frankrijk wordt moederdag gevierd op de laatste zondag in maart. Wat vieren we op moederdag? Moederdag wordt elk jaar gevierd op de tweede zondag in mei. Op die dag worden moeders door hun kinderen en partner in het zonnetje gezet. Ze krijgen (vaak zelfgemaakte) geschenken, worden verwend met een ontbijt op bed of krijgen een mooie bos bloemen. Veel moeders worden ook geëerd met een moederdaggedicht of -lied. De dag is bedoeld om stil te staan bij de bijzondere betekenis die moeders hebben voor hun gezin. Er wordt binnen het gezin aandacht besteed aan de speciale dingen die de moeder doet. Dat kunnen taken voor haar kinderen en/of partner zijn, maar ook activiteiten die ze in haar baan of als Vrijwilligster
dat heeft mijn man me het eerste jaar ook geflikt. Ik snap precies hoe verdrietig je je voelt. Ik ben echt kwaad geworden (ik doe dus wel dingen op vaderdag/verjaardagen etc) en nu doet ie wel echt zijn best op moederdag. Maar ik had hem vanmorgen zijn bed uit geflikkerd hoor. Gewoon gezegd... opstaan! Het is het moederdag, ik mag uitslapen!