We zijn 10 jaar samen en waren de overuit we willen een 2e Was alleen wat eerder dan gepland maar zover ik weet was hij er ook blij mee Maar sinds 3 weken is hij compleet omgeslagen Door overmatig braken ben io zo verzwakt dat ik al opgenomen bem geweest En gister nog door ambulance kon wordrn afgevoerd Weer thuis wordt io behandeld als vuil doe dit doe dat hii laat me alles Alleen opknappen met me dochtertje huishouden vk controles Nergens interesseert hii zich nog in. Zo zat dat ik het ben schreeuwde ik wat wil je dan een abortus he!! Hoopte op antwoord nee.maar wat hoor ik ja kan dat nog. Hij zegt financieel wordt het te zwaar en nu zouden we niks meer Kunnen doen hij is erg gesteld op geld dat is het enige waar hij aan denkt Liefst zoveel mogelijk verdienen en helemaal niks uitgeven.verder Kreeg ik advies om dringend rust te nemen ivm steken en harde buiken Wordt hier niet serieus genomen maar juist gaat hij extra achter me aanzitten Hoe vaak moet ik horen ik begin jou en dat kind te haten Ik weet echt niet meet wat ik moet Verder heb ik totaal geen steun aan familie en voel me zo alleen Soms zou ik willen dat ik nooit zwanger was geraakt want van ja we Willen eem 2e wilt hij er nu weer vanaf.
Jeetje meis, wat een ontzettende rotsituatie! Wat behandeld hij je naar, hij zou je juist moeten steunen nu! Ik denk dat je goed moet nadenken wat JIJ wil. Als jij helemaal happy bent met een tweede beeb, en jouw man gaat daar niet in mee, zal je toch een knoop moeten doorhakken Ik wil je wel heel veel sterkte wensen. Laat je niet gek maken, en denk aan jezelf en de kleintjes!
Dankje meid. Pff zit ik hier wat met tranen in me ogen. Ik vindt dit zooo moeilijk ik wil er zeker 100% voor gaan Hij helaas niet volgens hem alleen door het financiële plaatje Elke dag hevige ruzies dat wil io ook niet meer
Hi, wat naar om te lezen. Maar ook wel een beetje herkenbaar ik schijn een kreng te zijn geworden en mijn man voelt zich een beetje buitengesloten. Dus dat eindigd ook wel eens in een schreeuw partij of iets in die richting. Ik lees ook genoeg verhalen van vrouwen die zelfs wilden scheiden doordat ze compleet gek werden van hun man/vriend.(uiteindelijk niet gedaan) Hormonen.. om gek van te worden. En niet elke man kan dat handelen he.. Probeer rustig te blijven, en geniet van je zwangerschap. Scheiden of uitelkaar gaan is zeker niet altijd de oplossing. Groetjes.!
Wow. Dit heeft helemaal niks te maken met hormonen. En het is absoluut niet normaal dat hij zulke dingen zegt. Je zou vertroeteld moeten worden, hij zou zich zorgen moeten maken om je. Waarom heb je geen steun aan je familie? Is er iemand anders waar je terecht kan? Jij hebt nu gewoon hulp en lieve verzorging nodig, in plaats van een man die zulke dingen zegt. Heb je het hier al over gehad met je verloskundige/gynaecoloog? En is je man bij je geweest in het ziekenhuis en toen je door de ambulance werd opgehaald?
Ik sluit me volledig aan bij Nicky Lohs! Vooral als hij weet dat je rustig aan moet doen zou hij rekening met je moeten houden! Wat een kut situatie zeg
Het lijkt me niet dat je voor de lol over een abortus gaat schreeuwen.. Dus dat het niets met hormonen of iets te maken heeft maak je mij niet wijs. Buiten het feit dat het erg sneu is dat je je zo moet voelen tijdens een zwangerschap.
Dit inderdaad. Ik snap ook dat scheiden niet altijd een goede optie is... Maar je zo laten behandelen is dat zeker niet! Kies voor jezelf en de kleintjes! En wat je dan ook kiest, dan is het goed
Nee bij me eerste opname bleef die 5 min om me wat spullen te brengen En gisteren zei die je hebt ook altijd wat. Welgeteld is hij pas bij een echo geweest en bleef die gewoon Aam de consult tafel zitten kwam niet erbij zitten zelfs op aansporen van vk niet Ik heb nog geprobeerd te praten maar zijn reactie was ik ben gewend aan Geld te hebben en wordt gestrest van dat ik dadelijk niet kan wat ik wil. Dat was einde gesprek meneer is naar bed gegaan. En dan zit je dan alleen en uitgekotst door je vent.
Sorry hoor maar wat een eikel! Ik zou zeggen, weg bij die vent. Maar dat doe je na tien jaar niet zomaar, dat begrijp ik. Was hij eerder ook al zo egoistisch? Echt, geloof me, dit is GEEN normaal gedrag voor mannen!
Ja helaas is hij al 10 jr zo ik weet het ook even niet meer Hoop op een goed gesprek maar als meneer steeds naar zn bed Vlucht kom ik ook niet verder. Maar op deze manier hoeft het voor mij niet meer Kies voor me kindjes niet voor zon eikel
Ik had hem al de deur gewezen of ik was al weggegaan. Dat is geen geliefde hoor...wat een eikel! Succes verder meid...erg vervelend dit. Zo moet je je niet laten behandelen hoor.
Jeetje meid, wat naar om te lezen! Wat moet jij je verschrikkelijk voelen nu! Ik heb oprecht medelijden met je, dit verdien je niet en je kindjes ook niet. En wat jammer dat je niemand hebt om mee te praten verder. Ik zou eens naar de huisarts gaan. Misschien kan hij/zij je helpen om een met maatschappelijk werk rond de tafel te gaan zitten. Je kan zo niet doorgaan hoor! Dat is hartstikke slecht voor jou en de baby. En jullie oudste dochter zal hier ook echt wel wat van meekrijgen. Zo te lezen hangt er nu geen prettige sfeer bij jullie thuis. Ik wens je heel veel sterkte, ik hoop op betere tijden voor je!
Ik kan je uit ervaring zeggen Dat dat dus Duizend keer niks word en alleen maar erger Het word tijd je aan je kind denkt !!! Heb ik toen ook gedaan was alleen zwanger Heb alles alln gepresteerd drna kwam die smekend terug !! K werd altijd als hond behandeld alles !! Alle traumas all het vreemdgaan het geld Aan zichzelf denken ect gaat niet over !! Ik ben ook al 10j samen en in 10jaar ware we meschien 3maanden gelukkig over de jaren verdeeld Er is altijd ruzie altijd verdriet wantrouwen pijn Je hebt een dochter al dat doe je je kind tog niet aan Mijne komt al oo hij mag niet hier komen Hij mag niet hier slapen ect 4.5 is hij en zelfs hij begrijpt dit allemaal niet gaat Denk ni aan jezelf denk ma aan wat je je kinderen aandoet Ik ken dr een die nu een grafsteen op zich heeft Begraven met haar kindje nog in de buik Alln door een ellendige man die haar kapot maakte Jou kids krijgen dat wel door ... Mijne nog steeds zo k ben blij ik niet samenwoon Ookal krijgen we een kind !! Hij behandelt Mij ook naar en alles denk alleen aan zichElf Maar daar ben je zelf bij Na 10j is heel moeilijk Met hem ga ik dood van pijn zonder ook Ma geloof me gaat wel over bij mn zoon was ik 1.9 jaar weg Van hem k was zo gelukkig k zat op mn Roze wolk financien huishouden alles deed ik alleen Elke vrouw is heel sterk je moet het alleen In jezelf vindem
Wat naar om te lezen zeg zeker nu je samen besloten hebt voor een tweede kleine te gaan. Hopelijk ben je snel van de misselijkheid af en voel je je iets fitter. Kan je niet een paar dagen naar familie? Of hem er een weekje uitzetten? Gewoon om even wat rust te hebben van elkaar?
Jeetje wat een rot situatie!! Dat is wel het laatste waar je op zit te wachten, zeker als je je toch al zo beroerd voelt. Ik vind dit niet normaal hoor. Ik was tot 14 weken behoorlijk chagrijnig, misselijk en ellendig, en wij hadden ook echt meer ruzie dan normaal. Maar wel binnen het normale zeg maar. Wat jij nu omschrijft, vind ik echt wel heel ver gaan van je man/vriend. Hoe was hij tegen je voordat je zwanger werd van de 2e? Was de relatie toen goed? Was hij lief tegen je, over het algemeen? Of was het eigenlijk ook al ellende en voelde je je toen ook al alleen? Als het voor je 2e zwangerschap allemaal goed was, dan kan het zijn dat ie erg in de stress zit, mannen kunnen zeker wel last hebben van veel extra stress en zorgen tijdens een zwangerschap van hun vrouw, en als ze hier niet goed mee om kunnen gaan dan kan het best even vervelend worden. Maar dan gaat het ook wel weer over. Maar als het eigenlijk voor deze zwangerschap ook al helemaal niet oké meer was, dan zou ik toch stappen ondernemen. Kom even tot rust, denk na, kijk of het mogelijk is jullie relatie te redden of niet. En als je tot de conclusie komt dat dat niet mogelijk is, dan is wat tamarasem zeg wel waar; de pijn van het uit elkaar gaan gaat uiteindelijk wel over, de pijn als je bij elkaar blijft, blijft. Heel veel sterkte...
Jeeeeeeeeee wat erg! heb je hem al verteld dat HIJ (ook) verantwoordlijk is voor het feit dat het kind op de wereld komt? En dat dat kind er niet om gevraagd heeft? Hoe EGOÏSTISCH hij is??? Sorry, heb ik echt geen woorden voor... wat erg voor jou en je kinderen. Ik denk dat je beter zonder hem kunt... hij beperkt je in plaats van dat hij van toegevoegde waarde is. Jij en je kinderen zijn beter af zonder zo'n hufter.
Jeetje wat rot dat je partner zo egoïstisch blijkt te zijn. Kan me tot een bepaalde hoogte voorstellen dat hij even in paniek is om het financiële plaatje, maar om dat dan zo op jou uit te laten. Je hebt het al enorm zwaar door het overmatig overgeven en kunt alle hulp gebruiken. Voor mij was het ook behoorlijk zwaar om zo ellendig te zijn en ik spuugde ook tot ik aan het infuus moest. Maar ik had wel een partner die elke ochtend een ontbijt naast mijn bed zette, alles in huis deed, mij weer verzorgde als hij thuiskwam en 3 uur s'nachts gelijk uit bed sprong om een stukje keukenrol te pakken en geduldig wachtte tot ik uitgespuugd was, om vervolgens mijn emmer schoon te maken. Het enige wat ik in die heftigste weken heb gedaan is soms iets uit de koelkast pakken en mezelf douchen. Ik heb echt geen idee hoe je het doet maar wat ben jij sterk!!! Ik hoop echt dat je jezelf los van hem kunt maken en hem de deur uit kunt zetten. Zo een vent verdiend niemand! Heel veel sterkte!
Als hij enkel zo doet omwille van deze zwangerschap dan zou ik eens goed praten. Als dit al altijd zo geweest is dan zou ik hem dumpen die eikel.