Ik heb tietze iets wat niet meer weg gaat. Weinig mensen weten dat. Verder ben ik zelden ziek. Ben in het begin van dr zwangerschap van danté erg ziek geweest hoge koorts en bronchitis. En heb vorig jaar een keer heke erge buikgriep gehad.
Hier helaas erg vaak ziek. Op dit moment ook weer.. ik heb een lage weerstand. Ik heb Cvs/Me en een spastische darm. Dus ja. Ik heb altijd wel wat. En daar klaag ik soms wel eens over hoor. Omdat ik er ontzettend flauw van word. Heb ook een erg zwak lichaam. Als ik vergeet te eten ga ik snel trillen etc..
Zelden alleen tijdens een migraine aanval. Maar dan meestal nog steeds niet want dan lig ik boven in bed met gordijnen dicht als mn man thuis is.
Ik ben chronisch ziek en heb het daar echt heel moeilijk mee. Vooral omdat ik daardoor moeilijk of niet zwanger word. Sommige mensen zitten te zeuren dat ze een week zo ziek zijn geweest. Soms kan ik wel janken dan want ik ben sinds 2010 echt zo ziek dat ik het soms niet weet waar ik het zoeken moet. Gelukkig heb ik nu medicatie. Dat scheelt dan wel. Als ik zelf niets mankeerde zou ik misschien ook meer zeuren Dekilene,met migraine mag je zeuren vind ik. Heb er ervaring mee toen ik met de pil stopte,wow een hel nog nooit zoveel pijn gehad in mn leven.
voor migraine zijn er heel goede pilletjes: Zomig (wel vlaamse naam). Bij mij begint zo'n aanval dat mijn 1 oog gelijk wegvalt (zie precies door enorme dikke raam of zie sterretjes) Het fysische ziek zijn kan ik nog mee omgaan, maar het feit dat mijn hersens een geheel eigen leven hebben vind ik afschuwelijk. Nog erger dat er ook niets schijnt tegen de helpen tegen dat kl*tebrein van mij
Afkloppen.. sinds me mirena eruit is geen aanval meer gehad... Ik heb nu de yasmin liggen maar ben ontzettend bang dat ik daardoor migraine krijgt.ik heb hem nog steeds niet gebruikt hij ligt er al een paar weken.. Het lijkt alsof ik juist migraine krijgt door al die hormonen
Ik was eigenlijk nooit ziek. Maar heb sinds anderhalf jaar Colitis Ulcerosa (chronische darmonsteking) en sindsdien ben ik wel extra vatbaar voor dingen als griepjes. Helaas! Over mijn CU wil ik nog wel klagen, maar dat is omdat ik het er gewoon heel moeilijk mee heb dat ik op mn 24e zo'n aandoening heb. En dit te accepteren. Maar over een pijnlijke teen, neusverkoudheid of wat dan ook zal je me niet snel horen.
Ik heb weleens klachten maar nooit echt ziek.. Ik wordt verschrikkelijk verkouden met ontstekingen aan mijn holtes en al maar griep krijg ik niet (terwijl ik dan liever 3dgn griep zou hebben als 3weken tobbende verkoudheid.. En ja na 2 weken klaag ik er dan ook weleens over, heel even want het veranderd verder toch niets . Maar ik ben niet iemand die als je me vraag hoe gaat het zal antwoorden met een klaagzang aan kwaaltjes. Mijn man en beste vriendin weten altijd wel als ik iets heb maar dan heb ik het echt over serieuze dingen zoals moedervlek weg laten halen/psoriasis op mijn hoofd oid.. Mensen die altijd zwak,ziek en misselijk zijn kan ik niet zo goed hebben als ze dit altijd doen.. (En met zwak ziek en misselijk bedoel ik dus niet de echt zieke mensen)
Ja die "zeurders" lopen ook in mijn naaste omgeving. En eerlijk is eerlijk die heb ik de laatste tijd allemaal verbannen. Ik werd er zo door beinvloed dat ik zelf ook vaker hoor ik dat ik de hele dag loop te klagen. Heb er zelfs een dokters bezoek aan gewaagd omdat ik deprie werd van al dat geklaag van een bepaald persoon om me heen. Dat je een keer ziek bent en dat wilt melden prima maar iedere keer als ik die personen zie krijg ik weer heeeel die waslijst. Moe wordt ik er van letterlijk en figuurlijk.
Ik heb altijd het gevoel dat de mensen die klagen over een hoofdpijntje hier, verkoudheidje daar, teen gestoten, eczeempje, de mensen zijn met wie het minst aan de hand is. De meeste mensen met serieuze ziekten hoor je daar niet continu over. Op mijn opleiding zaten twee mensen met ernstigere, chronische ziekten, ik en een vriendin van mij. Niemand wist van onze ziekten af ook al werden we soms best beperkt door klachten, maar van de rest wist je van de pukkel op hun neus, hun ingegroeide haartje, schimmelnagels, etc. Zucht..
klopt, ik wil juist vergeten dat ik ziek bent en zou alles doen om een een normaal lijf/hersens te hebben. ZEg ik ook altijd tegen de psych: "ik vraag niet veel, alleen maar normaal te zijn". Och er is een spreekwoord: een gezond mens heeft -tig wensen, een ziek iemand maar 1.
Dat is wel waar. Als je weet hoe het is om je echt ziek te voelen dan wil je alleen maar gewoon weer normaal zijn.
Ik heb ook wel mensen om me heen die 'altijd' wat hebben, maar ik kan me daar niet zo aan storen.. Als je je zo voelt is het toch fijn om iemand te hebben die je even een knuffel geeft? Of gewoon iemand die je beterschap toewenst? Ik vind medeleven zelf ook altijd heel fijn, als ik me klot/e voel.
Ik zat vanmorgen nog bij de dokter.. ik ben nooit ziek. Alleen ik heb sinds ik begin vorig jaar een spiraaltje heb laten plaatsen heel veel pijn en bloedverlies daar beneden.. Spiraal al laten verwijderen, toen was het al iets beter maar de laatste tijd weer.. Nu ga ik een andere pil proberen en hopen dat dat helpt..
"grappig". Dit is precies wat ik ook altijd tegen mijn psych zeg. En ik moet ook heel vaak denken aan The Green Mile van Stephen King waarin die donkere man mensen kan genezen. Dan denk ik: bestond hij maar echt zodat ie die ziekte uit me kon halen! Ik vind het vooral erg dat mijn hersenen dingen doen die ik niet kan of wil begrijpen. Doodeng is dat. Het ziek zijn zelf valt wel mee te leven.
Ik heb wel vaak van die knullige dingen, maar ik klaag er niet over. Laatst moest ik een echo van mn pols laten maken en toen ik dat tegen mij n sm zei reageerde ze heel verbaast, ze wist niet dat ik er zo vaak last van had. En zo zijn er nog meer voorbeelden (maar ik ga niet klagen) maar ikval bijna niemand er mee lastig. Mn man moet het soms verduren als ik bv savonds niet kan snijden, of met het tillen van zware dingen. Soms is het wel lekker om even te klagen, maar meestal post ik het dan hier of ik vertel het aan een vriendin of mn man. Ik sta niet op het schoolplein te klagen over kleine pijntjes en snottebellen van mezelf. Ik ken er helaas wel een aantal (al staan die niet allemaal meer op het schoolplein.
Vroeger was ik nooit ziek! Als ik wel ziek was, was het ook echt flink ziek (oorontsteking). Sinds 3 jaar ben ik echt overal vatbaar voor! Sinds 2 jaar weet ik dat ik een traagwerkende schildklier heb en hier hou ik veel klachten aan over helaas! Voel me vaak ook een enorme zeur dus heb het er tegenwoordig niet meer over...