Hier ook niet vaak ziek. Toevallig vanmorgen maar eens dokter geweest omdat ik al 2 maanden met duizelingen loop en onwijze haar uitval en nog meer vage klachten. Wacht eerst altijd af of het zich vanzelf weer oplost maar helaas in dit geval.... Me zus daar in tegen die zit al op de EHBO als ze dr teen stoot haha.
Ik heb een neurologische ziekte. kan soms wel eens even lekker zeiken hoor.. als ik weer eens niet van mijn stoel kom of halve wege de trap een weigerend been heb voor de rest valt het volgens mij wel mee hehehe
Ik meld me niet gauw ziek. Ben niet bepaald kleinzerig aangelegd. Helaas kreeg ik tijdens mijn zwangerschap zo'n beetje alles wat je krijgen kan. Gelukkig was dat na de bevalling snel over. Van mijn man heb ik ze vorige maand flink op de donder gehad. Ik had nierstenen met nierkolieken. Ik wilde gewoon gaan werken maar in een aanval kon ik niks en spuugde alleen maar. Toen toch maar ziek gemeld. Op het moment dat ik klaag ergens over, dan is het echt foute boel!
Ik was altijd gezond (op af en toe bronchitis na). Tot ik tijdens mijn eerste zwangerschap pre eclampsie kreeg. Daarna nooit meer helemaal 'de oude' geworden. Nog steeds makkelijk moe, overprikkeld en vatbaar (voor verkoudheden, buikvirussen, blaasontstekingen, schimmelinfecties..) Een paar maanden geleden kwam er uit dat ik astma heb. Voor mijn gevoel heb ik ook altijd wat. Ik baal er ontzettend van. Meestal doe ik gewoon wat ik moet doen en slik ik een paracetamol of iets. Maar het gebeurt ook wel eens dat de opa's en oma's bij moeten springen omdat het echt niet gaat. Ik hoop dat wanneer de kindjes wat meer weerstand krijgen dat ik ook wat minder vaak ziek ben.
Sinds ik hellp heb gehad heb ik altijd wat. Een erg slechte weerstand, dus vaak verkouden, aften, schimmelplekjes, bah. Gelukkig heeft de buitenwereld dat niet door, ik zou me er voor schamen.
Nee bijna nooit (ik kan me de laatste keer niet eens herinneren), mijn kinderen ook niet. Mijn vriend daarentegen, die is al ziek als hij hoort dat de zoon van de buurman vorige week ziek was....
Ik ben echt altijd ziek. Heb de meest bizarre dingen al meegemaakt met mijn lijf. Heb reuma (waardoor ik chronisch moe ben) en darmproblemen en ja, daardoor moet ik me regelmatig ziek melden. Verder heb ik eens een geknapte blinde darm gehad en als toetje een dubbele longembolie, ben ik erg slecht in zwanger zijn (overmatig braken) BI etc etc. Ik klaag liever niet, maar ik moet vaak dingen afzeggen hierdoor en dan zeg ik wel eerlijk wat er aan de hand is. Het vervelende is dat mensen weinig begrip hebben. Daarom ben ik ook al veel vrienden kwijt geraakt...
Ik moet juist leren om soms meer te klagen Ik klaag nooit, en als het dan echt niet meer gaat denkt men dat het wel meevalt omdat ze mij er nooit over gehoord hebben. Heb een heupafwijking, daarbij hypermobiel, en snel last van ontstekingen in mijn gewrichten.
Ik heb epilepsie en daar slik ik dagelijks medicatie voor. Voor de rest is mijn keel, neus en oren hypergevoelig. Ik heb gemiddeld 5 keelontstekingen op een jaar. Een weekje slecht weer en ik loop op 't moment dus weer met een snotvalling rond (die over een paar dagen wel naar mijn keel trekt). Omdat ik er meestal te lang mee blijf rondlopen voor ik zin heb in de dokter (ik weet zelf intussen ook wel wanneer ik een keelontsteking heb), wordt het geregeld ook wel bronchitis. Daarnaast geregeld last van nek en rug, maar dat mag vriendje wegmasseren . Da's erfelijk, want mijn ouders hebben ook beiden een zwakke rug en liggen geregeld een week plat met een stevige blokkage. Ik slik overigens pas pillen daarvoor (+ kinesist) als er echt een serieuze blokkage zit.
Ik geef het eerlijk toe; Ik kan echt een enorme zeikerd zijn. Als m'n neus dicht zit, kun je me daar wel drie keer op een dag over horen.. Zo erg dat ik echt elk pijntje op Facebook neerzet of op een verjaardag vertel is het gelukkig niet, maar probeer wel hard om het af te leren, want vind mezelf hierdoor echt een vervelend zeurmens. 'Gelukkig' ben ik tegenwoordig het grootste deel van de dag alleen en hebben we dan zoveel om over te praten dat ik helemaal geen tijd heb om m'n klachten onder woorden te brengen. Het stomste is, dat ik alleen over kleine dingetjes klaag. Na m'n rugoperatie hoorde je me vrijwel niet, mocht zelfs eerder naar huis omdat ik alles zo goed trok. Ook over m'n Tietze hoor je me nooit..
Nee eigenlijk niet. Om me heen zijn mensen steeds niet lekker, pijntje hier pijntje daar. Daar heb ik dus echt nagenoeg nooit last van. Enigste wat ik (al jaren) heb is bekken klachten.maar ook daar hoor je me zelden.of nooit over. Gezond eten, voldoende rust doen.hier al wonderen
Ik heb (gelukkig) zelden iets. Als ik ziek ben, ben ik dat eigenlijk maar 1 a 2 dagen. Verder heb ik een belachelijk hoge pijngrens en daar moet ik wel rekening mee houden. Soms doe ik dingen te makkelijk af en blijkt er iets serieus mis te zijn. Ik prijs me enorm gelukkig met mijn sterke lijf. Ik hoop dat het na de bevalling zo blijft. Ik heb begrepen dat je daarna toch wel veel vatbaarder bent voor griepjes etc.
Ik was nooit echt ziek nu na mijn bevalling al paar keer griep. Nu net klaar met korte verkoudheid blegh! Ik heb liever buikgriep of weet ik het maar verkouden Ooh dan klaag ik de hele dag! Ik haat het als ik niet door mijn neus kan ademen
Ziek is voor mij dat je je werkelijk zo lamlendig voelt en eigenlijk niet je bed uit kunt. Dat je flinke koorts hebt en om de paar minuten naar de wc moet hollen omdat 't er voor en achter eruit komt! Dat is in mijn ogen ziek zijn. Laatste keer was vorig jaar december. Een flinke buikgriep en hield niets binnen. Verder ben ik jaren niet ziek geweest. Ik voel mij wel eens niet zo lekker. Keelpijn, verkouden enz.. Dit heb ik 2-3 keer per jaar. Flink wat keelsnoepjes, drankjes, soepjes naar binnen werken en lekker doorgaan. Een zeikerd ben ik niet. Hou niet van klagen, terwijl er eigenlijk niets aan de hand is.
Ik heb een chronische longaandoening en dus ook erg vaak ziek, en dan goed ook! Hoge koorts 40+ vaak longontsteking en griep. Maar mij hoor en zie je weinig klagen..