Mijn laatste zin is de belangrijkste. Dat t.s ook een beetje aan haar zelf mag denken. Buiten werk buiten kinderen voorzie ik ook dat ze het grootste gedeelte van het huishouden draaiende moet houden. halen brengen alles pittig hoor! Sta er ook vaak alleen voor. En ik vind het na al die jaren nog steeds pittig. halen brengen regelen huishouden alles komt op mij neer ja heb er zelf voor gekozen. En dan werk ik niet eens. Daarom zeg ik dus t.s mag ook een stukje uit eigen belang denken. Trekt ze het om nog meer hooi op haar vork te krijgen. Je sociale leven kan er onder gaan leiden.. Zeg niet dat ze het moeten gaan doen. Wel begrijp ik dat het voor t.s ook pittig woord.
Mijn man werkt nu 4 dagen, 1 dag naar school in Amsterdam voor zijn Hbo en in net weekeind 2 dagen huiswerk maken. Het is veel, en zwaar en momentjes samen en met ons meisje moeten goed gepland worden en zijn schaars! Maar hij doet wat hij graag wil en ik probeer hem zo veel mogelijk te steunen en de ruimte te geven om dit te doen. Dat betekend dus dat alles zo'n beetje op mijn schouders terecht komt en dat vind ik zwaar. Maar het is niet voor eeuwig en ik gun het hem, daarnaast word ons gezin er gelukkiger van als hij doet waar hij blij van wordt! En ik zal echt dol en dolblij zijn als het achter de rug is 😉
En zijn studie wordt niet betaald, hij krijgt er geen tijd voor van zijn baas, dus alles is eigen tijd, eigen kosten (hij werkt dus maar 80%) en dus ook minder salaris.
Ik kan alleen maar zeggen; doen! Ja, je moet misschien flink investeren maar een opleiding doen is nooit slecht voor je. Vergroot je kansen etc etc.
Tja, ok. Dat is waar. Ik denk alleen dat ze de weekenddagen nog samen over kunnen houden, afhankelijk natuurlijk van de zwaarte van de studie. Huishouden zal inderdaad meer op de schouders van ts terechtkomen, maar dat is misschien nu ook al? Zoals gezegd, ik heb het makkelijker. Wij doen alles nog steeds behoorlijk 50/50, ook qua huishouden. Maar ik werk dan ook meer dan hij, en hij is twee dagen thuis met de kinderen. Daarnaast ben ik niet zo moeilijk met het huishouden.
manlief is 33 jaar nou om iedere maandag naar kdv te doen zodat opa en omas andere dagen op kunnen passen denk ik waarom. ben dan gewoon thuis en dan gewoon opvang nodig en helpen in de huishouding is dan geen optie omdat ze het zelf al met moeite kunnen doen zeg maar kdv zit erg vol en mag pas 4 weken van te voren extra dagen aangevraagd worden is ook niet echt een optie want wat als er geen plek is waar kids dan heen nou sporten iedere avond zie ik niet zitten moeten ook dingen gedaan worden in huishouden. klusjes etc. dat doet manlief nu veel mee helpen savonds en weekenden. iedere avond studeren dat is ook erg zwaar en vaak ook wel andere afspraken savonds. en kan pas om 1930/1945 uur als dochter op bed ligt en dan tot 22 uur dus is ook max 2/2,5 uur dus dan zit je aan 10 uur dus dan nog een weekend dag erbij manlief moet de maandag dat hij naar school gaat smorgens gewoon werken. ( 4 uur) en dan krijgt hij 4 uur voor opleiding van baas en 4 uur zelf en dan thuisstudie voor hemzelf
En kan hij niet onder werktijd ook iets voor zijn studie doen? Veel opdrachten zullen over het werk gaan lijkt me. Kan hij daarover niet met zijn baas gaan praten?
Persoonlijk hoop ik niet dat mijn man mij zo remt in mijn ontwikkeling mocht de mogelijkheid zich bij mij voordoen. Ik vind opleiding belangrijk en dat houdt niet op als je van school komt op je 18e. Ja, je bent een familie samen, maar in mijn optiek betekent dat ook dat je samen naar oplossingen zoekt als een van de familieleden een kans krijgt die een impact heeft op het hele gezin. Want misschien gaat hij nu niet meer verdienen, dat kan later als hij afgestudeerd is wel het geval zijn, of in een andere baan o.i.d. Het grotere geheel, daar gaat het hier om.
Ondanks dat ik het ook een superkans vind, moet ik hier toch even een kritische noot bij "trots" plaatsen. Mijn schoonvader heeft ook gestudeerd naast zijn werk, mijn man en schoonzus waren daar dus echt niet trots op. Mede door slechte afspraken tussen ouders heeft mijn man het vooral nagatief ervaren. Schoonouders hadden veel ruzie over tijd/stress en mijn man zegt nu nog: ik zag hem bijna nooit en dat is zo gebleven. Dus, het hoeft natuurlijk niet zo negatief te zijn, maar er moeten wel goede afspraken worden gemaakt. 3.5 jaar is niet lang, maar in verhouding tot de jeugd van je kind wel! ts, hopelijk vinden jullie een oplossing die voor beiden werkt!
Ik ben bij pagina 6 gestopt met lezen. Maar dat was genoeg om te zien dat je alleen in problemen denkt en niet in oplossingen. Ja, het gaat 3 jaar investeren worden. Dat klopt. Maar ik vind het een buitenkans. Je geeft zelf aan dat er steeds meer vraag naar HBO is in zijn sector, dus het vergroot zijn kansen op de arbeidsmarkt, ook al krijgt hij nu geen andere functie. 9 van de 10 keer is de daadwerkelijke studielast minder dan er staat opgegeven is mijn ervaring met opleidingen. School heeft praktisch elke 6 weken vakantie, dus dan zou hij die dagen vrij kunnen nemen, dat is alweer minder oppas zoeken op maandag. Desnoods neemt één van jullie de komende jaren een dag ouderschapsverlof per week op. Hij kan in de weekenden studeren in de ochtenden en nadat de kids op bed liggen. Dan heb je vanaf de lunch tot bedtijd tijd met zijn allen. Daarvoor ben je toch alleen maar bezig met boodschappen enzo. Er zijn uiteindelijk genoeg oplossingen te bedenken, maar je moet er wel voor open staan! Je man gaat dit niet redden als jij niet achter hem staat.
Eens met Strijkkraal, als je naar het grote geheel kijkt is dit een super kans. Misschien niet direct beter salaris etc, maar een ogere opleiding verhoogt je kansen op de banen en salarismarkt. Maar ts ziet alleen maar beren, ik hoor alleen maar 'ja maar dit wil ik niet, en daarom lukt het niet'. Dus einde van de discussie. Ts wil niet. Jammer. Ik hoop dat jullie je dit uiteindelijk niet kwalijk gaan nemen.
Manlief heeft al zelf besloten pas 2015 - 2016 te gaan starten Daar sta ik wel achter Gaan schema opstellen Hoe huishouden en ik hou in ieder geval 1x sporten in de week
Nou, hardstikke fijn. Een kleine noot: Besef van te voren dat hoeveel schema's je op kunt stellen, op sommige momenten zal dat schema volledig waardeloos zijn (denk aan tentamentijd, lastige(re) vakken, zieke kinderen e.d.) en je je dus moet voorbereiden dat je soms wat meer doet dan de ander. Wees flexibel dus
Fijn dat jullie een oplossing hebben gevonden, ook ik vind dat je erg in problemen denk ipv in oplossingen, ik heb er zeker ook dingen voor moeten laten maar ben trots op mijn man dat hij het doet en probeer hem alle ruimte te geven die hij nodig heeft. Dat is wel eens zwaar, maar in een relatie zit je nou eenmaal niet alleen voor jezelf. En het is niet voor eeuwig.
Goed om te horen dat hij het wek gaat doen. Persoonlijk denk ik wel: hoe eerder je begint, hoe eerder je klaar bent. Maar goed, ik ben al blij dat jullie het gaan doen!
Het ís zwaar en ook voor jou, ik spreek uit ervaring maar..als je goed blijft praten en naar de kansen kijkt is 3 jaar echt te overbruggen. Goed dat jullie besloten hebben t te doen. Tegenwoordig moet je echt blij zijn met zulke kansen geloof ik... Overigens vind ik t echt niet altijd zo leuk hoor, ergens roept iets in mij: niet doen haha, maar verstandelijk gezien is het gewoon een mooie keuze en is 3 jaar niet veel. Die van mij is al iiiiets langer bezig
Dus hij gaat pas volgend jaar starten? en niet dit jaar? Daarnaast lees ik dat je je ouders en schoonouders heel erg belast met het oppassen en dat ze het eigenlijk niet meer willen. Opmerkingen zoals ik zal blij zijn als ze naar school gaan etc, zou voor mij betekenen dat ze ademruimte nodig hebben en ze weer opa en oma moeten zijn. Waarom niet naar een kdv brengen? Het zijn jullie kinderen! Dan is het probleem ook opgelost met oppassen. Je krijgt een hoop terug van de belastingdienst, zelfs als je veel verdient. Het is jammer op te lezen dat je niet denkt in oplossingen en aan de toekomst waarin alles nog duurder gaat worden...