Mijn man is dyslectisch en wij wouden dus namen die niet moeilijk te schrijven waren (max. 2 lettergrepen). Ook wouden we een beginletter die niet veel voorkomt in de familie (hebben aardig wat m-en en j-en). Voor een meisje hadden we 2 namen, maar inmiddels heeft mijn neef een dochter gekregen en 1 van de namen gebruikt (Ilse). Dus blijft er nog 1 over. Voor een jongen hebben we een oer-hollandse naam met een duidelijke betekenis. Heb wel zelf de namen uitgekozen en vervolgens gevraagd wat hij ervan vond. Gelukkig waren we er snel uit, maar heb nog ruim 20 weken om van gedachten te veranderen .
Mijn vriend en ik vinden 1 bepaalde jongensnaam allebei heel mooi. Maar het probleem is dat dit dezelfde naam als mijn pa is. Voor mij is dat nu echt geen probleem, want ik vind de naam natuurlijk voor een groot stuk zo mooi omdat ik een heel goede band met mijn papa heb. Maar we zijn bang dat zijn vader dit helemaal niet leuk gaat vinden dus zoeken we verder, maar als je eigenlijk al gekozen hebt gaat dat niet zo vlot meer. We hopen op een meisje , alleen maar omdat we daar een heel mooie naam voor gevonden hebben die voor niemand een probleem kan zijn.
Omdat ik voor mijn zwangerschap al de naam Amanthis had voor een meisje, wilde ik ook graag een meisje....alleen om die naam te geven.....en we hadden net zo blij geweest met een jochie