Daar zit je dan gezellig met je man naar het programma say yes to the dress te kijken...opeens verschijnt daar een dikke jonge vrouw, hele mooie vrouw, zegt mijn man opeens: wat een mooie vrouw zeg....jammer dat haar gewicht het verpest...ik zo van: verpest?? Ja zegt hij ik zou niet met zo iemand trouwen...en nu komt het...... Als ik jou nu zou tegen komen zoals jij er nu uitziet zou ik ook niet met je trouwen! Ik was even helemaal in shock, wij zijn al 15 jaar samen en ja ik ben verandert en ben dus ook aangekomen na 4 kinderen...dus als hij me nu zou zien zou hij me niet zien staan.. Ik was zo ontzettend boos, nog steeds. Mijn man kan dus niet snappen wat er nou zo erg aan is, het kwam in hem op en hij zei het, ik moet me niet zo aanstellen. Ik zei tegen hem dat je niet alles wat er in je hoofd opkomt zomaar eruit moet flappen zonder na te denken hoe het voor je partner is, hij vind dat mensen die van elkaar houden gewoon eerlijk moeten zijn ook al is het niet leuk. Ik praat nu dus al bijna een week niet meer tegen hem. Stel ik mij aan? Zou jouw man zoiets zeggen tegen je? En vind je dat alles eerlijk moet zeggen ook al vraagt iemand er bijvoorbeeld niet naar?
Ehh.... wow.... Nee mijn vriend zegt zoiets niet. Wat een super nare oppervlakkige opmerking. Ik vind ook zeker niet dat je er alles zo maar uit moet kunnen flappen. Je kunt toch even nadenken of iets kwetsend is of niet. Ik vind ook de opmerking van als je van iemand houdt... apart. Als mijn partner dit soort dingen zou zeggen dan zou ik juist gaan twijfelen of hij we van me houdt. Je kunt natuurlijk altijd terugzeggen: als ik toen had geweten wat voor leeghoofd jij was, was ik ook niet met jou getrouwd...
Mijn man niet, maar mijn man is zelf echt mega te zwaar. En hij weet wel dat mij dat stoort. Dus ik ben wel zo'n flapuit, hij was al dik toen ik en leerde kennen maar het is veel veel erger geworden. Daarnaast weet hij ook dat ik zielsveel van hem hou en hem om die reden nooit zou verlaten. Je gevoel is oprecht dus je stelt je niet aan maar denk dat je man het niet zo erg bedoelde zoals het voor jouw voelt. Het zou voor mij geen reden zijn om een week niet te pratende elkaar in elk geval. Maar geen slimme actie van man dat is een ding dat zeker is
Het ligt eraan hoe dik iemand is. Dus ja, misschien is het wel eerlijk en goed. Het trekt nogal een wissel op een gezin, een te dikke vader/moeder. Ik zou me er niet door gekwetst voelen, juist fijn dat hij zijn mening geeft. Toegevoegd: een medische oorzaak is natuurlijk echt een ander geval, dan kun je er gewoon niks aan doen dat je te stevig/dik bent. In mijn geval heeft het te maken met laksheid, dus elke kilo is mijn eigen schuld.
Zeggen dat iemans dik is nou ja dat kan. Maar zeggen dat je niet met degene was getrouwd als die er zo uitzag als nu vind ik cru. Je wijst de ander dus gewoon af,heel kwetsend vind ik het. Hij had het veel anders kunnen formuleren.
Zo dan, Ik zou nu de hele week alles koken wat hij niet lekker vind en dan zeggen ja dat doe ik voor de lijn..
Ik was eerder ook wel wat zwaarder en wist wel dat mijn man dat jammer vond. Denk ook wel dat hij dan niet direct voor me gegaan was als we elkaar voor het eerst zouden ontmoeten. Nu zit ik 2 kg vanaf het gewicht van voor mijn eerste zwangerschap en ben super trots, en hij laat ook regelmatig weten hoe goed hij dat vind. Mijn man heeft ook een tijd gehad dat hij veel te zwaar was, was andersom ook niet direct op hem afgestapt als ik hem zou zien ergens en hij zo zwaar was.
Ik snap helemaal dat je boos bent. Mijn man zou ook zo een stomme opmerking kunnen maken. Dat hij het denkt is nog tot daar aan toe maar om het ook te zeggen.... En al helemaal niet nadat jij 4 kinderen hebt gebaard. Mijn man maakte deze week ook een opmerking dat mijn broek best strak zat. Nou dat werd hem ook niet in dank afgenomen (ben 30 weken zwanger en heb nog steeds maat 27/28 nou dan heeft ie toch niks te klagen zou je zeggen). Nu zegt hij dat hij bedoelde dat het juist mooi uit ziet (yeah right...)
Van mij moeten uiterlijk en innerlijk 1 pakketje zijn. Dus als ik mijn man qua uiterlijk niet meer aantrekkelijk vind, zou ik dat eerlijk zeggen. En mijn man ook tegen mij. Was ik te zwaar geweest was hij niet op mij gevallen. Na de kindjes had ik overgewicht, en daar heeft hij nooit wat van gezegd, maar nu ik weer een gezond gewicht heb merk ik dat hij mij aantrekkelijker vind.
Ok dus hij zou niet met je trouwen als je er toen zo uitzag als nu? Maar hij wil wel vannacht naast je liggen en misschien zelfs sex met je terwijl je er nu uitziet zoals je er nu uitziet? Issie fris??
Dit! Ik vind dat je hier in eerlijk tegen elkaar moet zijn, het had natuurlijk iets tactischer gezegd kunnen worden.
Je trouwt niet met iemands uiterlijk, punt. Als hij zegt dat hij zich zorgen maakt om je gezondheid en je aantrekkelijker vond met een lager gewicht, is dat iets heel anders dan zeggen dat je je leven niet meer met iemand zou willen delen puur op basis van postuur. Ik begrijp volkomen dat je echt even op je hart getrapt bent, omdat hij je geheel afwijst met zo'n opmerking terwijl het slechts om een deel van jou als persoon gaat. Hier zouden de verhoudingen ook flink bekoelen..
De manier waarop is misschien niet leuk, en snap dat het niet leuk is om te horen, maar hij is wel eerlijk tegen je. Mijn vriend is op dat gebied ook heel eerlijk, ik ben zelf slank maar hij heeft ook wel eens gezegt dat hij dikkere vrouwen niet aantrekkelijk vind. Ik zelf vind hele dikke mannen ook niet aantrekkelijk.
Ik ben het met de rest hier eens. Mannen zeggen dingen toch weer anders dan wij vrouwen. Hun zijn directer en soms ook "botter". Terwijl wij er vaak toch om heen draaien. Maar jij voelt wat jij voelt. En als je gekwetst bent zou ik toch ipv hem negeren hierover praten met hem. Zeg gewoon rustig hoe jij je daar onder voelt.
Oh Wow... Dat zou ik ook echt niet waarderen!! Er is een verschil in eerlijk zijn en eerlijk zijn.. En sommige meiden hier kunnen wel heel makkelijk zeggen dat hij het tenminste eerlijk gezegd heeft, maar ben wel heel benieuwd hoe deze dames zelf zouden reageren als manlief zou zeggen dat hij niet met ze zou trouwen zoals ze er nu uitzien.
Dit. Kan me niet voorstellen dat er een vrouw is die zegt "goh bedankt ik waardeer je eerlijkheid. Hoe was je dag vandaag? Zal ik een lkkr biefstukje voor je bakken?" bij zo een opmerking recht in je gezicht.
Maarre... Hoe ziet hij eruit? Hetzelfde als 15 jaar terug? En ook 4x een marathon gelopen en minimaal 15 kilo per keer aangekomen inclusief hormonaal nauwelijks kunnen afvallen? Dus jij gaat nu over zijn rimpels , buikje, kaalheid enz klagen? Of ben je ook van zijn innerlijk gaan houden? ( nu even wat minder misschien?)
Tja, die zou de komende maand op een bepaald vlak op zijn kin kunnen kloppen wat mij betreft. Blij dat mijn man mij neemt zoals ik ben. Met maatje 50 à 52. Ja, hij zou het fijn vinden als er 20 kilo af is. Voor mij. Omdat hij weet dat ik dan gelukkiger zou zijn. Maar de enige die mij "dik" mag bestempelen, is nog altijd alleen ikzelf.