Mijn man gaat ieder jaar skieen dat is ook twee weekenden en de week ertussen. Ik vind het niet zo erg. Ik draai er eigenlijk mijn hand niet voor om, hier loopt alles gewoon door. Nu vind ik het heerlijk om gewoon mijn eigen gang te gaan dus dat zal ook wel meespelen. Maar eigenlijk is het toch helemaal niet zo belangrijk wat ik daar van vind. Als het voor jou te veel is dan is dat toch gewoon zo. En dan heeft hij daar rekening mee te houden. En dat is niet erg. Mijn man heeft familie in het buitenland en ik kan niet beeldbellen in een groep. Ik raak dan totaal overprikkeld. Dat is raar, iedereen kan dat gewoon. Maar ja ik dus niet.. dus daar moet hij rekening mee houden en dan is het niet relevant of alle andere mensen dat wel kunnen doen of willen. Naar mijn mening is dat met zo'n vakantie ook, jij vindt het te zwaar dus dan is het niet iets wat gewoon kan omdat andere het wel prima vinden.
Ja uiteindelijk zal dat hier ook wel gaan verschuiven. Nu heeft nr1 ook ass dus zijn regels toch meer nodig voor de duidelijkheid
Hier komt het wel op neer ja. Ik vind hem als partner voor mij echt onvoldoende leuk en ik vind zijn partnerschap in onze relatie heel taai. Zo ontzettend veel aansturing nodig dat ik regelmatig aangeef dat dit ten kosten gaat van mijn interesse en liefde in hem. En de combinatie met drank,‘sommigen schreven ook al;’zo’n partner hoef ik niet/ past niet bij me. Dat heb ik gek genoeg dus ook. Ik walg er inmiddels van. En geloof me ik houd ook van een feestje of op stap maar het gedrag van deze groep kerels incluis mijn partner als hij met deze groep kerels omgaat is walgelijk. Daarom kom ik er al een jaar of 8 niet meer, Deze mannen drinken structureel ieder feestje/ /etentje / uitje tot ze niet meer op hun benen kunnen staan. Gaat echt nergens over en iik vind het zelfs gevaarlijk En de katers van deze ontmoetingen zijn ook extreem.
Dat vooral, een volwassen vent die op een zuipvakantie gaat, allemachtig. Ik mag toch hopen dat we dit tijdperk al even voorbij zijn haha Zou hier sws al een enorme afknapper zijn
Ja hier zou ik echt afhaken. Allemaal van die lallende en dronken mannen. Hou op zeg, wordt volwassen. Ik ken dit verder ook helemaal niet in mijn omgeving. Ja jongeren die van een feestje houden maar die worden inmiddels ook alweer aardig wijzer en vinden de kater daags erna het ook niet meer waard en houden het ook veelal eerder voor gezien en gaan over op de cola. Mijn man en zijn vrienden doen ook weleens een biertje met elkaar maar dat zijn geen rituelen dat ze stomdronken worden, het idee alleen al. Zou hier echt niet werken en dat zou uitdraaien op een scheiding. Dan ontstaat er echt gewoon walging binnen een relatie en vooral als het een structureel terugkerend iets is, nee dankje!! Ik kan me dus heel goed voorstellen dat je nu in een fase komt te zitten van wil ik dit allemaal nog wel, is een optelsom met de bekende druppel.
Ik weet het niet, jaren geleden heb ik al wel eens laten vallen dat ik de drank niet zo heel tof vond in dit samen verband maar daar haakte niemand op aan. Twee vrouwen drinken zelf ook extreem. 3 mannen hebben er lang over gedaan iemand te vinden, die ik dus ook niet ken omdat ik afgehaakt ben. En de rest van de vrouwen heeft weinig mening. Van 1 man wist ik dat hij tevoren aangegeven heeft max 5 dagen mee te kunnen ivm gezin. Daar is dus al niks mee gedaan en hij gaat dus alsnog mee. Nare vorm van groepsdruk is dat.
Ik vind drank ook wel een ding. Maar uiteindelijk heb ik er meer last van als mijn vriend na een feestje gewoon thuis slaapt en dan dus midden in de nacht thuis komt en stinkt. Dus tijdens een vakantie waar ik niet bij ben zou ik het nog steeds dom vinden, maar in de categorie 'dat moet hij zelf maar weten dan'. 10 dagen vind ik wel bizar lang voor een volwassen vent met een gezin. Mijn vriend zit ook niet ruim in ijn vrije dagen en om er dan 5 (!) op te offeren voor een puber vakantie nou nee. Dat gaat teveel ten koste van het gezin. 10 dagen op zich red ik me prima alleen, maar 10 dagen vakantie kost ook het eea en daar zou ik dan ook niet blij van worden. Een weekend is ook leuk denk ik dan....
Mijn man heeft met zijn broers de afspraak staan om over 3 jaar een grote reis van 3 weken te maken. Dat is zo bewust gepland zodat onze jongste en de kinderen van mijn schoonbroer dan op een leeftijd zijn, dat het voor schoonzus en voor mij gewoon goed te doen is met de kinderen thuis en we niet al te gekke sprongen hoeven te maken om de boel geregeld te krijgen. Daar heb ik geen problemen mee, want ze hebben er zelf over nagedacht hoe het voor ons thuis is, en dat er dingen vooraf geregeld moeten worden. Dat doet hij dan ook uit zich zelf. Én het is een reis waarbij ze vanalles kunnen zien en doen en ervaren. Een zuipvakantie zou hier een echtscheiding betekenen. Gelukkig maar dat mijn man daar zelf al niet van houdt
Dit. Ik vind het verdrietig om te lezen. En we kunnen dan wel allemaal schrijven; 'wat een afknapper.. kunnen we niks mee.. ik zou afhaken'. Maar daar heeft ts niets aan. Dit is iets wat niet opgelost wordt met het verbieden van een mannen(zuip)vakantie. @Kraanvogel Ik zou het gesprek aangaan met je man en hem jouw gevoelens kenbaar maken. Het klinkt alsof het al heel diep zit en wellicht dat er meer hulp bij nodig is... sterkte, hopelijk komen jullie er samen uit!
Ik vraag me af hoe sommigen met een ziekenhuisopname van hun man zouden omgaan? Sorry dokter, maar hij moet mee naar huis. Ik krijg het daar niet alleen geregeld. Dit was niet de afspraak.
Waar slaat dit op? Jij wilt ziek zijn en een ziekenhuisopname gaan vergelijken met een puberale zuipvakantie?
Dat is toch iets heel anders.... alsof je dat zelf niet kunt bedenken. Ik zou het ook allemaal prima geregeld krijgen, al is het voor meerdere weken, omdat ik toch al veel zelf doe.. maar het gaat in deze toch om de reden van de vakantie en de achterliggende oorzaak.