Nou ik weet niet hoe het bij jullie is, maar ik heb ontzettend last van moodswings in mijn cyclus. Vlak voor mijn menstruatie doorbreekt breek ik ook door Mijn man kan dan niks goeds doen, ik ben moe en huil vreselijk snel. Vroeger was dat wel minder (en nee ik ben nooit aan de pil geweest). Nou ben ik eigenlijk benieuwd of ik een uitzondering ben of dat jullie ook zo'n last van de hormonsters hebben...
haha mijn man weet het altijd als ik ze moet doorkrijgen , dan snauw ik hem heel erg af , kan niets verdragen en huil om het minste. Hij laat me lekker snauwen en negeert me verder gewoon
ja ik ook kan echt woest worden maar meestal huil ik dan uit frustratie en schreeuw ik er nog iets achteraan in de zin van zie wel, je houd niet van mij zie wel , ik doe je niets gelukkig weet hij dat het vanzelf terug over gaat
Ik ben erger met mijn eisprong, dan ben ik op iedereen woest, mopper enorm en wil chocola. Dus als ik mezelf hoor zeggen dat ik iemand wil meppen en dat ik ook al geen chocolade hebt weet ik genoeg. Mijn man gaat dan netjes naar de winkel en het feit dat ik het weet slaat mijn humeur vaak om van woest naar jankerig. Met mijn ongesteldheid heb ik eigenlijk vooral migraine, maar dan ben ik ook wel onzekerder over iedereen (of eigenlijk vlak daarvoor) Ingewikkelde dingen hoor, die hormonen
ja sinds mijn bevalling echt heeeel erg pms, ik wordt gek van mezelf en het duurde steeds langer. ik heb nu teunisbloemoliecapsules, die slik je 3 weken en als je ongesteld bent niet en bij mij helpt het echt tegen de moodswings, de krampen en de hoofdpijn
oh ja hoor ik ben een week voor mn menstruatie een monster haha.. niks is goed maak schoon als een mafkees, en word boos om elk kruimeltje dat hij neerlegt hij negeert me gelukkig gewoon
same here helaas... Ook rondom de menstruatie, vaak inderdaad enkele dagen voor de doorbraak. Dan ben ik zowel thuis als op mijn werk een wrak. Niet echt handig als je op je werk voor een zeer autoritair persoon werkt, die je eigenlijk niet wil laten merken dat hij je raakt. haha . Nu tijdens de zwangerschap heb ik er tot een week of 32 heel erg veel last van gehad. Echt dat ik woede voelde opborrelen om de stomste dingen en dan compleet uit mijn vel sprong, tranen kreeg en rood aanliep en zo mijn man om de kleinste dingen, de naarste dingen naar zijn hoofd slingerde. Nu merk ik dat ik er veel minder last van heb zo aan het einde van de zwangerschap. Begin ook weer een beetje mezelf te worden. Maar goed, ik houd mijn hart vast voor als ik in de overgang kom.
Mijn man weet ook wanneer mijn ongie eraan zit te komen.. Ik snauw, ben kortaf en kan niet veel hebben.. Vaak maakt hij dan de verkeerde opmerking door te zeggen:'Nou.. Jij moet zeker weer ongesteld worden!'. Al een paar keer gezegd dat 'ie die opmerking beter niet meer kan maken..
heerlijk om te weten dat we er niks aan kunnen doen' laatst maakte mijn man een boodschappenlijstje en ik was wat snauwerig.. zegt hij "brood, melk.. ow en maandverband gok ik zo"
Hier ook hoor... niet te genieten. Maar ik zit mezelf dan ook in de weg hoor!! Ook niet leuk. Ben dan ook kortaf en stil, want het laatste wat ik wil is ruzie. Gelukkig weet mn vriend hoe of wat, maar leuk is anders. Zelf nu met mn spiraaltje in het niet minder helaas... maar ja, als het maar een paar dagen in de maand... moeten we kunnen overleven... "brood, melk.. ow en maandverband gok ik zo" GEWELDIG!!!
Gelukkig, ik ben niet de enige!! Toen wij net gingen samenwonen hadden we na een half jaartje een week per maand ineens knallende ruzie. Ik ben het eens gaan bijhouden in mijn agenda en al snel viel het kwartje. Mijn pms-buien zijn vreselijk. Ik heb eens de halve inhoud van de koelkast naar lief zijn hoofd geslingerd. Ik kan zo boos worden dat ik iets moet stukmaken.. vreselijk!! Ik kan hem ook niet om mee heen verdragen. Soms herken ik het gelukkig en kan tegen mezelf zeggen dat ik afstand moet nemen omdat ik me anders dagenlang schuldig voel na zo'n bui. De laatste tijd gaat het trouwens erg goed, misschien dat ik wat beter in mijn vel zit nu! Ik ben benieuwd hoe ik op een zwangerschap ga reageren..maar lief is gewaarschuwd hihi
Ik ben de eerste 16 wkn niet te genieten geweest. Toen had ik het idee dat mn hormoonhuihouding wat stabieler was, maar ja, hoe jij bent zul je moeten afwachten idd !
Ik ben na mijn bevalling opeens erg regelmatig en ook een week vantevoren begin ik me gefrustreerd te voelen, vaak ruzie met lief en ben lijkbleek ondankt een zonkleurtje als ik ongi geworden ben voel ik de woede van me afstromen en ben ik tegenwoordig blij. Al vergeet ik iedere x weer dat dan die enorme buik en rugpijn weer komt voor 3 daagjes.. zucht iedere maand weer