In verband met bekkeninstabilliteit werd mij bij een week of 36 verteld dat ze in week 40 zouden gaan inleiden...doorlopen was niet verantwoord. Toen puntje bij paaltje kwam werd het plan even omgegooid... Had CTG voor de inleiding al gehad toen ze toch maar besloten het niet te doen...de kans op een sectio was toch te groot wat een nog slechter effect zou hebben op mijn bekken. Beetje pissed off...had me toch erop ingesteld...had er immers niet om gevraagd maar was hun eigen plan...en een beetje van de wap maar naar huis. enkele dagen later begon s ' avonds bloedverlies...vrijwel daarna werden de harde buiken (die ik al weken om de paar minuten had) pijnlijker. Om 22:00 begonnen naar mijn idee de weeen. Oppas voor mn meisje was snel naar ons toegekomen...maar het zakte weer af...toch maar naar het ziekenhuis...ze kwamen toch al een uur elke 2 minuten. In het ziekenhuis bleek dat alleen de baarmoedermond half verstreken was...en dat was alles. Na een uurtje wachten daar geen resultaat...maar weer naar huis. Onderweg naar de auto weer bloedverlies en toch wel nare weeen..maarja je gaat niet direct weer terug. Eenmaal thuis was het echt niet leuk meer. Ik voelde de baby bij elke wee echt een flink stuk dalen...bij mn dochter kon ik de weeen goed opvangen maar dit was gewoon te hevig. Na een uur gauw naar het ziekenhuis... Manlief maar verzocht flink door te rijden want het voelde gewoon als persweeen... In het ziekenhuis werden de weeen 1 lange wee. De vk melde dat ik 8 cm had en de gyn werd met spoed gehaald. Met de dopler werd een zeer lage hartslag gevonden. De gyn brak meteen mn vliezen, meette binnen een minuut van de 8 cm al 9 cm ontsluiting...en probeerde er 10 van te maken. Er ging een draadje op zn hoofd voor de hartslag. Tegelijkertijd werden weeenremmers ingespoten en werd er aan de andere kant een infuus geprikt. Ondertussen werd ik steeds van rug naar zijligging gedraaid...wat hels pijn deed aan mn bekken. Van de weeenremmers begon mn lichaam vreselijk te trillen wat ook vreselijk was voor mn bekken..een assistent hield mn bekken een beetje tegen wat gelukkig wel hielp. Mn kleding werd snel uitgedaan en we werden naar de OK gereden met grote haast. Rennend kwamen we de OK op...de artsen gingen zonder omkleden mee...er was geen tijd voor een ruggeprik. Snel werd ik onder narcose gebracht en haalden ze snel mn zoon uit mn buik. Wat een geluk hebben we gehad dat we in het ziekenhuis waren op het moment dat het een lange wee werd. Waarschijnlijk was dat het moment dat hij het echt moeilijk kreeg. Zijn apgar en bloedonderzoek was namelijk helemaal goed ! Hij moest wel een nacht ter observatie opgenomen worden aan de volledige bewaking omdat hij met de weeenremmers geen verbeterde hartactie liet zien. Zijn navelstreng zat wel om zijn nek maar dat zat te los om het probleem te kunnen zijn. Hoogst waarschijnlijk is het toch het weeengeweld geweest waar hij zo last van had. Mijn man mocht gelukkig bij de keizersnede zijn en er zijn ook nog foto's gemaakt. Wel erg gek om die terug te zien... Maar wat ben ik blij dat ze er op tijd bij waren en zo snel hebben gereageerd ! De nachten waren heel erg zwaar omdat ik gewoon niet wist hoe ik overeind moest komen om borstvoeding te geven etc...maar gelukkig gaat dat nu al een heel stuk beter. De borstvoeding was ondanks de keizersnede en we pas de volgende dag samen waren prima op gang gekomen. Helaas weer geen gewone bevalling mee kunnen maken...maar o zo dankbaar dat we er allemaal weer gezond en wel zijn doorheengekomen. Zo...das er weer uit
Gefeliciteerd!!! Het is een heftige bevalling geweest? Achteraf hadden ze net zo goed in kunnen leiden maar ja dat is achteraf altijd makkelijk zeggen. Hopelijk knap je gauw op! Geniet van jullie zoon!
Gefeliciteerd! Begrijp alleen niet goed waarom je een keizersnede hebt gehad. ..kon je niet gewoon bevallen?
Ten eerste van harte gefeliciteerd met jullie zoon. Wat een emoties zullen jullie gehad hebben zeg. Ik hoop dat jullie iets zijn bijgekomen en aan het genieten zijn.
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon! Wat een heftige bevalling. Gelukkig is hij nu gezond ter wereld. Geniet er van.
Jeetje, wat heftig zo! Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon en ik hoop dat je alles een plekje kan geven.