Nou, kwam dus niet goed... Dit geloven jullie nooit... dacht om 10u30 te vertrekken, dan was ik zeker op tijd... rijd ik toch tegen de auto die aan de overkant van de straat geparkeerd staat... Resultaat, papieren invullen enz (die vrouw was niet van de slimste dus deden we er een half uur over voor alles was ingevuld) en dus was het al 11u tegen dat we vertrokken naar het ziekenhuis... Voor we daar dan ingeschreven waren enz waren we 10 minuutjes te laat (volgens mijn man kon dit geen kwaad want je moet toch altijd wachten)... was de gyn natuurlijk al 5 minuten naar huis Resultaat... geen onderzoeken gehad, ze doen maar 1 dag in de week een HSG en volgende week zit ik al op dag 15 dus geen HSG mogelijk... moet ik weer wachten tot 21 augustus... wat een samenloop van omstandigheden toch allemaal kan veroorzaken. Soms lijkt het of het ons echt niet gegund wordt Sinds wij bij dat ziekenhuis lopen heb ik nog niets anders gedaan dan wenen als ik naar huis rij en we zijn nog niet eens met een behandeling kunnen starten... ik zie het soms echt niet meer zitten. Sorry voor het emo-berichtje Van mijn mannetje krijg ik op dit moment niet veel steun, ik denk dat hij niet weet hoe hij moet reageren...
Ach nee! Kop op meid, alles komt goed. Gewoon volgende maand even opnieuw en dan ben je weer vertrokken. Best een beetje positief naar de toekomst kijken, het is zo al moeilijk genoeg allemaal. Heb je al naar de gyn gebeld om de situatie uit te leggen? De dag is toch nog niet om en misschien heeft ie nog wel ergens een gaatje? Het wordt je echt wel gegund hoor meid! Voor we t weten... zijn we zwanger en dan kunnen we weer over de kwaaltjes klagen
Jee zeg...wat een rotdag voor jullie Wel vreemd trouwens dat die gyn al naar huis was....bijna altijd lopen de afspraken uit, maar als je zelf eens een keer iets te laat bent.... Succes en sterkte meid!
Ja idd, ik heb de vorige keer een half uur moeten wachten voor ik binnen kon en nu ben ik zelf 10 minuutjes te laat en dan is de gyn al naar huis (ik wil trouwens ook wel zo'n werk waarbij ik om 11u40 naar huis kan gaan ) Mijn dag is uiteindelijk toch nog leuk geworden... k denk dat mijn mannetje het niet meer kon aanzien (hij zal het dan toch beter begrijpen dan ik dacht) dus hij heeft me ontvoerd naar de Kinepolis waar we Shrek the third zijn gaan zien... Voel me nu al veel beter... Tis toch een schatje hoor mijn ventje Dus ja, ik moet weer een maand wachten op mijn HSG maar het positieve nieuws is dat ik toch zowieso (of hoe moest je dat nu ook al weer schrijven) moest wachten tot 25 september voor mijn volgende afspraak met de gyn (en voor we dus met de IUI kunnen beginnen) dus die afspraak komt niet in het gedrang... En de auto is wel beschadigt maar we zijn omnium verzekerd en het is een auto van het werk dus ja, kost me eigenlijk nix 8) Dus je ziet, ik ben al veel positiever...
Dankje Stien. En ja, volgende keer sta ik al een uur op voorhand op de stoep... ze zullen mij geen twee keer liggen hebben Vanaf volgende week toch terug drukke periode op het werk dus ik heb toch geen tijd meer om ervan wakker te liggen (overdag althans) en 2 dagen na mijn HSG vertrek ik dan op reis dus het wordt allemaal aftellen...
@ Marisha, wat een pech had jij zeg. Gelukkig kan dat onderzoek nog voor je afspraak in september plaatsvinden. Verheug je maar vast op de vakantie! Groetjes, Jessica
Pfff, ik kom nog eens klagen dames. Ben me helemaal gek aan het maken. Heb sinds vrijdagnamiddag (4,5 dagen na m'n eisprong) last van pijnlijke borsten. Daar heb ik altijd wel een beetje last van maar normaal gezien is dit pas een paar dagen voor men ongi en alleen aan de zijkant terwijl het nu m'n volledige borsten zijn. Ik slaap 's nachts op mijn buik en nu is dat echt pijnlijk... Ik weet natuurlijk wel dat dit eigenlijk geen symptoom van een zwangerschap kan zijn want 4,5 dagen na de eisprong kan je nog niet eens een innestelling hebben dus volgens mij ook geen symptomen... Pfff, een mens kan zichzelf toch gek krijgen hoor... iedere maand weer hetzelfde liedje, als je lichaam weer een beetje anders doet dan anders heb je weer hoop... terwijl het na 19 rondes toch wel duidelijk zou moeten zijn dat de kans op een spontane zwangerschap wel praktisch nihil is... rationeel weet je dat het weer niets wordt maar emotioneel.... Sorry meiden maar moest het even kwijt. Langs de andere kant hoop ik zelfs dat het niet zo is want ik heb dit weekend een bbq gehad waar ik lekkere sangria heb gedronken dus dit kan dan al niet goed zijn voor een eventuele zwangerschap...
Hé meissie, de wonderen zijn echt de wereld niet uit hoor ! Er zijn er heel wt die wondertjes lieten gebeuren ! Maar is wel positief dt je iets anders voelt dan anders... dat kan toch wel een signaal zijn. Maar ik snap je terughoudend gevoel ook wel hoor... je denkt steeds waarom zou het nu wel.. maar geef de moed niet op ! Blijven vertrouwen ! En ik duim alvast heel hard mee... kom es even dichter bij je scherm : KNUFFELDEFLUFFEL !
Dank je Stien. Het is idd zo dat ik denk waarom zou het nu wel... je denkt iedere keer wel nieuwe ronde, nieuwe kansen maar na 18 keer geloof ik er niet echt meer in. K zou eigenlijk gewoon willen dat mijn lichaam me met rust laat en niet zo van die rare signalen geeft... t zou het allemaal veel gemakkelijker maken, die tijd op het wachtbankje... pfff nog een week geduld. Wat worden we toch altijd emo naarmate de NOD nadert
Pffff, de beste vriend van mijn man komt hier juist toe om te vertellen dat hij en zijn vriendin in verwachting zijn van hun eerste... ze is al 10 weken ver K probeer enthousiast te blijven maar het is zoooo moeilijk... wil eigenlijk alleen maar huilen. Wij waren al getrouwd als zij elkaar nog niet eens kenden ze zijn volgens mij nog maar een maandje of 8 samen. Zij is met de pil gestopt en hop... ze was zwanger... T leven is soms toch echt oneerlijk Hij vond het ook wel een beetje lastig om het te komen vertellen omdat hij weet dat wij al lang bezig zijn en ook al hulp hebben moeten zoeken maar ja... begin maart is ze uitgeteld en als wij tegen dan nog niet zwanger zijn...
Dank je prinses, moet me aleeen nog even groot houden nu... hij is hier nog... ik gun het hen echt daar niet van. Als iedereen er zo lang moet over doen als wij... tja dan zouden er toch niet veel kinderen zijn... maar toch, het is zo lastig om enthousiast te zijn. Ga vanaaf maar vroeg slapen.
Dikke knuffel Marisha... is vervelend dat gevoel dat iedereen om je heen die veel later als jou is begonnen ineens zo snel zwanger wordt en als er daarvan ook al baby's geboren zijn. Maar we halen mekaar hier doorheen ok !
Dank je Stien, T ergste (of grappigste) is dat toen ze stopte met de pil ik tegen hem zei dat hij maar moest zorgen dat ze niet voor ons zwanger zou zijn... kon ik weten dat het 4 weken later al zover zou zijn Maar je hebt gelijk hoor, ik geraak hier ook wel weer door (moet wel)... is niet de eerste keer dat dit gebeurt en zal spiijtig genoeg ook nog niet de laatste keer zijn... zal me maar rechthouden aan het feit dat als het nu weer niet gelukt is (je weet wel, dat waterkansje ), we volgende maand HSG en vervolggesprek met gyn hebben en we met een beetje geluk mogen beginnen... ooit komt onze dag... moet positief blijven (maar wat is dat moeilijk)...
Is heel moeilijk als je zo'n nieuws krijgt... niet negatief bedoeld dan... maar vr jezelf ! Enne we gaan heel snel de walvisjes achterna... daar mt we ons aan optrekken... jij, Lot en ik.. zijn al enkele mensen die ook al heel lang bezig zijn, Lot ken ik ook al heel lang... dus walvisjes trek jullie kontjes maar in want we komen d'raan ! Keep the faith hé Marisha ! Niet makkelijk i know maar we hebben geen andere keus !